Home

Externe Competitie 2011 / 2012

Onderstaande links brengen U naar de website van de NHSB welke een uitgebreid overzicht geeft van de klasse waar de geselecteerde Uilen in spelen.

De Uil 1 als nachtkaars uit

Met Kaptein achter de bar en Copier aan bord 3 kon het niet mis gaan. Zou je denken. Richard won inderdaad snel en Peter verzorgde de versnaperingen met een toewijding als een Ton Sneeuw in zijn beste dagen. Het ging echter pas mis aan bord 2, waar onze man remise meende te moeten aannemen in een overwegende stelling. Met remises win je geen wedstrijd. De slappe houding de ambtenaar eigen, moeten wij als excuus aanvoeren. Niemand begrijpt ook wat deze mensen de hele dag uitvoeren. Ik kon het althans Vivian, de dochter van Dick niet goed uitleggen. Dan Jan aan bord 1. Zijn h6- variant kwam niet uit de verf.

De andere Jan kreeg ook een lastige stelling. Hij bleef stug en creëerde tegenkansen met Dame en Toren om pas tegen zevenen te moeten buigen. Edwin en Dick speelde creatief, maar de beste eindspelzetten kwamen pas bij de Chinees op tafel. Henny stond zeker niet slechter, maar na een verrassend torenoffer was er geen redden meer aan. Tot slot Fred. En un momento dado – zou Cruijff zeggen- gaf ik geen cent meer voor zijn overlevingskansen. Fred deed of zijn neus bloedde, pakte de Dame en schoof het daarna netjes uit. Het was de partij van de dag, waar ook zijn tegenstander- gaf hij toe- van had genoten.

Zo is ons bezoek aan de landelijke klasse na 1 seizoen al weer ten einde. Ondanks de Ippel wind ging de Uil 1 als een nachtkaars uit. Toch het blijft gezellig en we blijven schaken. Nu, morgen en voor altijd.

De Uil 1 – Caissa 5: 2½-5½

Ad Reijneveld

De Uil 3 blijft

Niet veel eerder zal Nico tegen een Meester zo overtuigend het punt hebben binnengehaald. Meester was afwezig en het 1e punt stond op het scorebord. Onder het motto “de beste kapteins staan aan wal” bleek Peter Kaptein een uitgekiende invaller die het 2e punt na een uur wachten wist binnen te slepen.

Sander speelde alsof hij het schaken nu helemaal onder de knie heeft, met stap 4 combinaties werd zijn opponent van het bord gemept. Voeg daar een ½je van snooker wonder (keu achter de rug) Peter van Bakel aan toe en de winst was nakende. Lijfsbehoud in de 3e klasse was zeker. Zou je denken.

Ik heb het eerder geschreven, maar opnieuw is de uitdrukking van toepassing. De koek was op. Stefan was op. Na een korte nacht met het casino op de boot van Engeland was het torenoffer Txh7 een mooie zet, maar zijn opponent had een paar snedige tussenzetten, die het tij keerden. Pim is niet aan de overkant geweest. Mark wel, maar zijn Dame kon toen niet meer terug. Zo was het gelijk (3½-3½) en restte ons nog de jonge God Peter de Haas. Hij was weer de held. Zenuwachtig wilde ik hem remise laten aanbieden, maar Casanova bleef koel en wist op bekwame wijze het punt binnen te halen en degradatie voor de Uil 3 af te wenden.

Dat smaakt naar meer. Volgend seizoen gaan we door.
De Uil 3 blijft.

De Uil 3 - HWP Zaandam 2: 4½ – 3½

Ad Reijneveld

De Uil 1 40% minder

40% korting maar liefst kregen wij op de treinkaartjes retour Rotterdam. 40% minder waren onze schaakprestaties deze zaterdag. We hebben niettemin een gezellige dag beleefd, ondanks de niet echt geweldige resultaat op de schaakborden om het eufemistisch uit te drukken. Wij speelden voor het eerst in onze historie tegen RSC Ivoren Toren. Het tweede weliswaar, maar wel een team met een onaangenaam aantal elo punten. Aan bord 8 zat zelfs een speler van meer dan 2000. Daar konden wij slechts veel goede wil en openingskennis tegenover stellen. De goede wil bij Cok en Henny. Ze waren er weer bij, als vervangers van Jerry en Tejo.

Dick kreeg een bekende variant voor zijn kiezen met een stukoffer. Hij bleef koel en won gedecideerd.

Ook Ad kwam uitstekend uit de opening. In plaats van direct te winnen pakte hij een pion voor een eindspel dat na hangen en wurgen net aan remise werd. Na afloop strooide zijn opponent nog wat zout in de wonde door op te merken: “Waarom speelde je geen Ph4?” Ik zei “Stom”. Stom, stom, stom. Als een Ola Toivonen sloeg ik mij tegen het hoofd. De kans voor open doel ging hoog over.

Daarmee was de Koek op. Edwin zag zich geconfronteerd met een kwaliteitsoffer. Verlies was onnodig. Fred stond goed tot zeer goed, ging zettenherhaling uit de weg, maar de afwikkeling naar het eindspel was niet goed. Ondertussen hadden de beide Jannen de handdoek in de ring gegooid. Jan Havenaar vrij kansloos. Zijn stukken raakten in de knoop en hij kon geen kant meer op. Jan Vreeburg had een gelijke stelling, maar zijn tegenstander wist een onaangename druk over de g lijn te creëren en op een gegeven moment door te drukken.

Rest ons de mannen van het eerste en laatste uur Cok en Henny. Vrijdag nog puntenpakkers met het tweede hebben zij deze zaterdag toch weer inzet getoond, maar veel meer heeft er niet ingezeten. Kortom jammer, maar helaas. De Uil 1 maakt het gezellig. In de trein op de terugweg naar Noord Holland. Volgend jaar weer NHSB.

RSC Ivoren Toren 2 – de Uil 1: 6½-1½

Ad Reijneveld

Kampioen …………konden we worden!

Het 4e van De Uil werd in het kampioenzadel geholpen door Santpoort waarvan we mochten winnen. Door de jeugd van HWP die een soort medelij kreeg en daarom maar remises aan ging aanbieden. Door nogmaals Santpoort die onze concurrent Het Spaarne in de laatste wedstrijd versloeg. Iedereen was gewoon lief en aardig naar ons toe. We hoefde alleen nog maar te winnen in Zaanstad tegen Saende. In Zaanstad zat weer een jeugd team op ons te wachten en we zijn niet bang voor een jeugdteam maar we zijn wel op onze hoede. We hadden één voordeel, we hoefde niet zoveel mogelijk bordpunten te halen! 4½ was genoeg!! Het uitspelen had toch weer een nadeeltje want het was weer lastig te vinden (smoes 1). Ook moesten we Kick missen en hadden we ondergetekende als invaller (smoes 2). Natuurlijk gingen we niet de jeugd onderschatten maar ja het schaakt nou eenmaal lastig tegen kinderen (smoes 3).

Het mag duidelijk zijn, we verloren en werden geen kampioen. Hieronder het wedstrijd verslag.

Na zo’n 50 min. tussen de 15e en 20e zet viel er bij niemand nog chocola te maken van de stand. Bij Gerard op bord 7 schrok ik als eerste, daar zag ik in het voorbij lopen een toren minder en even later won hij toch de partij. Op mijn vraag hoe die dat had gedaan met een toren minder vertelde hij dat hij die toren geruild had tegen een Dame, ach zo! Daarna verliest Anton op bord 3 in een eindspel wat heel goed door zijn tegenstander gespeeld werd en is de stand 1-1. De invaller van Kick op bord 4 verliest een pion en door tactische spel de partij. Dan hebben we gelukkig Mark nog aan bord 1, zelf ook nog jeugd en in schaaksterkte een grote stap voorwaart gemaakt dit seizoen. Mark kwam verontrust vertellen dat het toch wel een pot remise leek maar gelukkig bleef die kalm en ging zijn tegenstander als eerste iets forceren en bracht zichzelf daarmee in moeilijkheden: 2-2

Het werd geen makie en langs de borden lopend ging het eerder een onmakie worden. Dan komen we nu bij Pim op bord 5. Pim beleefde deze avond een primeur in zijn schaakcarrière. Hij werd door zijn tegenstandster gewezen op het feit dat zijn vlag was gevallen, ja maar dat geeft niet want ik heb nog bijna 15 minuten om de partij af te maken! Ja maar, was haar reactie, u moet toch eerst 36 zetten gedaan hebben? Oeps! 3-2 achter en de overige 3 partijen zien er niet goed uit. Op dit punt komt het besef dat we geen kampioen worden. Jan op bord 6 is de enige die tegen een grote vent mag spelen maar ook dat helpt niet. Jan doet zijn uiterste best om zichzelf pat te zetten maar het lag er wel heel dik boven op dus die vlag ging niet op. 4-2 achter en verloren want ook met remise zouden we geen kampioen worden.

