Externe Competitie 2017/2018

Onderstaande links brengen u naar de website van de NHSB welke een uitgebreid overzicht geeft van de klasse waar de geselecteerde Uilen in spelen.

De Uil 1 (NHSB 1^e klasse B)
De Uil 2 (NHSB 1^e klasse B)
De Uil 3 (NHSB 3^e klasse G)
De Uil 4 (NHSB 3^e klasse F)
De Uil 5 (NHSB 3^e klasse G)

De Uil wint NHSB Beker 2018

Zaterdag 26 mei in Heerhugowaard heeft de Uil net als in 2016 de NHSB beker gewonnen.

Konden wij toen nog sterspelers als Peter Pijpers, Jerry Bey en Fred van Randen opstellen, nu waren wij ook sterk genoeg om de beker weer naar Hillegom mee te nemen. Jan de Jong, Jan Havenaar, Willem Hensbergen (incognito- zie later) en Ad Reijneveld waren deze keer de helden, die Het Witte Paard Zaandam (halve finale tegenstander), Heerhugowaard (de 85-jarige gastheer) en ZSC Saende (finale tegenstander) pootje wisten te lichten.

Ad bleef ook deze finale ongeslagen, maar liet wel opnieuw Chis de Saegher- altijd aalglad- ontsnappen naar zettenherhaling met een pion meer. Dat was een streepje door de rekening, omdat ook de Jannen opgeteld niet meer dan een halfje aan het scorebord wisten toe te voegen. Willem wist met wit wel zijn mooie stelling te verzilveren aan bord 2 en dat betekende bij 2-2: winst voor de Uil, omdat het laatste bord dan afvalt.

In de finale won Ad al snel een pion en nadat de lichte stukken werden afgeruild, liepen 2 verbonden vrijpionnen naar de overkant. Een snelle 1-0 voorsprong voor de Uil. Tijd voor een wandeling en toen ik terugkwam zag ik een weinig vreugdevolle Jan de Jong. Jammer, maar toen ik het scorebord eens nader bestudeerde stond daar een dikke 1 voor hem. Wat was er gebeurd? Na een goed gespeelde partij kwam Jan plots verloren te staan. Gelukkig voor ons een hallucinatie aan de overkant en 2-0 voor de Uil. Dit was echter nog niet genoeg voor de winst , want als ZSC Saende op de borden 2 en 3 zou winnen, was dit voor hen alsnog voldoende en Jan Havenaar had een moeilijke stelling tegen Dennis Rosegg, die hij uiteindelijk niet wist te houden. Ook Willem, die met Jan had geruild om weer met wit te kunnen spelen, kreeg op het 1^e gezicht een gedrongen stelling zonder perspectieven. Ergens heeft hij wellicht verloren gestaan. De opponent deed het echter verkeerd en met 2 paarden en een pion tegen 1 toren betekende dit ook winst voor de Uil.

Toeschouwer Aad Vledder stond op de banken en om 18.00 was de prijsuitreiking met mooie woorden van wedstrijdleider Aart Strik.

De foto’s houdt u nog te goed. De heer W.H. te A. -bescheiden als altijd- bleef incognito voor de camera. Nochtans was hij weer de grote held; de anderen niet te na gesproken. Traditioneel gingen we na afloop uit eten en onze goede vriend Fred was op de fiets naar de pizzeria Pinoccio in Hillegom gekomen om mee te delen in de feestvreugde. En opgetogen waren we en opgetogen blijven we. Tot volgend seizoen, dan gaan we weer eens op zaterdag schaken in de KNSB.

De Uil – Het Witte Paard Zaandam: 2–2
De Uil – ZSC Saende: 3–1
Ad Reijneveld

De Uil naar (halve)finale NHSB Beker

Net als in 2016 en 2017 heeft de Uil de finale dag van de NHSB beker bereikt.

Op maandag 23 april , de verjaardag van Ad, was De Uil tegen Koedijk favoriet wegens het ratingverschil, maar huiden verkopen voordat de beer geschoten is, is aan de Uil niet besteed. Daarom was voorzichtigheid geboden en op de 1^e 3 borden was degelijkheid troef. JanH. en Ad kregen met zwart een overwegende stelling en Willem met wit ook.

Bij JanQ. daarentegen ging de vlam al snel in de pan. Hij offerde een pion om de zwarte Koning in het midden te houden, maar toen speelde zwart ineens Lxb2. Dit zou na Kxb2: Db4 en DxLf4 tot gevolg hebben. Dus Jan speelde Kb1, om na Db4 de winnende tussenzet Df2-e1 schaak te kunnen spelen. Na Dxe1, Txe1 schaak (de zwarte koning stond op e8), kon hij alsnog de loper op b2 slaan en stond de Uil met 1-0 voor.

JanH. had een plusje in het eindspel, maar kwam er niet door (1½–½).
Bij Ad bleef het lang gelijk. In het eindspel kreeg hij het overwicht en plots kon hij afwikkelen naar een gewonnen pionneneindspel (2½–½).
Wim won de geïsoleerde pion van zwart en daarna was de techniek voor de winst bij hem in goede handen (3½–½).

De finale dag wordt op zaterdag 26 mei in de “Swan” Heerhugowaard gespeeld. Eerst de halve finales, dan de finale en wedstrijd om de 3^e en 4^e plaats.
Komt allen om ons te ondersteunen.

De Uil - Koedijk: 3½–½
Ad Reijneveld

Geruisloos slot seizoen de Uilen 3 en 5

Maandag 9 april in de Bestemming, Hillegom, was het verschil in kracht evident tussen de Uil en HWP. De verwachting was dat de Uil 3 een maatje te groot zou zijn voor HWP 9 en de kampioen HWP 6 vice versa voor de Uil 5. Slechts met hoeveel het verschil in sterkte in de score zou worden uitgedrukt, was nog de vraag en relatief gezien heeft de Uil 3 het beter gedaan dan HWP 6. Het won met 5½ - ½. Echter hoe dit de eerste 2 uren precies is gegaan kan ik u niet vertellen, want toen was ik een hapje eten. Nadat ik terug kwam rond een uur of 10 waren de stellingen min of meer beslist of duidelijk, hoewel het bij beide matches nog lang 0-0 bleef.

Richard stond 2 pionnen voor. Kwestie van tijd. Nico had 2 stukken in de tas, maar pas nadat een gevaarlijke aanval was weerstaan, was het punt in de tas. Jan van den Bergh had al eerder overtuigend gewonnen en ook invaller Fred van de Bent pakte zijn 1^e winst voor de Uil 3. Bij Kees bleef het lang gelijk, daarna weerlegde hij de aanval van zijn opponent. De 2^e invaller Andre stond ook heel lang erg goed, behalve in de slotstelling. Die was remise.

Wat betreft de Uil 5 mag ik kond doen van twee eervolle vermeldingen. De rest kreeg billenkoek. Cas Grannetia pakte een plusremise en Aad Vledder won fraai positioneel van Jan van Dorsselaer. Bij Ron en Peter had er meer in gezeten, maar in de 2^e fase ging het mis. Niet erg. We zijn weer leuk bezig geweest en volgend seizoen gaan we er weer met frisse moed tegenaan. Dat kan ook op een zaterdag zo u inmiddels mag weten en als u daarvoor belangstelling heeft, kunt u zich opgeven bij ondergetekende, die zal proberen een team samen te stellen van homogene sterkte tegen vergelijkbare tegenstand.

De Uil 3 – HWP 9: 5½ – ½
De Uil 5 – HWP 6: 1½ – 4½
Ad Reijneveld

Vos verschalkt De Haas

Donderdag 5 april was de laatste competitiewedstrijd van De Uil 2, uit tegen Heerhugowaard 2. Het ging nergens meer om, beide teams waren al gedegradeerd dankzij de uitglijder van Castricum tegen Kijk Uit. Castricum heeft daarmee de beide Uil-teams een poets gebakken: winnen tegen ons eerste en het degradatielot bezegeld van ons tweede.
Met drie invallers bonden de uilen de strijd aan tegen Heerhugowaard. De invallers scoorden 2½ uit 3 en dat was rekenkundig gezien een fractie beter dan de rest van het team. Met (grote) dank aan Jan Vos, Jan van den Bergh en Piet Muller.