Bij Peter op bord 8 werd het eeuwig schaak of Dame verlies en in deze stand werd er bij Piet op bord 2 ook tot remise besloten (wat het uiteindelijk ook zou worden). Helaas, we hebben aan het kampioenschap geroken maar dit seizoen nog niet gehaald. Neemt niet weg dat we een goed en sterk team hebben die voor elk punt vecht en met elkaar meeleeft soms met een beetje galgen humor maar dat maakt het juist heel leuk in dit team.

Rest ons het team Santpoort te feliciteren met het verdiende resultaat en wens ik ieder het goede.

André

De Uil 3 wijkt af

De Uil 3 is dit jaar afgeweken van het vaste scenario van een trotse kampioenschapskandidaat en overtuigend middenmoter in de 3e klasse. In degradatienood zijn we eigenlijk nooit geweest de afgelopen jaren. To nu. Na de nederlaag tegen de Wijker Toren 4 is het alle hens aan dek. De laatste wedstrijd tegen Het Witte Paard uit Zaandam zullen de mouwen opgestroopt dienen te worden.

Afgelopen donderdag hadden we 3 invallers nodig. Hun last-minute aanwezigheid was al een overwinning op zich. Zij hebben hun best gedaan, zonder dat zij aan de eindscore hebben kunnen bijdragen in Beverwijk. Bij aankomst trof ik oude vriend Hans Nuijen aan. Hij verklapte mij dat het brein is gekraakt. Het denken en de exacte analyse zullen ons niet meer voor verrassingen plaatsen. Aanleg en inzet zijn de credo’s. Ook voor ons schakers. Aanleg is er genoeg bij de Uil 3 en ook aan inzet heeft het met name op de heenweg niet ontbroken. De power van het super mobiel van Peter de Haas bracht ons op tijd aan de Prinsenhof, waar slechts het wrede lot een kink in de kabel zou brengen.

Pim Redeker, Aad Vledder en Ruud Rodewijk bouwden overwegende stellingen op. 1 foute zet werd hen fataal. Ruud trof het niet tegen de 80 jarige Jan Sinnige te moeten aantreden. Jan blijft eeuwig jong en laat een kans niet onbenut. Marcel nam in goede stelling uit de opening een verkeerde beslissing met fatale gevolgen. Met een pion en kwaliteit was het vechten tegen de bierkaai. Daar kon het gerstenat als troost geen verandering in brengen.

Peter de Haas wist zijn openingsmoeilijkheden te overwinnen en kwam een pion voor in het eindspel. Dit bleek net niet te winnen. Ronald won ook een pion, maar de stukken van zijn tegenstander stonden goed opgesteld. Nadat deze de pion terug won was zettenherhaling de enige optie. Ondertussen had ik mogen genieten van fraaie overwinningen van Sander van Delden en Pim van der Aar. Sander won tegen Willem Dekker een kwaliteit en was daarna onverbiddelijk in de aanval. Pim zag zich geconfronteerd met een stukoffer, ving de dreigingen goed op en won daarna onberispelijk. Kortom de aanleg is er. De inzet zal er zijn maandag 2 april bij onze volgende wedstrijd. Nu Vrouwe Fortuna nog aan onze zijde en ook volgend seizoen zal de Uil 3 in de 3e klasse mogen acteren.

De Wijker Toren 4 - De Uil 3: 5 – 3

Ad Reijneveld

Doek gevallen voor De Uil 2

De eerste klasse blijkt toch een maatje te groot voor ons team. Met nog 1 wedstrijd te gaan kunnen we de derde van onderen (Castricum) niet meer inhalen. Santpoort is de gedoodverfde kampioen, heeft weliswaar nog een half bordpuntje nodig, maar alleen bij 8-0 verlies in de laatste wedstrijd tegen HWP en voor Volendam een 8-0 winst op Chess Sociëty is nog een beslissingswedstrijd nodig.

In onze wedstrijd tegen Santpoort bleek het verschil duidelijk. De tegenstander kwam in de openingsfase nergens in de problemen. Aan bord 1 liet Hennie zich in op een voor zwart kritische variant: de dubbelpion op de h-lijn werd echter gecompenseerd door het loperpaar. Zwart pakte het initiatief en hoewel wit een tegenaanval opzette bleek de zwarte aanval sneller en beslissend. Ook Richard aan bord 2 speelde actief: met een pionoffer leek hij goed spel te krijgen omdat de witte stukken niet goed samenwerkten. Uiteindelijk kon wit de dreigingen pareren en een goede stelling op te bouwen. In tijdnood ontstond nog een lopereindspel dat volgens Cok nog wel remise was te houden, maar omdat de koning naar de verkeerde vrijpion ging kon wit toch winnen.

Een week eerder had Rob al vooruit gespeeld tegen Dave Looijer. Rob speelde de opening goed en leek het initiatief te pakken. Het werd uiteindelijk een eindspel met een pion meer, maar door een slechte stand van de zwarte stukken kon wit beslissend materiaal winnen. Aan de laatste 2 borden kwamen onze spelers al snel in de problemen. Henk gaf een pion weg, maar leek nog wat tegenspel te krijgen. Zwart kon de stelling echter houden en meer pionnen winnen, waarna de stelling hopeloos was. En Jacob kon met kunst en vliegwerk stukverlies voorkomen, maar moest toezien hoe wit de pionnenstelling voor zijn koning sloopte. Er werd afgewikkeld naar een hopeloos eindspel.

Bij Jan (met zwart tegen Nathalie van der Lende) zagen beide spelers af van rokade. Jan opende de aanval op pion e4, maar wit pareerde dit door een paardvork te dreigen. Wit kreeg initiatief en Jan zag zich genoodzaakt de kwaliteit te geven (hij dacht twee stukken voor de toren te krijgen, maar er bleef een stuk gepend staan en dat ging ook verloren). Een wanhoopsaanval bracht niet het gehoopte succes.

Aan 2 borden werd nog een remise gescoord: Gerie wist zich geen raad met een passief spelende tegenstander. Er werd afgeruild naar een paardeindspel, waarbij zwart simpel een pion kon winnen… maar deed dat niet. Gerie kon daarna de aangevallen pionnen dekken, waarna de tegenstander remise aanbood. Cok tenslotte had geen zin in remise. Met de lichte stukken afgeruild leek alles gedekt te kunne worden. Daarom maar een toren offeren. Het leverde inderdaad een open lijn op, maar zwart kon dit simpel verdedigen. De bijna in slaap gevallen Jan Burggraaf zette achteloos een toren om het schaak op te heffen om er even later tot zijn schrik achter te komen dat die toren verloren ging. Het werd een dame-eindspel met 2 pionnen minder dat zelfs Cok niet meer kon winnen en hij moest eeuwig schaak houden om niet te verliezen. Zo werd het uiteindelijk 7-1 voor Santpoort en mogen wij de laatste wedstrijd spelen om des keizers baard.

Jan Havenaar

De Uil 1 verdubbelt score.

100% maar liefst heeft het vlaggenschip van onze vereniging zijn totaal aan punten opgeschroefd. Van 1 naar 2. Een 2e gelijkspel van 4-4 en voor ik het niet meer uit mijn strot krijg, zal ik het 1 keer zeggen: “Er had meer in gezeten”. De ambiance was perfect in het Bolwerk met Ton Sneeuw achter de bar met lekkere koekjes. Cok was zowel team- als wedstrijdleider en Johan Boon en Gerard van Pruissen waren aandachtige toeschouwers. Daarbij maakten de fraaie schaakstukken en klokken het denkwerk makkelijk en kwamen de goede zetten vanzelf op de verschillende borden.

Jan Havenaar speelde een SOS variant en kreeg na inventief openingsspel een beter toren eindspel. De tegenstander van Ad kwam 10 minuten te laat. Ter compensatie drukte onze weer eens weinig wakkere 2e bord speler wel de klok in, maar deed geen zet, waardoor hijzelf met een tijdsachterstand de partij begon. De Lowenfish behandelde hij ook nog eens onnauwkeurig, zodat hij de hele partij tegen een klein nadeel aankeek. Tejo pakte het Noords gambiet origineel aan, maar kon niet verhinderen dat hij het Dame eindspel met een pion minder moest verdedigen.

Gelukkig gingen 2 partijen vanaf het begin crescendo. Althans zo leek het. Zowel Jerry als Dick speelden positioneel sterk en kregen een fraaie vrijpion, die een winst zou moeten garanderen. Jan Vreeburg daarentegen keek tegen een gedekte vrijpion op c6 aan. Daar stond gelukkig een sterk paard tegenover, die ter elfde ure de remise garandeerde. Op dat moment was ook in de partij van Edwin tot remise besloten. De stelling bleef in evenwicht, ondanks het uitmelken van de koe in het Spaans. Fred speelde sterk en wist zijn voordeel uiteindelijk te verzilveren, hoewel lang de indruk was dat de stelling op slot zat.

Wat is nu eigenlijk de tussenstand zult u – de aandachtige lezer- zich afvragen? Wel laat ik er dan nog wat uitslagen bijpakken. Jan en een voordelig torenspel heeft u gelezen, dan weet u het wel: 1-0. Bij Jerry zit het niet mee dit jaar. Een bok en 1-1. Ook Dick vergaloppeerde zich. Hij heeft nog lang geprobeerd de partij te redden, maar dat zat er niet meer in. Ad en Tejo speelden remise. Ad kwam een pion voor. Met ongelijke lopers was dit geen winst. Tejo verdedigde zich secuur en stelde het halve punt veilig. Zo werd het als u goed heeft meegerekend een gelijkspel en werd onze score verdubbeld. Met nog 2 wedstrijden te gaan weet je maar nooit hoe een koe een haas gaat vangen. Hoe een Uil een degradatiespook alsnog kan afwentelen.

De Uil 1 – Charlois Europoort 3: 4-4

Ad Reijneveld

Zonder geluk vaart niemand wel (ook het 4de niet).

Dit gezegde was wel heel erg van toepassing bij de wedstrijd tussen HWP Haarlem 8 J en De Uil 4. Natuurlijk valt schaken niet onder de kansspelen en staat het te boek als een denksport maar toch!
8 junior spelers wachten ons op in Haarlem, het team uit Hillegom, wat Santpoort een poepie had laten ruiken en zich beresterk voelde. Het was de bedoeling dat we zo veel mogelijk bord punten gingen halen! Bij binnenkomst waren de junioren nog in training, dat had al alarmbellen moeten laten rinkelen. Zij zagen er ook helemaal niet bang uit, ze hadden er zin in, dit had ook al een teken moeten zijn.

De opstelling van De Uil stond goed. Piet en Anton aan bord 1 en 2, Mark opgeschoven naar bord 3, bord 4 t/m 7 allemaal kanonnen met ervaring en bord 8 Peter met zijn teamspirit. Na een uurtje spelen ging ik eens serieus kijken op de speelborden en zag bij Piet na zet 23 een moeilijke stelling dus die kreeg een R van remise. Anton na zet 20 zag er ook ingewikkeld uit, ook maar een R. Bij Mark zag het er heel goed uit, gewoon winst op zet 36, prima. Gerard was met zet 18 bezig ook maar een R, misschien eerder een V van verlies! Pim dan maar bij zet 28, mooi niet, ook een R als die zijn best doet. Kick heeft het op zet 20 ook nog niet voor elkaar, ook maar een R. Gelukkig, bij Jan ziet het er op zet 22 gezond uit hier komt een W van winst. En bij Peter die met zijn 34ste zet bezig is komt ook een W. 3x winst en 5x remise hm, het zijn toch maar jeugdspelertjes ? en ze waren toch al een paar keer met grote cijfers weg gespeeld?

En dan geeft bord 1 speler Piet terecht op, wat is dat nou? Snel nog een rondje langs de borden en zie nog een verlies partij komen, twee moeilijke remises maar gelukkig ook 3 winst partijen, dat is maar net aan winst en dan moeten er geen gekke dingen gebeuren......... maar dan gebeuren er toch gekke dingen. De tegenstandster van Jan heeft alleen nog een Koning en Jan staat daar met 3 promoverende pionnen omheen, het pat spook staat al in de deur opening te springen maar gelukkig is Jan geconcentreerd en wint. Pfff. Bij Kick speelt zich het zelfde af. We doen allemaal een beetje lacherig maar staan met de billen samen geknepen want de jeugd vindt dat je het maar moet bewijzen dat je mat kan geven. Kick blijft ook nuchter, 1-3. Echter bij Anton en Gerard dreigt verlies. Peter zijn winst schiet ook niet op en Pim staat een pion achter!! Wat gaan we nou krijgen!

Nou we krijgen het volgende in de schoot geworpen. De tegenstander van Gerard staat op winst maar bied remise aan! Daar vóór heeft Gerard het twee keer afgeslagen, nu grijpt hij het aanbod met twee handen aan. Anton heeft alleen nog een Toren en een Koning, hij laat zijn toren slaan waardoor het heel erg op pat “lijkt” zijn tegenstander baalt en roept ook dat het pat is. Na het handen schudden laat iemand uit het publiek zien dat het helemaal geen pat is!! Onvoorzien zijn dus de twee verlies partijen omgetoverd in twee remises: 2 – 4.

Peter zijn “winstpartij” is intussen beland in een potremise stelling maar beide strijders willen daar nog niet aan. En Pim vindt dat die geen remise kan aanbieden met een pion minder. Maar dan toch, wedstrijdleiders, Peter en zijn tegenstander vinden dat het uiteindelijk toch remise is en intussen heeft Pim toch het materiaal gelijk gemaakt en komen zij ook remise overeen. 3 -5. Met zweet in zijn handjes tekent deze WL de formulieren. Opgelucht en met trillende knieën verlaten we Haarlem.

In de auto, op de weg terug worden we het al snel eens met elkaar, dit kan nooit het team zijn wat door die andere met grote cijfers is verslagen. Thuis nagekeken en het waren zeker wel dezelfde spelers en bij deze dus een groot compliment aan de jeugdspelers van HWP uit Haarlem.

André Beijk

De Uil 3 wint soepeltjes

Onze toppers wisten deze maandag 20 februari van wanten. Pim had snel een groot overwicht in een soort Benoni tegen een soort Leeuw-opening. Met gepointeerde zetten brak hij het centrum open. Zijn tegenstander raakte snel een stuk kwijt en gaf op in hopeloze stelling. Nico speelde met zwart geduldig en positioneel sterk. Toen zijn tegenstander een afruil naar een gewonnen toreneindspel toeliet was het pleit snel beslecht. Ondertussen had Ronald een mooie drukstelling opgebouwd en wist Marcel op ingenieuze wijze uit een gelijke stelling toch wat dreigingen te creëren.

Peter de Haas begrijpt wanneer hij nodig is voor het team. Dat was niet deze avond. Een tactische nederlaag zullen we maar zeggen. Zijn offers waren overigens inventief genoeg, maar onvoldoende om een nederlaag te ontlopen. Sander had al snel een remise stelling, maar hij was in de stemming om het toren eindspel eindeloos uit te melken. Uiteindelijk had dit resultaat. Zo was het 3-1 en invaller Rob Brouwer voegde hier een remise aan toe. Rob wist de koningsstelling van zijn tegenstander te verzwakken, maar eerlijk gezegd moet ik stellen dat dit halve punt aan een zijden draad heeft gehangen, omdat zwart met Txd4 een stuk had kunnen winnen.