Jan van den Berg was de eerste die gewonnen had. Hij kreeg de gelegenheid zijn dame en paard richting de witte koning te brengen en won een kwaliteit. De kwaliteit kon op het eind ingewisseld worden voor een glad gewonnen pionneneindspel.
Vervolgens won Martin zijn partij. In een variant van het Vierpaardenspel ontstond een tweesnijdende stelling. In de analyse werd duidelijk dat ook zwart goede kansen had. Maar in de beslissende fase won Martin 2 stukken voor een toren en daarna nog enkele pionnen.

De partij van Piet Muller werd remise gegeven na een levendige strijd. Volgens Piet heeft hij ergens een kans laten liggen. Cok Ippel moest het met zwart opnemen tegen een variant van het London systeem, een soort Stonewall van wit. Cok kon ditmaal geen konijn uit de hoge hoed toveren en met een pion minder werd het remise.
Ook bij Gerie Opgenhaffen kwam, vanuit het symmetrisch Engels, een tamme stelling op het bord. Stukken werden geruild en met aan beide zijden een dame en 4 pionnen werd remise gegeven.

De Tjigorin verdediging van Dick Roosa gaf zijn tegenstander veel hoofdbrekens. Dick won een pion op c4 en wist die te behouden. Een aanval over de a-lijn gaf hem het beslissende initiatief. Een paardvork op loper en toren bracht de winst.
De kopman van Heerhugowaard speelde deze avond zijn laatste partij, hij verhuist naar Brabant. Hij trof helaas een Theo Bakker die in vorm was. Het Morra-gambiet werd geweigerd, Theo kreeg daarmee echter een overwegende stelling. Over de c-lijn werd een aanval opgezet, de zwarte koning werd naar het midden gelokt en na een mindere zet van zwart werd hardhandig toegeslagen.

De laatste partij van het seizoen werd gespeeld door Jan Vos. Na een rustige opening kon zwart 2 paarden naar f4 brengen, die echter geruild werden. Zwart ging daarna een afwikkeling aan die hem een slechte stelling en een slechte loper bezorgden. Door slim gebruik te maken van de penning van de zwarte d-pion kon Jan een pion winnen. In tijdnood verloor zwart in een toreneindspel nog twee pionnen en kon niet veel later opgeven.

Derhalve een forse winst: 1½ - 6½. Als voor de eindstand alleen de bordpunten zouden meetellen waren we dit seizoen 5^e geworden!

Uitslagen:

	Heerhugowaard 2	-	De Uil 2	1½-6½
1	Oscar van Ewijk	-	Theo Bakker	0-1	5	William Thomson	-	Gerie Opgenhaffen	½-½
2	Karel Keesman	-	Dick Roosa	0-1	6	Edwin Vermeulen	-	Jan van den Bergh	0-1
3	Maarten de Haas	-	Jan Vos	0-1	7	Mats Bakker	-	Martin Zegstroo	0-1
4	Piet Konijn	-	Cok Ippel	½-½	8	Robbert van Doorn	-	Piet Muller	½-½

Jan Havenaar

De Uil 1 sluit seizoen goed af en schaken op zaterdag

Ze zijn wat minder frequent tegenwoordig. De betere schaakmomenten van Guus van Dijk. Sterker: boze tongen beweren dat ze tegenwoordig op de vingers van 1 hand te tellen zijn en dan heb aan 1 hand meer dan genoeg. Als ze er toch weer eens zijn, die momenten van fijnzinnigheid en brille, dan is het zonder meer genieten. Jammer was wel dat hij zo snel klaar was die maandag 26 maart tegen de Waagtoren 3. Daarom heb ik er weinig tot niets van gezien, want net op het moment dat ik weer eens wilde kijken hoe de stelling in elkaar stak, had hij al gewonnen. Een klacht over de geringe speeltijd die hij krijgt voor zijn contributie kunnen we zodoende niet in behandeling nemen. Duidelijk is wel dat Guus in aanmerking komt voor promotie naar een hoger bord.

Over momenten van brille of uitzonderlijke begaafdheid gesproken. Deze avond werden wij ook aangenaam verrast door de schaakprestaties van Marcel, Jan Q. en Jan V. Marcel speelde een beauty. Schijnoffer, kwaliteitswinst en gedegen afwikkeling naar de winst. Een echte “Bolhuis”.
Jan Q. kreeg de overhand met de Leeuw en open lijnen naar de witte Koning. Kat en Leeuw in het bakkie.
Jan Vreeburg speelde zeer gedegen tegen Rob Freer. Won een pion en speelde het toreneindspel gedecideerd uit.
Wat dat betreft had Jan H. het makkelijker. Hij opende met Pc3. Dat verwacht niemand en ook nu kreeg hij snel een zeer prettige stelling, die weldra uitmondde in materiaalwinst en de techniek van verzilveren is hem wel toevertrouwd.

Hennie’s grootste moment was maandag een week eerder tegen Ad. Een waar kunstwerk.
Nu was zijn mindere dag niet erg, omdat het team ruim won.
Ad kreeg een sterk paard op e5 tegen de witveldige loper. Nadat de zwaktes op d5 en d6 waren opgelost, kwamen toren en Dame binnenvallen en was de winst verzekerd in tijdnood van de tegenstander.
Willem speelde weer eens 1 van zijn spectaculaire openingen. Een risico, dat dit keer net verkeerd afliep.
Dit nu was voor de statistieken. De 6-2 winst is een mooie afsluiting van het seizoen.

We zijn dit jaar dus niet gepromoveerd naar de promotieklasse van de NHSB en dat is uitstekend getimed, want de promotieklasse bestaat volgend jaar niet meer.
Er komt komend seizoen een KNSB 4e klasse op zaterdag.

Daar kan de Uil gewoon aan meedoen, ongeacht u zich voor een 1^e of 2^e team zal plaatsen of verwacht uit te komen.
Hierbij roep ik een ieder, die dit leest, op zijn belangstelling daarvoor aan mij kenbaar te maken.

Zijn er minimaal 8 belangstellenden/ Ja-stemmers, dan gaan we er voor. Het is op dit moment voldoende het volgende aan te geven:

Ja, ik wil graag op zaterdag schaken voor de Uil in het seizoen 2018/2019
Nee, ik speel liever niet op een zaterdag voor de Uil in het seizoen 2018/2019

De Uil 1 – de Waagtoren 3: 6 – 2
Ad Reijneveld

De Uil naar kwartfinale NHSB Beker

Donderdag 15 maart heeft de Uil voor het 3^e jaar op rij de kwartfinale van de NHSB Beker bereikt. Het vertrek was al opmerkelijk. Jan de Jong was in zijn nieuwe wagen mooi op tijd bij de carpoolstrook. Wij stapten in en weet je wat de chauffeur zei: willen jullie echt met mij meerijden?
Wat bleek. Het was heel iemand anders.
De echte Jan was namelijk iets vertraagd door een wegbreking in Noordwijkerhout en kwam even later in een zelfde soort auto.

Aangekomen in het Noord-Hollandse Bergen, waar wij eerder vrijwel nooit op bezoek zijn geweest, was het Willem Hensbergen, die het beslissende punt scoorde.

Willem schaakt wat minder tegenwoordig, er zijn dagen waarop hij niet schaakt, maar als hij ‘incidenteel’ weer eens achter het bord verschijnt is het een genot om te zijn. Langzaam worden de duimschroeven aangehaald en toen ik naar zijn bord keek stond hij een stuk voor tegen Richard Frans. Over Frans gesproken, ook Ballesteros speelde tegen mij deze opening, die hij zich sinds kort heeft aangeleerd en vond een verbetering op de 23^e zet t.o.v. van mijn partij tegen Marc Helder, die ik vorig jaar nog zo spectaculair mocht winnen. Nu moest ik alsnog nadenken en kwam ik 3 pionnen achter. Als door een wonder wist ik nog een loper te winnen en dat eindspel zou tegen de 3 pionnen remise moeten zijn, maar in tijdnood een foutje en de nederlaag. In dit geval niet erg, omdat Willem en Jan Havenaar aan de borden 2 en 3 reeds hadden gewonnen en dat is voldoende. Ook onze chauffeur Jan de Jong wist nog een prima punt te drukken, nadat zijn opponent de remise uit de weg ging.

Teamleider Cok was hiermee bijzonder in zijn nopjes en in april spelen we thuis tegen Koedijk.