Tot slot de andere invaller Ron van der Linden. Dit was een partij waar alles inzat. Ron kende de opening, waar wit een pion offerde voor initiatief. Even later kon Ron de aanval overnemen met een combinatie waarbij hij stukken tegen een toren won. Helaas wist hij niet door te drukken. Wit kwam goed terug, nam het initiatief weer over en na een lange partij moest Ron de koning omleggen. Ondertussen hadden de toppers Ronald en Marcel gewonnen. Zo hoort het ook. Ze hebben een goede leermeester gehad in de persoon van Ad himself, zodat het daar niet aan kan liggen. Ik verwacht van beiden nog een paar punten in de laatste 2 wedstrijden.

De Uil 3 – Aalsmeer 3: 5½ – 2½

Ad Reijneveld

De Uil 2 laat kansen liggen tegen HWP

Onze laatste thuiswedstrijd op maandag 13 februari was tegen HWP 3. Ze hadden slechts 2 wedstrijdpunten meer en met ons thuisvoordeel lagen er mogelijkheden. Zowel de gasten als de gastheren hadden 2 invallers nodig.

Aan bord 1 werd Hennie van Eeuwijk vergast op 1. Pc3, maar dat was geen probleem voor hem. Wit offerde echter een paard voor 3 pionnen, iets wat wel bekend is in die variant. Zwart moet actief handelen om niet door een pionnenstorm onder de voet te worden gelopen. Maar dat kostte Hennie te veel tijd, na 25 zetten had hij minder dan 10 minuten voor de overige 10 zetten en dat terwijl de situatie complex werd. Bij de keuze Pxf2 of Txf2 koos hij, zoals de analyse achteraf uitwees, de verkeerde. Hij won nog wel de witte dame, maar de overige witte stukken en pionnen dreven de zwarte koning in het nauw en op de 36e zet ging zwart door zijn vlag.

Naast hem speelde Jan van den Bergh een gedegen partij. Na het middenspel ontstond een zeer gunstige positie voor hem met dame, paard en 6 pionnen tegen dame, slechte loper en 6 pionnen. Zwart wist echter middels een pionoffer zijn loper naar d5 te spelen, waarna het witte paard op a5 niet meer weg kon. Omdat de dames geruild waren was de ontstane stand een dynamisch evenwicht, dus remise.

Cok Ippel kreeg het Damegambiet te bestrijden. Hij zag af van zijn oude wapen, de Cambridge-Springs verdediging en het werd een klassieke variant. De e-pion rukte op naar e4, maar dat bleek een pijnlijke vergissing: de pion kon niet goed meer worden verdedigd. Cok zocht daarna activiteit op beide vleugels, maar wit hield de stelling dicht. De pluspion stelde wit in staat een pion naar f6 te brengen en daarna werd een matnet gevlochten. Met een kwaliteitsoffer op h3 werd het pleit beslecht.

Richard Copier speelt de laatste tijd goed: vorige maand een keurige eerste plaats in een Tata Steel vierkamp, vorige week nog een knappe remise tegen Ad Reijneveld en afgelopen zaterdag behaalde hij een knappe remise als invaller in het eerste. Tegenstander Yorick Tromp kent hij omdat hij ook bij HWP intern speelt. Het werd een boeiende partij, wit leek het initiatief te hebben, echter zijn koning stond niet echt veilig op f1. Hij moest 2 stukken geven voor toren en pion en in het ontstane eindspel (toren tegen 2 lopers) speelde hij actief met koning en toren. Het werd tenslotte remise.

Aan bord 5 had Henk Kramer moeite met het rustige positionele spel van wit. Er gingen 2 pionnen verloren, maar Henk won daarvan 1 terug. Op het laatst bleven echter teveel stukken hangen en moest hij opgeven.

Ook Jacob speelde een goede partij. In een gelijke stand had hij, net als Jan van den Bergh, dame en paard tegen dame en slechte loper. Het paard stond op een prachtige plaats, e5, gedekt door 2 pionnen. Zwart moest accuraat spelen om geen materiaal te verliezen. Tegenstander Hendrik Jan Gabriëls voelde aan dat Jacob ongeduldig werd en de partij snel wilde beslissen. Hij maakte volledig gebruik van zijn tijd (36e zet met nog minder dan een minuut) en moest sneller gaan spelen in het laatste kwartier. In die fase kwam zwart een dame voor en wit kon opgeven.

Het goede nieuws kwam van de 2 invallers: Piet Muller en Peter van Bakel. Piet kreeg een goede stand met zwart en won een toren. Peter speelde rustig tegen Jan van Dorsselaer, kon de g- en h-lijn openen voor zijn torens waarna hij materiaal won.

Er zijn nog 2 ronden te gaan, eerst tegen koploper Santpoort en de laatste ronde tegen mede-degradatiekandidaat Castricum. Beide wedstrijden worden gespeeld in Velserbroek.

Jan Havenaar

Geen promotie voor de Uil 1

De promotie a8 Dame was symbolisch voor deze zaterdag in Zoetermeer. De promotiezet van Bernard Bannink betekende overgave van schrijver dezes. Degradatie komt nu heel dichtbij voor de Uilen. Promotie blijft in de race voor promotie. Ook de promotie f1 Dame van Maarten van Zetten tegen Jan Havenaar had ik als voorbeeld kunnen nemen. Jan wist uiteindelijk een goed gespeelde partij net niet te verzilveren en daarmee was het verlies van de Uil onvermijdelijk geworden. Vooraf zagen wij onszelf nog wel als de ploeg die de Babson Task wilde uitvoeren. Dat wil zeggen het veel sterkere Promotie uit Zoetermeer op de knieën brengen met probleem zetten, die niet voor de hand liggen. Promotiezetten naar Paard, Loper en Toren. Zover zijn we niet gekomen. Ik probeerde het nog met een promotie tot Dame op veld h1, maar daar stonden 2 paarden en 4 pionnen tegenover. En nadat ik een eeuwig schaak had gemist, promoveerde even later Promotie zelf tot Dame, zoals in de intro is verteld. Daarmee was het pleit beslecht.

Jan en Ad wisten goede stellingen dus niet te verzilveren en dat gold ook voor Jerry. In de opening maakte hij een kwal buit, maar in het vervolg speelde hij niet optimaal en is de winst er niet gekomen. Toch gaat het beter met hem en dat geeft weer hoop voor de volgende partijen. De hoop op een goed resultaat was er ook deze middag na pak weg 2 uur spelen. Jan Vreeburg speelde een heerlijke aanvalspartij tegen talent Robby Keshvili en boekte een overtuigende winst. Dick liet een schijnoffer toe, maar dat gaf hem even later de betere stelling, maar niet meer dan dat. Remise.

Richard Copier was de invaller voor Fred, die in het ziekenhuis ligt voor een onderzoek. Richard speelde een plusremise en zo waren er snel 2 punten binnen. Edwin was min of meer opgeofferd aan een hoger bord. Hij stond de hele partij zeer gedrongen en heeft nauwelijks een vin kunnen verroeren. Theo had daarentegen een overwegende stelling. Helaas ging het in deze partijen tegen het eind mis, zodat ook deze toppers weinig aan de score wisten toe te voegen.

De volgende week gaan we het schaakspelletje opnieuw proberen tegen St Albans. Onze Engelse vrienden, die langs komen in Hillegom en altijd wel een leuk cadeautje in petto hebben. Hoeksteen. 18/02/2012/ 15.00. Ik verwacht u.

Promotie 1 - De Uil 1: 5-3

Ad Reijneveld

Een bijna niet te behappen spanning bij de wedstrijd De Uil 4 / Santpoort 4

6 februari komt de koploper van klasse 4C naar Hillegom. Als ik zo al de ratings doorneem van deze mannen uit Santpoort dan lijkt het een beetje op VVV / Ajax. Op papier geen kans voor De Uil. Moet er nu een tactische opstelling komen? wordt de opstelling aan de tegenstander aangepast? Het maakt allemaal geen verschil, er zijn veel meer hoge ratings bij Santpoort dan bij ons. Dus, gewoon wie het beste in zijn vel zit aan bord 1.

Vaste kracht Pim was verhinderd maar we konden rekenen op de perfect in ons team passende invaller Aad. Ingedeeld en al een paar zetten op dreef bleek toch dat Aad en Mark stuivertje gewisseld hadden met de borden en aan wie dat ligt weten we intussen allemaal.

Het eerste ongeloof deed zich voor na bijna 1½ uur. Alle borden stonden nog vol met stukken, één of twee pionnen geruild en hier en daar een paard of loper. Pas na 2 uur spelen kwam Anton als eerste in een soort eindstelling.

Even tussendoor, als het 4 – 4 zou worden zou deze beginnende WL een gelukkig mens zijn.

Op de een of andere manier zie ik toch hier en daar remise achtige stellingen ontstaan en 8 remises is ook gelijk spel, toch?
Het tweede ongeloof doet zich voor. Jan krijgt de geest, maakt het zijn tegenstander zeer moeilijk en wint, wint!!, met een prachtig paardvork de Dame en de partij. Bij Piet gaat ook de vlag uit want hij dwingt remise af tegen een sterke tegenstander op bord 1.
Anton, die al een tijdje in het eindspel zit krijgt een remise aangeboden maar ja, hij heeft een pion meer dus hij kromt zijn rug nog eens even (dat heb je met die ex voetballers) uiteindelijk wordt er alleen nog maar met de Majesteiten geschoven dus toch ook remise. Bij Mark wordt er ook flink geslagen, uitgedeeld en geruild. Terugkomend van een toilet bezoekje (spanning?) is het bij Mark ook opeens remise! (zonder overleg?) maar zeker knap. Bij Gerard is op dat moment de spanning wederzijds. Hij laat zijn Dame instaan maar de pion van Gerards tegenstander vindt het waarschijnlijk oneerbaar om met zijn nederige verschijning een Dame te slaan! Deze meevaller is toch niet aan Gerard besteed en na een zeer slechte afruil (Gerard zijn eigen woorden) valt het doek alsnog.

Het derde ongeloof, 5 partijen gespeeld en de stand gelijk 2 ½ - 2 ½ en niet onbelangrijk het ziet er op twee borden nog gunstig uit voor De Uil. Bij Kick worden de wolken steeds donkerder. Kick gaat alle valdeuren openen maar zijn tegenstander heeft een behoorlijke rating en weet toch alles te mijden en wint de partij. Nog niets aan de hand want bij Aad hangen diezelfde donkere wolken maar dan bij de tegenstander. Wat zou het mooi zijn: Aad winnen en Peter remise.

Het vierde ongeloof, er wordt gezucht, gesteund, gekraakt en gepiept maar alles aan de kant van Santpoort! En dan gebeurt het gewoon, Peter wint. Ik heb ooit een luchtballon van 25 meter hoog horen leeglopen maar dat was nog niets in vergelijking met Peter. Wat een opluchting kwam daar uit en wat een team spirit!! en ja hoor daar kwam de klap op de vuurpijl. De overwinning van Aad, gewoon de koning van achter aanvallen, niets mis mee. Wat een overwinning van het Team, geweldig om daar WL van te zijn, blij als een hond met zeven scrotums loop ik door de zaal en kunnen we zeker tot vrijdag genieten van de eerste plaats in klasse 4C.

André Beijk

Eerste winst de Uil 3

Een plots op weg staand damhert dreigde nog roet in het eten te gooien op deze schaakavond vol hindernissen, maar gelukkig wist Pim Ad veilig over de snelste route naar de Zijlweg te loodsen. Deze snelle weg was bittere noodzaak, omdat we enige vertraging hadden opgelopen doordat ik a) Sander was vergeten op te halen en b) een last minute invaller nodig was, die telefonisch niet over te halen viel. Zo begonnen wij met een 1-0 achterstand en nog nauwelijks achter de tafel kreeg Sander een giga aanval over zich heen van Theo Elstgeest, die slechts door materiaal in te leveren werd gekeerd.

Ondertussen wist Stefan Koek de gevaarlijke Frits Bakkes op remise te houden. Frits probeerde het nog lang met zijn specialiteit –het ongelijke loper eindspel-, maar zijn beste vorm was achter gebleven op Guernsey, waar hij vorig jaar schitterde in het Open. Invaller Aad Vledder ging een slecht eindspel in met een paard op d1 dat daar niet meer vandaan is gekomen. Nico leek een verbeterde versie van de Pc3 opening op het bord te krijgen. Echter het opgeven van het loperpaar voor activiteit keerde zich later tegen hem. Zo hadden de witte paarden al 3½ punt binnen en daar stond eigenlijk alleen een vlekkeloze Peter de Haas tegenover, die een loperoffer van Willem de ruig onberispelijk afstrafte.

Gelukkig speelde Pim weer eens 1 van zijn bekende positionele wurgpartijen. Hij maakte 2 kwallen buit en even later was het 2e punt voor de Uil binnen. De tegenwoordig in Haarlem wonende Ronald wist met een sterk kwaliteitsoffer kansen te creëren, maar hier kwam de winst pas in de allerlaatste fase, toen Ronald een matnetje in de stelling vlocht. Het wonder geschiedde bij Sander. Remise mocht hij niet aannemen. De stelling was afgevlakt en het leek minimaal eeuwig schaak. Plots werden echter de Dames geruild en het pionneneindspel was winst voor onze held en de eerste winst voor de Uil 3.

HWP 7 - De Uil 3: 3½ – 4½

Ad Reijneveld

Donkere wolken voor de Uil 1

Opeens was daar zonneschijn. Zaterdag 7 januari om 14.40. In het Bolwerk waar de Uil vaste klant HWP 2 uit Haarlem te gast had. De zon scheen door de ramen zonder luxaflex in de gezichten van onze wakkere tegenstanders. Peter Beerens knipperde met zijn ogen en weg was zijn toren tegen Jan Havenaar en zo waar was het 1-0 voor de onzen. Een welkome verrassing omdat wij op de andere borden nu niet bepaald beter stonden.

Het lopergambiet van Dick is niet voor herhaling vatbaar. Manmoedig perste hij er nog een eindspel uit met 3 pionnen tegen een stuk. Het was vechten tegen de bierkaai. Dat gold ook voor Jan Vreeburg en Fred, die in de opening een pion waren kwijt gespeeld. Met actief spel wisten zij nog een remise te bewerkstelligen. Daarmee was de koek op. De heerlijke cake -een beetje droog- was op. De betere zetten waren op.

Jerry is op dit moment uit vorm en dan zie je het even niet. Tejo hield zijn stelling niet dicht tegen Rene in ’t Veld en kon een nederlaag niet ontlopen. Hier stond tegenover dat Edwin plots een gewonnen stelling in de schoot geworpen kreeg, zodat het nog even spannend werd. Even maar, want Ad heeft niet veel kansen gekregen deze middag en moest uiteindelijk in remise berusten.

Zo was de zonneschijn van korte duur en restten ons slechts donkere wolken.

Marcel Bolhuis probeerde ons nog geluk te brengen of meer in bijzonder zijn aantrekkelijke vriendin. Het heeft niet mogen baten. De kleinst mogelijke nederlaag was opnieuw onontkoombaar.

De Uil 1 – HWP 2: 3½-4½

Ad Reijneveld

Verlies De Uil 2 tegen Krommenie 1

Ons team heeft op 29 november niet het wonder kunnen verrichten waarop alleen maar een klein beetje gehoopt kon worden. Tegen het sterkere Krommenie werd op basis van ELO-ratings een score van 5½-2½ verwacht. Wat zich precies op de borden afspeelde weet ik niet, door ziekte kon ik er helaas niet bij zijn. Daarom alleen de cijfers: 

  Krommenie 1 - De Uil 2: 5-3  
1 Simon Groot - Hennie van Eeuwijk 0-1   5 Emiel Schol - Henk Kramer 1-0
2 Jan Grins - Gerie Opgenhaffen 1-0   6 Werner Fritz - Richard Copier ½-½
3 E. Breedveld - Cok Ippel ½-½   7 Simon Grootjens - Piet Muller 0-1
4 Jan Schol - Jan van den Bergh 1-0   8 Simon v/d Woude - Peter van Bakel 1-0

Jan Havenaar

De Uil 5: Werkelijk alles is mogelijk.