Bergen - De Uil: 1 – 3
Ad Reijneveld

De Uil piept en kraakt

Het was vooral kraken de afgelopen week voor het al wat oudere de Uil.
De hersenen werken niet meer zo soepel en dat zie je dan in de uitslagen terug.
Zowel de Uil 1 als de Uil 3 verloren nipt en daarmee waren hun virtuele kampioenschappen als sneeuw voor de zon verdwenen.
Daartegenover staat ook een piepende De Uil, want eerder in dezelfde week piepte De Uil dat het een lieve lust was.
Hierbij een verslag van 4 schaakontmoetingen. Alles in één, dat is weer eens wat anders.

Vrijdag 9 maart leed de Uil 1 een ongelukkige nederlaag tegen de kampioen Kennemer Combinatie 4 -dat wel-, maar zo sterk leek dit team toch niet vrijdag 9 maart in ’t Troink Haarlem?
Drie invallers hadden wij en dit waren niet de eersten de besten.
Theo, Jan Vos en Rob Veenhuijsen hebben hun sporen ruimschoots verdiend in het schaakgebeuren en ook deze avond leken er voor hen weinig vuiltjes aan de lucht.
Aan bord 8 liep Hennie tegen een huisvariant van Koos Min aan. Koos kreeg een onaantastbaar paard op d5 en een technisch gewonnen eindspel.
Hier stond tegenover dat wij aan de 1^e 4 borden 3 punten haalden.

Willem zag zich genoodzaakt 2 stukken tegen een toren te offeren, maar won pas toen zijn opponent een stuk weggaf.
Eerder speelde Jan Vreeburg een goede remise aan bord 2 tegen Rob Oosting.
Daarna was het de beurt aan Ad. Zijn tegenstander had zijn dag niet en Ad kon de winst niet ontgaan.
Jan Havenaar kwam op zijn bekende wijze goed terug na een mindere opening en won zelfs een pion.
Toen hij deze teruggaf voor activiteit wist zijn opponent toch nog remise af te dwingen.
Rob kreeg een mooie aanval, won een pion. Het was onvoldoende voor de winst.
Jan Vos verloor ongelukkig en dat was in feite symbolisch voor de avond, want Theo was eenzelfde lot beschoren.

Dinsdag 6 maart heeft de Uil 3 gedaan wat het kon.
Peter de Haas had last van een griepaanval en een sterke tegenstander en leed een snelle nederlaag, net als Stefan, die het schaakritme ontbeert momenteel.

Jan van den Bergh speelde een prachtige partij als de topspeler, die hij kan zijn. Dit was weer eens een “oude van den Bergh”. Stukken stonden prima en toen Td6, Pd5 en de klapper Pd4. Dat betekende materiaalwinst en de technische afwikkeling was hem wel toevertrouwd. Richard kwam een pion voor, maar door het uitgedunde materiaal was dat was niet genoeg. Invaller Pim toverde met zwart een fraai symmetrisch mozaïek op het bord. Na een zetje of 35 stonden de lopers in het vierkant e4, d4, d5 en e5 met de Koningen op e3 en e6 en de pionnen op de a, b, f, g en h-lijn identiek gesitueerd. Dat het daarna misging tegen Jan van Dorsselaer doet niets af aan het fraaie kunstwerk.
Kees speelde het eindspel met een pion meer op de Damevleugel technisch zeer fraai. Dat was een lust voor het oog en geeft de burger moed.

Een dag eerder op maandag 5 maart pakte de Uil 2 zijn laatste strohalm voor handhaving in de 1^e klasse.
In het wel hele kleine zaaltje waren zij opgekropt voor de match tegen Kijk Uit.
In de grote zaal zou het vanwege het vrije schaak rumoerig zijn, daarom was voor deze keer het kleine zaaltje beschikbaar gehouden, waar apart kon worden geschaakt in stilte.
Althans de piepende deur daar gelaten. Een ijdele poging van invaller wedstrijdleider Peter Kaptein om de deur met smeerolie tot kalmte te manen wierp geen vruchten af.
Daarom schreef hij een mooi briefje op de deur:

“Zou u zo vriendelijk willen zijn geen gebruik te maken van deze deur. Deze piept namelijk heel erg en stoort de schakers. Er is ook een deur aan de andere kant.”

Ongelukkigerwijze begrepen de bezoekers van de kleine zaal de essentie van het briefje pas, nadat zij de deur al hadden geopend en werd het gepiep door een komen en gaan van de gasten eerder erger dan minder.

Paradoxaal bleef het in de grote zaal relatief een stuk stiller en hadden de schakers daar meer last van de kleine zaal dan andersom.
Op een gegeven moment kwamen juist zij vragen of het niet wat minder kon met dat gepiep in de kleine zaal.
Ondertussen had Gerie zich ontworsteld uit de krapte en kwam boven met een snelle zege.
Fred stond eerst een pion voor, na een combinatie eentje achter en dat was het begin van het einde.
Mark stond een kwaliteit achter, maar bleef stug in een dichte stelling en won alsnog.

Edwin had een fraaie combinatie op g6 en f7 in het Frans.
Theo vergaloppeerde zich in een combinatie tegen de sterke Andre Kunst, maar Dick won overtuigend.
Cok en Martin namen remise aan om daarmee de overwinning veilig te stellen.
Cok stond lang een pion achter, maar kwam goed terug.
Martin stond een kwaliteit voor en bleef vermoedelijk gewonnen staan, maar het was niet meer nodig.
Fingers crossed voor de laatste ronde.

Zaterdag 3 maart was de Uil een goede gastheer voor schaakclub st Albans.
Behalve op het schaakbord, zoals voorzitter Jan Plomp van te voren aankondigde.
Wij wilden revanche voor de nederlaag van 3 jaar gelden en dat is gelukt.
Het lukte ook op korte termijn überhaupt plaats te bieden voor deze nieuwe match tegen onze vrienden uit St. Albans.
Dank aan Hannie en de Bestemming, our destiny.

Invaller Richard voor de grieperige Jan Havenaar won van Ian Cross.
Jan Plomp won van Peter Baker en Gerard Draaisma won na een lang gevecht van Ray Claret.
Ad had inmiddels in overwegende stelling remise aangeboden en gekregen van Jeremy Fraser-Mitchel.
Jan de Jong speelde met wit een uitstekende partij tegen Ian Gooding, maar tegen het einde keerden de kansen.
Na afloop gingen wij eten bij de Argentijn in de Molenstraat, het voormalige Kwebbelen.
Daarna brachten wij de jongelui – geen steek veranderd in de 20 jaar dat wij elkaar kennen- terug naar het station.

De Uil piepte en kraakte de afgelopen week in al zijn voegen.
Wat wil je ook?
85 jaar en dat betekent een jubileum, te vieren in Klein Duimpje.

KC 4 - De Uil 1: 4½ – 3½
HWP 6 - De Uil 3: 3½ – 2½
De Uil 2– Kijk Uit 1: 5 – 3
De Uil – St. Albans: 3½ – 1½
Ad Reijneveld

Opnieuw dubbelslag de Uilen 3 en 5

Westeinder 2 was gewaarschuwd.
Hou je een de Uil 3 op een gelijkspel, dan is de wraak van de Uil 5 zoet.
Net als eerder tegen Santpoort 4 werd maandag 5 februari in Hillegom ook Westeinder 2 een onverwachte nederlaag toegebracht door een de Uil 5 dat weer boven zichzelf uitsteeg.
Beter is natuurlijk andersom.
Verlies nou voortaan gewoon lekker tegen de Uil 3. Daar kan je mee thuis komen.
Een verlies tegen de Uil 5 kan je minder goed verkopen en staat slecht op je cv.

Tussen haakjes: de Uil 3 won de bewuste avond ook en gedecideerd, zodat zij ondanks de twee genoemde tegenvallers nog een kleine kans op een kampioenschap behouden.
Ron van der Linden was de held, die heel lang verloren stond, maar in het eindspel de kracht van het paard perfect aantoonde en met een remise het beslissende halve punt binnenbracht voor de 3,5-2,5 overwinning van de Uil 5. Eerder die avond had Cas zich opgeofferd en zag Peter kans op g7 een mat te creëren. Ook Ed won fraai en Coen en Aad speelden remise.

De Uil 3 liet Spaarne 2 kansloos. Peter 1, invaller Peter 2, Richard en Kees waren genadeloos. Een hoffelijke Jan wist zijn charmante tegenstandster een gelijkspel af te dwingen. Nico had een spectaculaire koningsaanval, die net niet doorsloeg, maar toch nog genoeg was voor remise.