Op maandag 12 december leek het wel of alles ineens anders ging. We waren nog maar een drie kwartier aan het spelen of daar stond Hans de Groot te glunderen. HIJ HAD GEWONNEN!! En wat ik wel eens hoop of denk, soms gebeurt het plotseling: die kleine dingen die alles anders maken. Dat was nog niet alles want aan bord 5 won Wim Brandsma ook heel snel zijn partij. Ook dit was een unicum gezien de meestal lange partijen die Wim speelt. Dus meteen stond het al 2-0 voor De Uil.

Omdat mijn tegenstander mijn aanbod van remise aannam, kwam onze eerste overwinning wel heel dichtbij. Maar eerst moesten we ZSC Saende-5 nog naast ons dulden omdat Richard Grannetia (aan bord 1) en Ruud Rodewijk (aan bord 6) hun partijen verloren.

Daarna ging het nog gelijk op omdat Ed van der Haak (aan bord 2) verloor en Piet van Schie (aan bord 7) won. Alles hing toen af van Richard Nigten (aan bord 4); hij stond goed, maar weet hij in deze spanning het hoofd koel te houden? En jawel, na nog een kwartier was het zover: DE UIL-5 WINT. Deze avond werd natuurlijk afgesloten met het beloofde drankje van Hans de Groot.

Geweldig gedaan mannen en volgende keer gaan we (weer) voor de winst!!

Gerard van Pruissen

De Uil 2 laat Volendam glippen.

Volendam kwam op 19 december op bezoek met 1 invaller, net als wij. Ze hadden al wel 7 punten gehaald, echter met de kleinst mogelijke score. Ons team teerde nog op de overwinning van de eerste ronde. In de openingsfase kwamen er geen verrassingen op het bord. Na een uur spelen was er nog niet gescoord, maar op enkele borden kwam er wel al tekening in de strijd.

Aan bord 1 verdedigde Hennie een moeilijke Siciliaanse c3-opening. Wit kreeg een zeer kansrijke aanvalsstelling. Aan bord 2 speelde Cok tegen Frans Vlugt, die hij van het veteranentoernooi kent. Aan bord 3 kwam een onevenwichtige stelling op het bord, maar daarin is Marcel vaak op z’n best. Gerie had het aan bord 4 moeilijk. Een paardwandeling leverde geen voordeel op en hij bleef achter in ontwikkeling. Henk verdedigde een damegambiet goed en wachtte op zijn kans. Jan vd Bergh kreeg met zijn 1.b3-opening geen voordeel. Erger, na wat afwikkelingen kwam zwart de witte stelling binnen en kon Jan ternauwernood materiaalverlies voorkomen. Jacob belegerde aan bord 7 een geïsoleerde pion op e4 en die werd inderdaad veroverd. En aan bord 8 speelde Jan de Jong zijn favoriete systeem: Pirc in de voorhand.

De eerste beslissing kwam als een mokerslag. In zijn ijver zoveel mogelijk zware stukken te ruilen overzag Jacob dat de dame niet meer teruggeslagen kon worden wegens een gepende toren. Het gelijkmakende punt kwam van invaller Marcel, die een kwaliteitsverlies compenseerde met aanval en plotseling was daar een truc: de witte dame werd door de loper aangevallen en na gedwongen slaan werd met een paardvork de dame gewonnen.

De overige borden gaven nog hoop op een kleine overwinning. Jan vd Bergh had zich uit zijn benarde stand ontworsteld en er kwam een gelijkstaand toreneindspel op het bord. Jan de Jong veroverde de e-lijn en belegerde de gehavende zwarte koningsstelling. Henk had een pion veroverd en leek af te wikkelen naar een gewonnen toreneindspel. Bij Hennie verzuimde wit de aanval door te voeren en hij won de kwaliteit. Bij Cok leek er weinig aan de hand en alleen Gerie had het moeilijk.

De tweede tegenslag kwam bij Cok: de tegenstander speelde f7-f5 en Cok zag de dreiging f5-f4 met stukwinst over het hoofd. En bij Gerie ging het als volgt mis: Het paard werd naar h4 gedirigeerd waarna het eindelijk een dreiging had: Pf5 met mat op g7. Maar zwart kon dat eenvoudig pareren en het paard werd naar de andere kant van het bord gejaagd waar het op b3 na een schaakje verloren ging.

Henk oordeelde het toreneindspel vermoedelijk minder gunstig dan het dameeindspel en dat leverde de tegenstander een krachtige koningsaanval op. Zwart moest secuur spelen om mat te verhinderen: Dh6 schaak werd overzien en daarna was het mat in 2. Bij Jan van den Bergh was het ondertussen remise geworden, waardoor Volendam op 4½ punt kwam.

De overige 2 partijen werden keurig gewonnen. Maar in plaats van een 5½-2½ overwinning werd het een onnodige 3½-4½ nederlaag. Laten we deze uitglijder snel vergeten en ons richten op de volgende opponent: HWP 3 op 13 februari.

Jan Havenaar

Spaarne 2 - De Uil 4 spannender dan de meesten voetbalwedstrijden!

Met 2 invallers, omdat de oudste en de jongste speler andere bezigheden hadden, toog De Uil 4 richting Haarlem. Voor invaller Aad Vledder was het even schakelen. Zich voorbereidend met zwart aan bord 8, moest hij verhuizen vaar bord 7 met wit. Opnieuw klaar met zich te installeren moest hij naar bord 6 waar de zwarte stukken weer op hem stonden te wachten. Dit allemaal de schuld van de andere invaller André Beijk die dacht de opstelling uit zijn hoofd te kennen maar toch anders was als die hij een dag eerder op papier had gezet.

Spaarne, een sterke tegenstander, stond al snel met 2-0 voor. Een afstraffing dreigde maar geluk, inzicht en vechtlust maakte de overige 6 partijen het aanzien meer dan waard.

Op bord 7 speel ik de opening 1. e4-e5, d4 2. exd4, c3 3. dxc3, Pxc3. En dan? Wat doet zwart? En hoe dan verder? Na een spannende strijd staat de volgende stelling op het bord. De tegenstander had al eerder blijk gegeven van onzekerheid en in deze fase nam dat de overhand in een volgens mij gewonnen stelling voor zwart bood hij remise aan. Ik denk dat ik mijn handen mag dichtknijpen, wit aan zet en er hangen 3 pionnen en dan heeft zwart nog de zet Tf8-f5. Welke wit speler neemt hier geen remise aan? 2½ – ½

De ontwikkeling op de overige 5 borden zag er niet slecht uit maar de stukken zijn van hout dus kan het alle kanten op. Op bord 6 lukte het Aad om uit een slechte opening steeds sterker te worden en lang wist hij een paard van de tegenstander vast te pennen aan de zijlijn. Na een moeilijk midden/eindspel met Toren dreigde een pion van Aad te promoveren en dat was het moment dat zijn tegenstandster opgaf. Vóórdat zij opgaf wist Peter Kaptein op bord 8 een eindspel te creëren met één pion meer. Peter had echter veel denktijd gebruikt en had nog 5 minuten om een moeilijk eindspel te winnen. Een remise aanbod van Peter werd door de tegenstander met beide handen aangepakt terwijl die nog heeeeeel veel tijd had. Resultaat 3-1 en daarna snel de overwinning op bord 6: 3-2

Nog 3 spelers over en niet de minste, op bord 5 Jan Plomp, op bord 3 Piet Muller en op bord 2 Pim Redeker. In het volgende diagram zie je de situatie van Piet waarin hij nog weinig kans heeft op een goed resultaat. Piet voelt zich ook bezwaard om in deze stelling remise aan te bieden (…, g6xf5 en hoe gaat wit de c pion nog tegen houden?) en vecht door voor wat hij waard is. Speel de volgende zetten om te zien hoe een “gewonnen” maar zeker een remise stelling (eeuwig schaak) voor zwart, eindigt in een gewonnen partij voor wit. Zwart speelt hier c3?? Wit zet nu de mataanval in met Lg7-Kg5 dan volgt de lokzet h4. Zwart moet slaan: Kxh4. Heb je de volgende zet al gezien? Lf6, ook weer gedwongen Kh3, Piet mocht ook de matzet nog uitvoeren en bracht daarmee de stand gelijk op 3-3.

Bij Jan zagen steeds meer omstanders winst voor De Uil aankomen maar zag Jan het zelf ook? Bij Pim was de winst moeilijk te vinden maar een remise kon toch wel? Inderdaad hield Jan het hoofd koel, ook al sprong het Spaarne paard alle kanten op, hij kon de pionnen van Jan niet te pakken krijgen en promoveren werd een feit; 3-4 en De Uil stond zowaar voor. Alle druk bij Pim waar de remise kansen steeds kleiner werden en de tijd steeds sneller leek te gaan. Na 3½ uur spelen moest Pim zijn meerderen erkennen in de tegenstander. Eindresultaat 4-4.

Waarschijnlijk waren de partijen van Anton Warmerdam en Gerard Draaisma ook erg spraakmakend maar de meesten spanning komt toch als de stand gelijk is en de tijd bijna voorbij. Met dit resultaat staan we nog steeds derde in de competitie en zijn we erg trots op elkaar.

André Beijk

Regen in Bussum voor de Uil 1

Poep aan de schoen van Dick bij het vertrek in Hillegom. Gaat ons dat geluk brengen? Niet bepaald zal ik maar gelijk met de deur in huis vallen, maar wel veel regen. Van Hillegom naar Hoofddorp. Van Hoofddorp naar Bussum en ook op de borden in Bussum hielden wij het niet droog. Ook op de terugweg regende het dat het goot. Ik was blij dat Jan Vreeburg de chauffeur was. Ik was nog meer opgelucht dat ik in Hoofddorp van zijn toilet gebruik mocht maken. Of het kwam door de vele bakken koffie deze zaterdag of de onheilspellende pijpenstelen, ik stond op springen en moest … (censuur)…als een rund. Het leek wel Jiskefet.

Bussum, BSG, de Enge weg. Niet eerder mochten wij aantreden in dit denksportcentrum, waar wij een illuster gezelschap ex-Hoofdklassers tegenover ons vonden. Ik noem Slisser, v/d Heijden, de Ruiter, Kieboom. Dat zijn namen waar je u tegen zegt. Deze kampioenskandidaat had echter pas nul punten na 3 ronden, zodat het leek alsof ze het schaken verleerd waren. Van die omstandigheid hebben we niet kunnen profiteren. Opnieuw werd het de kleinst mogelijke nederlaag. Niet onverdiend zal ik bekennen, maar een stiekem puntje hoopten wij zo halverwege toch mee te pikken.

Niet op de borden van Dick en Hennie. Twee van die ouwe taaien gaven onze Uilen weinig tot geen kans, hoewel Hennie zich nog heel lang bewonderenswaardig heeft verdedigd. Het eerste lichtpuntje begon met Tejo. Een slimme tussenzet gaf hem winnend voordeel. Ook Edwin vond de goede afwikkeling naar een gewonnen toreneindspel. Tel daar bij op dat de Bussummer aan bord 1 zich een slechte zet meende te moeten permitteren tegen de verse open kampioen van Hillegom, Jan Havenaar. Dit nu was een kolfje naar zijn hand en het derde punt voor de Uil.

Bij Jan Vreeburg zag het er zo ingewikkeld uit dat er zelfs stoom uit de oren van Fritz zou zijn gekomen. Het valt Jan daarom moeilijk kwalijk te nemen dat hij de juiste zetten niet meer vond. Ook bij Fred ging het mis tegen een opponent met een veel hogere rating, die een fout onverbiddelijk afstrafte. U begrijpt: ik probeer dit fiasco nog een beetje vriendelijk uit te leggen. In plaats hiervan had ik ook onze goede vriend zelf kunnen citeren: “Het was ongelofelijk stom”. Tussen de koffie en middelen tegen verkoudheid door, probeerde ik ijzer met handen te breken tegen een muur, genaamd Hilhorst. Dit bleek een onbegonnen zaak. Slechts in tijdnood wist ik goede zetten te vinden en uiteindelijk remise af te dwingen.

Zo kwamen wij van een koude kermis thuis en dat in de regen. Deze keer geen opmerking over de Ippel-wind. De regen was al erg genoeg. Het geeft maar outrage in het licht de modaliteit. Als u begrijpt wat ik bedoel. Op de Chinese kalender zien wij dat na het jaar van het Konijn in 2011, 2012 het jaar van de Draak wordt. Voor het jaar van de Uil moeten we nog even geduld hebben.

BSG2 - De Uil 1: 4½ - 3½

Ad Reijneveld

De Uil 4 - De Wijker Toren 5

De eerste wedstrijd van De Uil 4 is gespeeld, na een week uitstel i.v.m. dikke nevel en mist wolken. Dit gaf ons gelegenheid om nog een week keihard te trainen!!! Wie zijn ons en gaf dat keiharde trainen nog resultaat?

De Uil 4 zoals de bordopstelling was op 28 november:
Bord 1: Anton Warmerdam. Bord 2: Pim Redeker. Bord 3: Piet Muller. Bord 4: Jan Plomp. Bord 5: Gerard Draaisma. Bord 6: Kick van Rooyen. Bord 7: Peter Kaptein. Bord 8: Mark van der Ploeg.

De Uil 4 is al een paar jaar een vaste ploeg die voor elkaar door het vuur gaan maar door verschuivingen in alle teams is er ook bij het 4e wat veranderd. Drie debutanten waren er in de ploeg te verwelkomen, Peter en Mark als spelers en André Beijk als wedstrijdbegeleider.

Wie nu de openingen en analyses van de partijen verwacht verwacht net iets verkeerd. Een globaal wedstrijd verslag is alles wat er deze keer gaat komen. Op bord 1 had Anton een “winnende” zet die hij niet uitvoerde, een zet later ontmoet ik hem “toevallig” aan de bar en zeg hem dat hij een winnende zet over het hoofd heeft gezien! Anton legt mij even snel uit dat als hij die “winnende” zet had gespeeld hij een paard had verloren en waarschijnlijk de partij. Het was voor mij meteen duidelijk, ik hoefde niet meer naar winnende zetten te zoeken bij wie dan ook en kon me concentreren op het invullen van de lijst en rondjes lopen.

Het eerste punt werd gescoord door good old Gerard die, als die geen fouten maakt, een zeer sterke speler is! Al snel volgde debutant Mark die, nadat hij zag dat zijn tegenstander een veel lagere rating had dan hijzelf, dan ook met volle vaart voor de winst ging. Er volgde een remise aanbod naar Pim die we nog even afsloegen. Kort daarop werd de koning neergelegd door de tegenstander van Piet. Met nog verschillende goeie stellingen op de borden voor De Uil kon Pim de remise makkelijk aannemen. Hierna veranderde de winnende stelling van Anton in een winnende stelling van zijn tegenstander en na weer een rondje gelopen te hebben was de stelling weer in evenwicht! Er was genoeg spanning geweest met een remise als resultaat.

4 – 1 op dat moment voor De Uil. Met nog zeker 2 winnende en 1 remise stelling op de borden moest dat halve puntje toch zeker gehaald kunnen worden!!! Als debuterende wedstrijdleider begrijp ik nu wat al die andere wedstrijdleiders door moeten maken als je in deze stand van 4 – 1 al die winnende stellingen ziet veranderen. Gelukkig liet Kick het alleen maar even spannend worden en haalde ook het volle punt voor De Uil binnen. Bij Jan werd het nog een hele strijd en met de uitputting nabij werd er tot een remise besloten ook al omdat het wedstrijd punt voor De Uil 4 binnen was. Tenslotte wilde Peter als debutant niet zomaar opgeven ook al was het al echt niet meer te houden wilde Peter toch laten zien dat hij voor De Uil 4 tot het uiterste wil gaan!

Het resultaat is uiteindelijk een mooie overwinning van 5 ½ - 2 ½ en staan we daarmee 3 in de competitie. Hierbij alvast een felicitatie voor het hele team.