Zie onderstaand diagram. Nico speelde 30 Tf6, waar 30 Tf4 wint. Daarna werd het een gekkenhuis, waarbij Nico de toren terug won, maar niet meer kon winnen.

De Uil 3 – Spaarne 3: 4½ – 3½.
De Uil 5 – Westeinder 2: 3.5 – 2.5
Ad Reijneveld

Net geen stunt De Uil 2

De wedstrijd in en tegen Castricum leek bijna een verrassende uitslag te krijgen. De vooruit gespeelde partij tussen Jan Vos en Piet van Wonderen werd door Jan gewonnen. Hij kreeg een mooie aanval met Lb2 en Tg3 gericht op de koningsstelling van zwart. Mede hierdoor kon hij in het centrum pionnen winnen en omdat de aanval voortduurde gaf zwart maar op.

Dat was een mooie opsteker voor de overige borden. Op de speelavond gaven de Castricummers zich echter niet zomaar gewonnen. Martin Zegstroo behaalde een verdienstelijke remise met een Hollandse Stonewall. In de slotstelling was het Martin die moest opletten dat hij zijn b-pion niet zou verliezen met La6!

Castricum kwam gelijk aan bord 4. Gerie Opgenhaffen speelde met zwart het aangenomen damegambiet. In plaats van de witte d-pion aan te vallen met …c5 of …e5 speelde hij …c6 en stond wit toe een sterk pionnencentrum op te zetten. Van daaruit kreeg wit een gemakkelijke koningsaanval en won de partij.

Theo Bakker kwam tegen de Philidorverdediging ook niet verder dan remise.

Aan bord 2 gaf Mark van der Ploeg goed partij aan Heleen van Arkel-de Greef. De ervaren speelster bleef echter geduldig wachten op haar kans en die kreeg ze. Een vervelende penning op de diagonaal h1 – a8 en de open c-lijn dreven zwart in het nauw en vervolgens stortte de zwarte stelling ineen.

Dick Roosa zette het team weer op gelijke hoogte. Vanuit de opening 1.d4 d5 2.c4 Pc6!? werden de witte centrumpionnen naar voren gelokt. Wit leek groot ruimtevoordeel te krijgen, maar uiteindelijk werden zijn pionnen kwetsbaar. Dick won materiaal en ondanks een lastig dame-eindspel stevende hij gedecideerd op de winst af.

Cok Ippel speelde de 1.Pc3-opening goed. Met een paard op f5 kreeg hij kansen tegen de zwarte koning. Maar toen het paard naar h2 werd teruggedreven nam zwart het initiatief over. Cok gaf nog een paard voor een pion om de aanval af te slaan, maar hij moest uiteindelijk toch de koning omleggen.

Ook Edwin speelde met wit de openingsfase, de Franse Verdediging, sterk. Het is een opening die hij zelf graag met zwart speelt. Hij kreeg een aanval op de koningsvleugel en won een pion. Daarna ging het echter mis, hij liet het initiatief aan zwart, die daarmee materiaal won. Edwin wist het toreneindspel met een pion minder nog wel remise te houden, maar het verlies van het team stond daarmee vast: Castricum – De Uil 2: 4½ – 3½.
Jan Havenaar

Hallucinatieschaak De Uil

Het houdt niet op bij de Uil.
Maandag 5 februari was het hallucinatieschaak troef tegen Caissa Eenhoorn 3 uit Hoorn. Ad deed in glad gewonnen stelling in tijdnood een volle toren cadeau. Dit had een gelijkspel tot gevolg en een vrijwel verkeken kans op een kampioenschap. Ook Jan de Jong en Marcel deden het hallucinatieschaak eer aan. Niet zo stom als Ad, maar het resultaat was hetzelfde. Guus had daarentegen snel gewonnen. Hij won een stuk in de opening, tegen de voormalige voorzitter van de schaakbond. Hennie speelde ook een prachtige partij met aanval, die hij had kunnen bekronen met een schijntorenoffer. Nu won hij een enkele pion, onvoldoende voor de winst.

Bij Jan Vreeburg werd het evenwicht niet verbroken, ook al kreeg hij nog spel over de zwarte velden. Willem overspeelde zijn opponent langzaam, maar zeker. Piet Muller heeft er van genoten. Jan Havenaar wikkelde af naar een eindspel met sterk paard tegen zwakke loper. Een 5-3 overwinning had de verhoudingen goed weergegeven tot Ad zijn black-out kreeg en een volle toren weggaf. Mannen in witte jassen hebben Ad nog net kunnen behoeden het raam uit te springen, terwijl hij riep: “ik ben een vliegtuig”

Stelling Roy Kerkhoven - Ad Reijneveld na de 32^e zet van wit Tb7. Nu speelde ik Tc8. De beste voortzettingen waren echter e5 of a5. Marcel stelde Tf6 voor. Dit is ook een goede zet en dan heeft wit maar 1 zet om het mat te verhinderen.
Ziet u welke?

Stelling Roy Kerkhoven - Ad Reijneveld na de 41^e zet van wit Tbxe7. Zwart speelde nu de hallucinatie Txc3, waar a3 nog steeds wint.

De Uil – Caissa Eenhoorn 3: 4 – 4
Ad Reijneveld

Schuinschaak De Uil

Maandag 29 januari heeft de Uil net als vorig jaar in de 1^e ronde van de NHSB Beker Kennemer Combinatie verslagen. Vorig jaar op zijn ‘roodkoperen’ met 2-2. Nu was het iets overtuigender met 2½-1½.
De Uil deed dit met schuinschaak.
Wij lieten de lopers het werk doen.

Het signaal voor dit ongebruikelijke schuinschaak gaf wedstrijdleider Cok Ippel door zijn tafel zeer schuin tegenover de andere 4 wedstrijdtafels te posteren. Tijdens de avond ging ook het bord van Rob Veenhuijsen steeds schuiner staan. Hij kwam gewonnen te staan en won 2 schuine lopers tegen een toren. In het eindspel ging het echter onnauwkeurig tegen Bart Feltman, maar toen was de buit al binnen.

Jan Havenaar had ook 2 sterke schuine lopers, maar zijn pionnen waren versplinterd en hij kwam er 1 achter tegen Jashin van Kesteren. Er volgde een afwikkeling naar een eindspel dat remise werd gegeven. Op dat moment hadden Willem en Ad reeds gewonnen.

Wim wist een andere ‘éminence grise’ René Bakker te verrassen met een leuke combinatie (zie diagram 2). Ad won een schuine loper tegen Vlad Omota, maar liet zijn Dame insluiten (zie diagram 1) en schrok zich even een hoedje. Het vervolg stond hem nog niet helder voor de geest. Zijn tegenstander had echter goed gezien dat na Th1: Tcc7 volgt en zwart wint de Dame terug. Daarom speelde hij Te7 en na Tf8, Tf1 kwam Lf4.

Stand van Vlad Omota - Ad Reijneveld na de 29e zet van zwart (Tf2-f7).

Tot slot het beslissende moment in de partij van Willem.
Hij sloeg ‘schuin’ toe met Lxd7 en na Txd7 mag u raden wat het vervolg was. Met een eervolle vermelding voor de goede inzending(en).

De eer voor de prijsvraag van de vorige keer gaat naar Marcel Bolhuis.
Hij mailde mij het goede antwoord Dxf7.

De Uil – Kennemer Combinatie 2,5 – 1,5
Ad Reijneveld

Pas op de plaats de Uil 3

Donderdag 21 december 2017 speelde de Uil 3 tegen een club waar we eerder nog nooit van hadden gehoord.

Achteraf bleek het een vermomming van Aalsmeer 3. De schaakclub Aalsmeer is ter ziele, maar het dorpshuis in Kudelstaart herbergt inmiddels schaakclub Westeinder.

Het tweede van deze club speelde in het krappe zaaltje tegen ons derde dat op een nul-twee voorsprong kwam door snelle zeges van Peter en Richard. Fred stond echter verloren en de stelling van Kees was dubieus. Daarom liet ik eerst Stefan en daarna Jan remise weigeren. Stefan kwam er vervolgens niet door en Jan kwam zelfs een pion achter tegen Hans Pot. Vervolgens kwam hij een pion voor, maar uiteindelijk werd het toch remise door het uitgedunde materiaal.

Ondertussen zag ik dat Fred een buitengewoon fraai mozaïek aan stukken op het bord had gecreëerd met de witte lopers op c7 en d7 en de witte paarden op e1 en e2. Daarbij stond hij materaal vóór met twee stukken tegen een toren, maar de witte koning stond dermate onveilig dat het mat niet kon uitblijven toen ook nog eens een toren op a1 binnenplofte.

Kees stond een kwaliteit voor, maar het was erg spannend en het kon nog mis gaan en het ging mis. Jammer, maar helaas. Voor het 3e is een kampioenschap -waar je stiekem toch op hoopt- nu ver weg. Het is een pas op de plaats.

Een geluk bij een ongeluk is, dat ik het verslag kort kan houden en de flauwe grappen tot het volgende jaar mag bewaren.

Westeinder 2 – De Uil 3 3 – 3
Ad Reijneveld

De Uil 1 mag uithuilen

En opnieuw beginnen.
Het leed maandag 18 december thuis in de Bestemming een ongelukkige 3.5-4,5 nederlaag tegen het sterke Castricum, dat wij zeker niet onderschat hebben.
We hebben ons er een extra week op kunnen voorbereiden, want maandag 11 december was het code rood en de wedstrijd werd een week uitgesteld.
Castricum kwam dit goed uit -bleek achteraf-, want op de 11e zouden ze 4 invallers nodig hebben gehad.

Nochtans moeten we de hand in eigen boezem steken, omdat goede stellingen weinig resultaat opleverden en uiteindelijk pakte alleen Jan Havenaar een punt tegen Hans Leeuwerik.

Eerder op de avond speelde Jan de Jong een snelle remise. Later op de avond speelden ook Jan Vreeburg, Hennie en Guus remise. Jan en Hennie deden dit op knappe wijze vanuit een mindere positie en Guus deed dit op de “coole” wijze, zoals het een Zwarte Pion betaamt. Debutant voor de Uil, Rob Veenhuijsen, wist helaas een fraai gespeelde partij met kwaliteitsoffer niet te bekronen en kreeg nul op het rekest.

Ad en Willem waren goed uit de opening gekomen. Maar op een gegeven moment keerden de kansen. Ad verzuimde het juiste plan tegen Heleen van Arkel – de Greef en in de slotstelling staat hij minder. Zie onder een fragment van de partij.

Willem leek steeds overwegend te staan. Sander Mossing Holsteijn kwam echter sterk terug en Willem hield geen tijd meer over.

We mogen het jaar 2017 uithuilen en opnieuw beginnen in 2018.

Stand Heleen van Arkel-de Greef - Ad Reijneveld na de 17e zet van wit.

Na lang nadenken speelde ik hier Df5. Geen slechte zet omdat g4? een pion wint na Pxe5.
Toch: direct een pion winnen met Pe4 en Pxe5 was wellicht beter.
Dit speelde ik niet vanwege Ld4. De lopers worden geruild en de zwarte velden blijven zwak in het zwarte kamp.
Nu behield ik een licht voordeel na Pxc6, Txc6, Pb4, Tc7, Pd3, Tfc8, h3, Pe4 en De1.
Echter de flater Tc2? bracht wit de betere stelling na Txc2, Txc2, Tc1, Txc1, Dxc1.
Het remise aanbod kon ik niet weigeren.
Immers we stonden 1,5 -0,5 vóór door de snelle remise van Jan de Jong en de degelijke winst van Jan Havenaar.

Stand van de partij Jan Havenaar- Hans Leeuwerik na 28…Kg7.

Voor de nijvere lezertjes een opgave: wit speelt en wint.
De goede inzendingen krijgen een eervolle vermelding.

Ad Reijneveld

Weer 5-3

Het winterweer was geen belemmering om op dinsdagavond naar Alkmaar af te reizen voor de wedstrijd tegen De Waagtoren 3. De speelzaal is een zaaltje boven uitspanning ’t Gulden Vlies, waar ditmaal 3 wedstrijden gepland stonden. Aangezien hun interne competitie kennelijk erg belangrijk is en de spelers flinke contributie betalen om een beetje ruim te kunnen zitten, werden de wedstrijden van De Waagtoren 3, 5 en 7 op enkele vierkante meters gepropt. Daardoor was het niet mogelijk om de eerste 3 borden van dichtbij te bekijken zonder de spelers ernstig te storen. Ik heb dan ook niet gezien wat zich allemaal heeft afgespeeld bij Dick en Fred. Vanuit de verte zag ik dat Dick een toren achterstond: hij was in de veronderstelling dat hij geforceerd remise kon maken, maar dat ging niet op. Fred stond 2 pionnen achter, hij liet zich in op een afwikkeling, waarbij de tegenstander kennelijk iets verder had gekeken.

De eerste beslissing kwam bij Martin. Zijn tegenstander zette zijn torens op de c-lijn en speelde vervolgens c4xb5, waarna torens en dame de zwarte stelling binnenvielen. Martin zette een tegenaanval in, maar toen hij met zijn b-pion ging lopen kon wit de h-pion onbelemmerd naar dame brengen, terwijl de zwarte b-pion tegen de witte loper werd geruild.

Gerie kwam in de problemen toen zijn loper op b4 gepend werd. Hij moest 2 stukken geven voor een toren. Wel had hij nog een troef en dat was de opgerukte a-pion. Zwart ging echter in de aanval met dame en 2 paarden. Toen Gerie schaak gaf raakte zijn tegenstander een verkeerd stuk aan en kon opgeven.

We speelden met 2 invallers: Nico van der Plas en Piet Muller. Bij Piet ging het mis toen hij een belangrijke pion offerde voor een torenaanval. Die aanval leverde nog wel een pion op, maar de zwarte vrijpionnen bleken nu te sterk. Nico speelde een goede partij, waarbij hij geen gevaar heeft gelopen. Het werd remise.

Fred en Dick konden het met materiaalachterstand niet bolwerken en moesten opgeven. Hoewel Fred volgens zeggen nog remise heeft gestaan. Bij Edwin had zijn tegenstander een aanbeveling gevolgd waarbij een pion en een kwaliteit werd geofferd, maar Edwin nam dit aanbod niet aan. Er ontstond een stelling met veel pionnen, ongelijke lopers en allebei 2 torens. Dat leek potremise, maar zwart speelde in het eindspel voor Sinterklaas, zodat Edwin het punt kon incasseren.

En Cok kreeg het moeilijk toen wit een vrije b-pion had. De witte koning en stukken kwamen ver naar voren en Cok besloot een kwaliteit te offeren. Dit had succes, er ontstond een eindspel van Loper plus pion tegen Toren en dat werd remise.

Dit was de derde 5-3 nederlaag op rij, ik heb het abonnement maar opgezegd, dan kunnen we wellicht een keer winnen.

Uitslagen:

	Waagtoren 3	-	Uil 2	5-3
1	Ruud Adema	-	Dick Roosa	1-0	5	Fred Driesse	-	Gerie Opgenhaffen	0-1
2	Leo van Steenoven	-	Fred van Randen	1-0	6	Guido Florijn	-	Martin Zegstroo	1-0
3	Rob Freer	-	Edwin Heemskerk	0-1	7	John Leek	-	Piet Muller	1-0
4	Marten Coerts	-	Cok Ippel	½-½	8	Ruud Niewenhuis	-	Nico van der Plas	½-½

Jan Havenaar

De Uil 3 spaart de Uil 5 niet

Zonder slag of stoot heeft de Uil 3 het weliswaar niet cadeau gekregen tegen de Uil 5 op maandag 4 december in de Bestemming, maar uiteindelijk prijkte er toch een einduitslag van 5-1 op het scorebord. Een score, die je gezien het ratingverschil zou mogen verwachten.
Het was u misschien ontgaan die maandag, want op zo’n avond spelen er al genoeg uilen tegen elkaar in de interne competitie. Dit was voor de externe competitie en ook deze keer zagen we geen gasten uit een ver Noord-Hollands gehucht aan de andere kant van de tafel, maar weer de bekende vertrouwde gezichten. De vertrouwde gezichten speelden met name op de borden 5 en 6 curieuze partijen. De Uil 5 was hier aan het roer.

Ed van de Haak forceerde een snelle remise tegen Kees Jongsma door een goede voorbereiding. Kees sloeg op b2 en na Pb5 zag deze zich gedwongen ook op a2 te slaan en een eeuwige aanval van toren op Dame met Ta1 en Tb1 toe te laten.

Koen de Kooker ontvlamde een ogenschijnlijk dodelijke aanval met veel stukken tegen de Koning van Peter de Haas. Op een gegeven moment waren de schaakjes op en toen ik even verder keek dan de neus lang was, begreep ik dat Peter al een tijdje een toren voor stond en daardoor greep hij even later het volle pond. Stefan stond inmiddels een tasje pionnen voor tegen -back in business- Cas Grannetia. De winst kon niet uitblijven. Richard verklapte mij trots de pointe van zijn fraaie combinatie waarmee hij de Dame en de partij won tegen Ron van der Linden. Nico sloeg plotseling een pion op e6 tegen Aad Vledder. In de analyse kwamen we er lang niet achter of dit nu goed of fout was. In ieder geval was het een goede mogelijkheid, die Nico een overwicht bezorgde en uiteindelijk ook winst in de partij opleverde. Resteert het gevecht tussen Jan van der Bergh en Peter Kaptein. Een partij met wisselende kansen, waarvan de afloop lang onduidelijk was. Beide heren bleven “cool” onder de omstandigheden en mochten na een lange strijd een welverdiend halfje noteren.

De Uil 3 mag het donderdag 21 december weer proberen in Kudelstaart.
Weer of geen weer, want schaken is “cool” heb ik begrepen uit een fraai stukje in de weekend krant over het naderende jubileum van de Zwarte Pion uit Lisse.
Dat schaken hot is wist u al. Nu is het ook nog cool. Dat komt goed in deze winterse tijden.

De Uil 3 – De Uil 5: 5 – 1
Ad Reijneveld

De Uil 1 wint koelbloedig

Heer Hugo was heel wat waard donderdag 30 november. Het tweede nog wel en dat speelde tegen de Uil 1.
Het beslissende punt kwam van Hennie van Eeuwijk.
De stand was 3-4 voor de Uil en in onderstaand diagram kan zwart remise maken met Txd1 en daarna is het eeuwig schaak na Thg6 en Tgh6.
Echter Hennie speelde Lf7. Teamleider Cok kon zijn ogen niet geloven. De anders zo vredelievende van Eeuwijk speelde juist op dit moment voor de winst.
Hennie had gelijk. Niet alleen ging zijn tegenstander direct in de fout met Lb3?, dat een winst opleverde na Tc3, Tf3, Txf3 en Kxh6 en de Uil een 3-5 zege bracht, ook in de analyse blijkt Lf7 geforceerd te winnen. Zie: Lf3, Tg1, Kh3, Tf2 (dreigt Txf3 en wit heeft geen eeuwig schaak meer), e6, Le8, e7, Txf3, Txf3, Kxh6, Tf8, Ld7 en omdat nu Lxg4 mat dreigt is het uit (zie 2^e diagram).

Deze koelbloedige overwinning van Hennie was het slot van een avond met kansen over en weer.

Niet bij Willem. Hij bezorgde de Uil een snelle voorsprong met Lxh7, Dh5, Dxf7 en Tf5 ( ziet u het voor u?).

De andere partijen sleepten zich langer voort. Jan Havenaar kreeg een remise aanbod in een mindere stelling, maar omdat de andere partijen lang niet duidelijk waren en Jan de Jong 2 pionnen achterstond en Hennie 1 pion, moest Jan doorspelen. Een hallucinatie bracht Heerhugowaard het punt (1-1). Daarna het wonder: Jan de Jong kreeg zijn pionnen weer terug en dit was een onverwacht halfje (1½-1½). Guus voegde daar een knappe zege aan toe. Zijn stukken stonden prachtig en plots kon hij een mooie combinatie uitvoeren met Pxf2. Dat won de Dame en de partij (1½-2½).

Jan Vreeburg had een voordeel door een dubbele b-pion bij wit. Dit bleek echter onvoldoende voor winst (2-3). Inmiddels had Ad een betere stelling opgebouwd met een sterke zwartveldige loper. De loper van zwart kon geen kant meer op en dat betekende 2-4. De stelling van Marcel was lang te ingewikkeld om te beoordelen. Op een gegeven moment was het zwart die de partij naar zich toe trok (3-4). Hennie was de laatste die bezig was en hoe dat afliep heeft u hierboven kunnen lezen.

Zo won de Uil 1 na een ongemeen spannende wedstrijd -als ik Cok mag citeren- en hij kan het weten want hij zat er met zijn neus bovenop.

Heerhugowaard 2 - De Uil 1: 3 – 5
Ad Reijneveld

De Uil 2 snel op achterstand

De wedstrijd tegen Kennemer Combinatie 4 leek al snel beslist. Binnen 1 uur spelen stond het al 0-2: Mark pakte te snel een stuk, wat hem op slag deed verliezen en Gerie kreeg na 17.g5 de volgende stelling:

Winnend is nu 17…Txb2! 18.Txb2 Dxc3+ 19.Kf1 Dxb2 20.gxf6 exf6! en zwart blijft 2 pionnen voor. In plaats daarvan werd 17…Ph5 gespeeld, waarna volgde 18.Lxh5 gxh5 19.Txh5 De5? 20.Dxh7+ Kf8 21.Dh8+ en de toren op e8 gaat verloren.

Cok kreeg met de 1.Pc3-opening tegen Ad Hendrikse een mooie stelling. Geen gewonnen stelling, maar hij trok wel ten aanval:

Hij speelde hier 1.h5, waarna volgde 1…Th8 (na 1…g5 offert wit uiteraard op g5) 2.hxg6 Th6 3.Kf2 cxd3 4.cxd3 Dd6?? En hier had Cok fraai kunnen winnen met 5.Dxc8! of 5.Pf5+! met kwaliteitswinst. Het werd niet gezien. Na 5.Dd2 Tch8 6.Th1 werden torens geruild en bleef zwart goed staan. Na een foutje werden 2 pionnen ingeleverd en won zwart.

Bij Martin bleven alle pionnen op bord, de stelling werd dichtgeschoven en er bleef alleen remise over.

Edwin kreeg de Ruilvariant van het Frans tegen zich en wist daar geen voordeel uit te halen. Wit kon zijn stelling echter steeds iets verbeteren en won 2 pionnen. Edwin wist na ruil een pion terug te winnen en de resterende stelling met ongelijke lopers was remise.

Dick plaatste een paard aan de rand, het beest werd ingesloten en gevangen. Met een stuk minder knokte Dick echter door, er kwamen kansjes en zijn tegenstander koos eieren voor zijn geld: remise.

Bij Fred ging het al vrij snel mis. Er ging onnodig een pion op e5 verloren, daarna offerde hij een kwaliteit op d4 en vervolgens een pion op c2. In plaats van zijn voordeel snel om te zetten in winst speelde zwart op torenruil, wat veel tijd kostte. Na 33…Kg8 ontstond de volgende stelling:

Fred speelde 34.Ld8, waarop zwart niet 34…Dd7 speelde, maar 34…Dd8. Na 35.Pg5 moest hij natuurlijk alsnog 35…Dd7 spelen, echter hij deed 35…Lg7? 36.La5 e5?? 37.Lb4! met ondekbaar mat op h7.

De enige partij waarbij de remisemarge waarschijnlijk niet is overschreden is die van onze invaller, met zwart aan bord 1, Jan Vos. Stukje bij beetje bouwde hij een goede stelling op. Er ontstond een eindspel van zwarte loper tegen wit paard. Jan speelde het scherp, maar wit vond de juiste remiseweg.

De uitslagen:Jan Havenaar

	De Uil 2	-	KC 4	3-5
1	Jan Vos	-	Vlad Omota	½-½	5	Gerie Opgenhaffen	-	Jon. de Kleuver	0-1
2	Mark van der Ploeg	-	Bart Feltman	0-1	6	Cok Ippel	-	Ad Hendriks	0-1
3	Edwin Heemskerk	-	Y. van Kesteren	½-½	7	Dick Roosa	-	Floris Schleicher	½-½
4	Fred van Randen	-	Robert Oosting	1-0	8	Martin Zegstroo	-	Frans van Casteren	½-½

Dubbelslag De Uilen 3 en 5

Richard Copier en Peter Kaptein waren de helden, die de Uil op één enkele maandag in november 2017 een dubbele overwinning bezorgden.
Nog nooit vertoond!

De nivellering heeft onverbiddelijk toegeslagen in het schaakgebeuren van het al wat oudere De Uil en onvermijdelijk kunnen teams dan in een zelfde klasse terecht komen. De Uil 1 en De Uil 2, maar ook De Uil 3 en De Uil 5 spelen in eenzelfde klasse van de NHSB.

Deze maandag 13 november in de Bestemming mocht De Uil 3 het opnemen tegen de Vennep 2 en De Uil 5 tegen Santpoort 4 dat in de 1^e ronde nog verrassend De Uil 3 op een gelijkspel had weten te houden. Nu waren de rollen omgekeerd. De Uil 3 rees als een feniks uit zijn as en De Uil 5 deed wat niemand verwachte: het pakte het volle pond.

Richard maakte dus het beslissende punt tegen Martin van Zaanen, die in tijdnood kwam en de gecombineerde dreigingen van de Dame en het Paard van Richard niet meer de baas kon. Nico had een overwicht met een flexibel paard, maar toen dat werd geruild was de muziek uit de stelling.

Ondertussen had Stefan het onderspit gedolven tegen de 86-jarige Gerard Duwel, die in de jaren 50 nog lid was van De Uil. Alle hulde voor de heer Duwel, die een heel goede partij speelde. Kees pakte in een betere stelling een remise. Peter won een stuk en de partij. Jan van de Bergh speelde een snelle remise tegen oud teamgenoot Martin van de Heuvel.

Bij elkaar opgeteld 3½ punt en dat was genoeg.

Bij De Uil 5 pakte Peter Kaptein, zoals reeds vermeld het beslissende punt tegen Ton Haver. De toeschouwers stonden op de banken. Het werd een toren eindspel. Allebei een Dame erbij en Peter speelde het netjes uit. Aad won een positioneel sterke partij. Ron verloor materiaal en daarna de partij tegen Ouker de Jong, ook al zo’n ouwe taaie. Bij Ed ging iets mis op de koningsvleugel, waar hij in de opening zo’n fraai plukje aan stukken had geposteerd.

Coen hield zijn partij netjes remise en Richard Nigten won fraai in de aanval met ongelijke lopers. Opgeteld drie en een half punt en meer heb je niet nodig voor een zege bij 6 borden.

Zo is de Uil tegenwoordig heel economisch bezig.
Een eigenschap, die de ecologen nog niet eerder hadden waargenomen.

Ter recapitulatie:
De snavel van de uil is krom met scherpe snijkanten en de poten hebben vier krachtige klauwen. Het verenkleed is los en zacht, met kleuren en patronen die camoufleren. De grote kop van de uil kan supersnel bewegen en geruisloos wordt een prooi geobserveerd en gevangen.

De uil is een nachtelijke roofvogel met zeer scherpe zintuigen. In het donker kunnen uilen drie tot tien keer beter zien dan de mens en ze beschikken over een bijzonder goed gehoor. Een uil ziet wat anderen niet zien. Ook zijn er uilen -ik noem geen namen-, die met slechts een boze blik kunnen doden.

De Griekse godin van de wijsheid Pallas Athena -toch niet de eerste de beste- benoemde de uil door dit scala aan bijzondere eigenschappen tot “symbool van de wijsheid”. Aan dit rijtje kan de economische uil worden toegevoegd.

Althans in Hillegom op 13 november 2017.

De Uil 3 – De Vennep 2: 3½ – 2½
De Uil 5 – Santpoort 4: 3½ – 2½
Ad Reijneveld

De Uil 2 in Zwaag.

Het leek zo makkelijk: over de A4/A5 naar de A7 door Noord-Holland, afslag N302 naar Zwaag. Maar na een half uur A7 bleek de N302 dicht te zijn. Na 20 minuten zoeken werd toch de bestemming gevonden. Aangekomen bij MFA De Kreek bleek de tegenstander onverbiddelijk: de laatkomers begonnen met 10 minuten achterstand op de klok. Het kon de pret echter niet drukken.

Gerie kon na een drukke en vermoeiende dag de juiste speelwijze niet vinden en moest al snel de koning omleggen. Theo kon echter spoedig daarna een punt incasseren: na de opening (Morra-gambiet) bood Theo een paard aan op d5. Die werd onterecht aangenomen en de erop volgende verwikkelingen leverden een stuk op.
Het Tweepaardenspel in de nahand werd door Martin niet goed gespeeld: hij haalde 2 varianten door elkaar en met de dame op h5 en de koning op d7 leverde Pf3-e5+ de tegenstander een dame op. Martin kreeg daarvoor nog wel paard + toren, maar de witte dame kon in open stelling de ene na de andere pion oprapen.

Ook Mark had het met zwart moeilijk. Met de koning nog in het midden werd het centrum geopend en na Te1+ Kf8 deed de toren op h8 niet meer mee. Mark probeerde met het weinige materiaal kansen te scheppen. Die kwamen er wel, maar niet nadat de tegenstander naar hartelust had meegewerkt (LxLg6, hxg6 en de h-lijn kwam open voor de toren). Uiteindelijk ontstond een gelijke stelling die remise werd gegeven.
Invaller Jan van den Bergh speelde zijn vertrouwde 1.b3 opening en het spel ging gelijk op. Echter naarmate de partij vorderde gingen de zwarte stukken naar voren en moest wit keepen. De b-pion dreigde verloren te gaan, dekken kostte de kwaliteit en de partij.

Dick Roosa had de loper van zwart verbannen naar h8 en leek een gewonnen partij te schaken. De volgende stand was ontstaan:

Hij had het voordeel kunnen uitbouwen met 1.Df2 Pd7 2.Pd5, speelde in plaats daarvan echter 1.Tg3, vermoedelijk het het idee 2.Txg6+ fxg6 3.f7+ enz. Maar zwart speelde 1…Te6 en dan gaat dat grapje niet op. Natuurlijk kan wit geen 2.Dxh5 spelen wegens 2…Dxg3+ met torenwinst. Na lang nadenken besloot Dick tot 2.Tg5, maar nu is de zwarte loper na 2…Txf6 bevrijd. Na enkele zetten werd ook hier tot remise besloten.

Cok had met zwart een goede stelling opgebouwd: een sterk paard op e5 tegenover een zwakke witte pion de de e-lijn. Echter hij zette een loper op f6 die wit er later met een paard afsloeg met een zwakke dubbelpion tot gevolg. Toen een toreneindspel ontstond ging dan ook snel een f-pion verloren. Wit wist dat eindspel echter niet te winnen en het werd remise.

Fred leek de kansen te doen keren. Vanuit een Falkbeer-gambiet kreeg hij een goede stelling en won een kwaliteit voor een pion. Het witte loperpaar bood echter sterk tegenspel. Toen Fred in tijdnood een schaak over het hoofd zag en een onreglementaire zet deed was een heel leger arbiters van de tegenpartij er als de kippen bij om straf te claimen. Uiteindelijk kreeg zijn tegenstander, die tot dan nog maar enkele seconden tijd had, er 2 minuten bij. In een stelling die voor zwart waarschijnlijk gewonnen was werd tot remise besloten.

We zijn niet onder de voet gelopen, er waren zeker nog kansen op meer en dat geeft moed voor de volgende wedstrijd.

Caïssa-Eenhoorn 3 – De Uil 2: 5-3
Jan Havenaar

De Uil 1 kijkt uit.

Een oplettend de Uil 1 heeft maandag 30 november een 5-3 overwinning behaald tegen Kijk Uit uit IJmuiden. We speelden thuis in de Bestemming, want tegen Kijk Uit spelen wij nooit meer uit sinds 1983. Nochtans blijft het tegen deze oude bekende oppassen geblazen en ik mag u verklappen dat de Uil 1 heeft uitgekeken en een kleine doch degelijk zege heeft behaald.

Guus won overtuigend in de aanval (1-0). Een dijk van een partij. Echt een oude van Dijk, die met weemoed en verlangen deed denken aan de romantische schaaktijd. De nostalgie naar het computerloze tijdperk. Het jaar 1983 was het 1^e jaar dat Guus voor de Uil speelde en direct gaf hij een prachtig visitekaartje af met een loper offer op h3 tegen….Kijk Uit in IJmuiden. Het was de laatste keer dat de Uil uit speelde tegen Kijk Uit en ook het laatste seizoen dat de Uil 1 zonder Ad heeft gespeeld. Een jaar later kwam Ad bij het team om daarna geen wedstrijd meer te missen.

Overigens speelde je toen zo’n partij van Guus met rode oortjes na in de Open Lijn, het legendarische lijfblad van de Uil, waar prachtige analyses in stonden. In dat verband wil ik ook de partij Ton Sneeuw – Hennie van Eeuwijk ( 4 kamp toernooi 1982) aanstippen. Een prachtige partij van zwart met pionoffer voor actief stukken spel. Je dacht toen “als ik ooit eens zo goed zou kunnen schaken als deze van Eeuwijk”.

Deze avond in 2017 – waar blijft de tijd ?- speelde Hennie met wit 1 van zijn lijfvarianten, dat ook een pionoffer voor actief stukkenspel inhield. Hij gaf zijn opponent geen kans (2-0).
Tegenover dit geweld stak de zege van Ad schril af. Tegen de sympathieke Ingmar Visser was het vooral positioneel schaak. Een pion voor in het eindspel was genoeg (3-0).
Ondertussen had Marcel met een plusremise de score verder opgeschroefd (3½-½).
Even later kwam daar een halfje bij van Jan de Jong (4-1). Door de ongelijke lopers bleef de stelling gelijk.

Toen bleven er nog 3 partijen over.
Bij Jan Vreeburg was in de opening iets mis gegaan. Er kwam Lxg3 schaak en de koning moest naar e2 voor Lf1.
Een vingerfoutje, dat een structureel verloren stelling tot gevolg had (4-2).
Jan Havenaar maakte ternauwernood remise (4½-2½). Met 3 verbonden pionnen tegen een witveldige loper moet zwart ergens een winst gemist hebben.
Willem had een pion meer. Dit was ruim voldoende voor het laatste halfje dat aan de eindscore toegevoegd kon worden. (5-3).

De Uil 1 heeft dus goed uitgekeken tegen Kijk Uit.
De naamgrap is flauw, maar soms kan je zo’n verleiding niet weerstaan.

De volgende keer proberen we de zaken wat serieuzer aan te pakken en gaan we kijken wat Heer Hugo waard is.

De Uil 1 – Kijk Uit 1: 5 – 3
Ad Reijneveld

De Uil 3 - met de “Hacken“ over de sloot.

De vaste teamleider Ad, had andere bezigheden buitenshuis (b.b.h.h.) en had mij gevraagd als vervanger op te treden. Het is tegenwoordig bij mij echter meer een kwestie van zitten in plaats van treden maar dit terzijde. Op de heenweg die voor mij via Hoofddorp liep, alwaar ik Kees jongsma en Richard Copier oppikte, werd al druk gespeculeerd op een aanstaand kampioenschap gezien het ratingvoordeel dat de Uil 3 op papier had. Ruim 200 ratingpunten had het team van de Uil 3 meer dan Santpoort 4 en dat bleek zich al snel uit te betalen want Peter de Haas kon al om kwart over negen het eerste punt voor de Uil laten noteren. Als hij geen chauffeur van de andere auto was geweest, had hij beslist een vroegertje gehad.

Bij Richard ging het niet helemaal volgens plan. Hij werd langzaam teruggedrongen en moest zelfs een ijzersterke pion van Ouker de Jong op de tweede lijn toestaan. Een remise-aanbod van Ouker werd door ons met beide handen aanvaard. Stefan Koek speelde bedachtzaam en gedegen en beetje bij beetje kreeg hij vat op het spel en veroverde pionnen en maakte open lijnen vrij. Het punt kon niet uitblijven ½-2½.

Nico had een pionnetje ingeleverd, maar met voor beiden nog twee paarden en een dame ( en pionnen) was er nog veel mogelijk. Jan v.d. Bergh leek zijn jeugdige speler (Louis ten Hacken) onder de voet te lopen, maar vond niet de juiste voortzetting en moest in het eindspel berusten in remise. Inmiddels stond Kees tegen de andere jeugdige speler (Milo ten Hacken) een vol paard voor. Maar Kees zag waarschijnlijk leeuwen en beren op de weg, die er niet waren en verloor eerst het paard en daarna de controle over de wedstrijd wat uitmondde in verlies. De stand was 2-3 en een kleine overwinning leek op zijn plaats want bij Nico waren de dames en paarden van het bord, en leek een pion minder toch een remise te rechtvaardigen. Maar pion-eindspelen draaien vaak om een tempo’tje. Zo ook hier en het was helaas Leo Kruisselbrink van Santpoort die daarvan profiteerde.

Eindstand 3 -3 Zachtjes gezegd, er had deze avond meer in gezeten.
Vervangend teamleider Cok ippel

De Uil spaart zich niet

Een historische gebeurtenis maandag 2 oktober in de Bestemming Hillegom.
De Uil 1 speelde tegen de Uil 2. Het eerste was gedegradeerd en het tweede gepromoveerd.
Het kan verkeren. De Uil 2 speelde thuis.
Hoe gaan we dit aanpakken?
Doorgeefschaak, Strategoschaak, Halmaschaak of het ABBA systeem?
De één speelt 1 zet en dan de ander 2 zetten achter elkaar.
Goed, laten we maar eens beginnen met een vooruitgespeelde partij.

Nieuw lid Willem Hensbergen won van Theo Bakker, die we overigens ook graag in het eerste hadden opgesteld, maar hij kan niet op maandag normaliter.
Voor Theo geldt: de beste nederlaag is die, waarbij de Uil wint.
De score van de overige partijen opgeteld werd: 3½ – 3½.
En wie 7 remises zou verwachten kwam bedrogen uit.
Het was bloed aan de paal. Hongerige uilen die zichzelf zonder scrupules opeten.
Hierbij was lang niet duidelijk wie voor wie speelde.
Moet ik winnen of schiet ik in eigen doel?

Neem Edwin. Vaste klant voor het eerste, speelde nu voor het tweede tegen het eerste en verloor, maar won in feite ook voor het eerste.
Debutant en benjamin Marcel was de gelukkige. De Uil was de gelukkige. De Uil 1 was de gelukkige.
Vice versa Hennie; een vaste klant voor het tweede, maar speelde nu voor het eerste tegen het tweede en verloor, doch won in feite ook voor het tweede. Kunt u het nog volgen?
Nestor Cok was hier de gelukkige. De Uil was de gelukkige. De Uil 2 was de gelukkige.
Oh, wat een geluk dat wij Uilen mogen zijn.

Nochtans mag het een wonder heten dat de teamleiders niet door mannen in witte jassen zijn afgevoerd tijdens de tweestrijd, gekweld door dilemma’s en navenante trauma’s.
Natuurlijk zijn de jongelui wel wat gewend. Zoiets hadden Cok en Jan nog niet eerder meegemaakt.
Om een lang verhaal kort te maken wil ik volstaan met de mededeling dat de teamleiders waren gewisseld van team om belangenverstrengeling te voorkomen en of de duvel er mee speelde: ze wonnen beiden hun partij. In feite tegen hun eigen team. Cok dus van Hennie en Jan van Martin Zegstroo.
Over talenten gesproken. Mark won in de opening een kwaliteit van Jan Vreeburg en maakte dit fraai technisch af.
De Zwarte Pionnen Fred en Guus waren helemaal van Lisse naar Hillegom gereisd om allebei een half punt aan de Uil te schenken.

Een mooie partij vond plaats tussen de 2 Jannen, de Jong en Vos. Lang was onduidelijk wie er nu beter stond. In de opening leek het of Jan Jan overspeelde. Regelmatig keek ik naar het scorebord of ( de jonge) Jan- inmiddels ook bevorderd tot 1e teamlid- met 1-0 voorstond. Het werd echter remise want Jan verdedigde zich goed en gaf daarmee als nieuw lid zijn visitekaartje af.
Toen kwam het aan op Ad tegen Dick.
De anders zo aimabele Roosa bombardeerde de 2e rij van de clubkampioen, die danig de kluts kwijt was.
Toren maal b2, c2 en g2 schaak.
Dick bleef een pion voor in een paard eindspel, maar uiteindelijk werd het remise.

Zo kwam alles bewust of onbewust toch nog op zijn pootjes terecht.
Het tweede pakte wat zelfvertrouwen. Ze kunnen het een klasse hoger.
Het eerste werd - een klasse lager - gezegend met de twee punten, commercieel gedacht.
De Uil kan zichzelf in de ogen blijven kijken.

De Uil 2 – De Uil 1: 3½ – 4½
Ad Reijneveld

Schaakclub De Uil

Navigatie