André Beijk

De Uil 3 is er even niet

Vrijwel geruisloos is de Uil 3 naar een kansloze nederlaag geschoven tegen Assendelft. Slechts de vangst van Kat door de Haas mag als een zeldzaam hoogtepunt worden opgemerkt. Deze flauwe woordspeling heb ik uit de mond van jarige Jop Marcel Bolhuis mogen optekenen. Het zij hem vergeven. Het zij ook Tilly vergeven dat zij geen stukken slaat, maar liever uitdeelt. Het zij Ronald vergeven dat hij er even niet was. Mark was zijn vervanger. Ook hij had zijn dag niet en de tijd ging te snel.

Stefan Koek bedwong onlangs Jan Timman bij een simultaan in het Casino. Assendelfter Spier was uit een ander hout gesneden. Pim zag zich plots geconfronteerd met een kansloos toreneindspel en zo was een vroege 0-2 achterstand een feit. Dat bleef het heel lang zonder veel hoop op beter. Of was het toch weer Sander, die ons schaakhart sneller deed kloppen? Hij bouwde positioneel een stelling op om door een ringetje te halen. In de aanval en Txh3 was de zet die wij achteraf in de analyse vonden. Het paardoffer werd in dank aanvaard.

Resteert een woord over Nico. Hij was fris terug uit Cuba, kreeg wat kansen, maar veel meer dan remise heeft er niet ingezeten. Ondertussen had ook Marcel met een strategisch Dameoffer tegen Toren en Paard remise af kunnen dwingen, zodat wij tot slot enkel nog mochten genieten van Peter de Haas, die fraai een eindspel van 2 pionnen tot winst wist te promoveren. Klasse Peter. Voor het eerst vast in de Uil 3 en dan gelijk de ongeslagen topscorer na 3 speelronden.

De Uil 3 – Assendelft 1: 2 - 6

Ad Reijneveld

De Uil 5: Sinterklaas of 28 november?

Wat een avond!!
Het is gebruikelijk dat men op 5 december voor Sinterklaas gaat spelen maar dat De Uil-5 het op 28 november al deed was wel opvallend; zo vroeg al.
Het leek een gewone schaakavond te worden met als tegenstander het sterker geachte team van De Vennep-3. Door ziekte aan onze kant kon ik op het allerlaatste moment nog Rob Brouwer inzetten (wat overigens geen verkeerde keus was, want hij speelde knap remise).
Ook aan bord 1 (Richard Grannetia) ging het naar wens en een remise was het resultaat.

Aan bord 6 zat Ruud Rodewijk en hij presteerde het om weer een overwinning in de wacht te slepen; dit is voor Ruud nu al zijn tweede overwinning in de externe competitie en hij speelt dit seizoen voor de eerste keer mee. RUUD, VOORTREFFELIJK gedaan. Omdat onze vaste speler aan bord 8 een feestje had, heb ik Aad Vledder gevraagd om voor hem in te vallen. Dat deed Aad geweldig met een erg moeilijke partij; de partij was zo moeilijk dat zijn tegenstander door de vlag ging en wij weer een punt konden bijschrijven.

Dan nu dat Sinterklaas-gevoel: op wel 3 borden werden er koninginnen weggegeven en bij promotie kwamen er weer koninginnen bij! Dan zal het op een gegeven moment wel afgelopen zijn met het weggeven van materiaal: nee hoor, aan bord 5 gaf Willem Brandsma aan het eind zijn koningin weg: een nul was het resultaat. Dat Piet van Schie, aan bord 7, zijn tweede nul behaalde is jammer, maar kom op Piet het zal wel weer een keer goed komen. Uiteindelijk verloren we deze match met 3 – 5.

Tot slot wil ik nog de opmerking kwijt van één van onze tegenstanders: Het had net zo goed andersom voor De Uil kunnen zijn.
Met deze positieve opmerking wil ik jullie bedanken voor je inzet en op naar de volgende tegenstander.

Gerard van Pruissen.

De Uil 1 is een goede klant

Een goede klant van de Chinees. Dan zijn we op ons sterkst. Het gezelschap Uilen dat deze keer was verrijkt met Tejo. Zijn aanwezigheid bij de Lange Muur was één van de meest opmerkelijke gebeurtenissen deze zaterdag. Dat smaakt naar meer. Hij- de vrolijkheid zelve- scoorde een Tipan gerecht, daar waar de winst hem deze middag net was ontglipt. De Uil was eerder een goede klant voor tegenstander ZSC-Saende 2. Na afloop met lege handen. Opmerkelijk en onbegrijpelijk. Moeten wij Ad en Fred de schuld geven? Zij wonnen niet gestoord door de scrupele, die ik eerder heb gebezigd: “de slechtste overwinning is die waarbij het team verliest”. Of was het de “Ippel wind”?, die zich deze keer nadrukkelijk als tegenwind openbaarde.

Ik noemde Fred. Hij wilde eerst afzeggen -hij was wat grieperig-, maar misschien juist daardoor kwamen de goede zetten vanzelf en speelde hij onberispelijk. Dat was nodig, omdat Jan Havenaar een complete off-day had. Nauwelijks waren we begonnen of hij moest al een stuk inleveren, terwijl de aanval van de tegenstander doorwoedde. Tot nu was Jan onaantastbaar dit seizoen. Hij speelde bovenaards. Het schijnt dat hij onlangs een Ad Reijneveld positioneel overspeelde. Geruchten, die ik wil ontkennen, noch bevestigen. Jan, welkom terug bij de mensen. Het was jammer dit fiasco juist deze middag gebeurde, want u zult hebben begrepen dat er op veel andere borden meer in had gezeten.

Niet bij Jerry. Een remise aanbod moest hij afslaan. Daarvoor was hij niet helemaal uit den Haag gekomen, waar zijn zoontje voetbalde. Een hallucinatie en hij kon opgeven. Ondertussen speelde Jan Vreeburg een inventieve remise, na een dag eerder onze Ad het vuur na aan de schenen te hebben gelegd. Overigens wist dezelfde Ad zijn opponent in tijdnood te brengen en tot een onnauwkeurigheid te bewegen, zodat zijn gestokte aanval alsnog doorsloeg. Zo was het 3-3 en op de overige 2 borden stonden wij zeker niet slecht.

Dick zou zeker winnen. In het toreneindspel had hij 2 verbonden vrijpionnen. Kat in het bakkie zou je denken, maar niet zoals hij het deed. Een ongelukkige remise. De hoop was toen op Edwin gericht. Na een fout en stukverlies vocht hij zich prachtig terug in de partij en net op het moment dat hij remise kon afdwingen kwam er nog een mindere zet om het eufemistich uit de drukken en was het uit met de pret. Edwin blijft een opmerkelijke speler. Zo inventief als hij kansen creëert schiet hij ook in eigen doel.

Gelukkig was daar Ton Sneeuw met het biertje als troost en wisten wij met topbezetting onze honger te stillen met Foe Yong Hai, Tipan en de 4 hemelse smaken. Hierbij ook Rob warmerdam, die langs kwam met zijn schaakboeken in de aanbieding. Reden dat ik eens ga napluizen of mijn fraaie partijen met Pc3 en de versnelde draak ook volgens de theorie zijn geweest.

De Uil 1 - ZSC-Saende 2: 3½-4½

Ad Reijneveld

Op de banken voor De Uil 3

Het publiek kreeg weer eens waar voor het geld bij De Uil 3. Deze keer bracht Stefan Koek het legioen op de banken. En niet zo’n klein beetje. Er was zoveel publiek rond zijn bord dat de wedstrijdleider de klokken niet meer kon zien. Stefan zette nog alles op alles om een nijpend verlies te vermijden, doch de klok was onverbiddelijk en een 4-4 was het gevolg. Het gebrek aan ritme brak hem op, nadat hij in de opening een pion won en er geen vuiltje aan de lucht leek. Niettemin het eerste punt voor De Uil 3.

Ook de held van de vorige wedstrijd, Pim, maakte een pion buit, maar zijn tegenstander had een dreigende stelling en Pim was nog niet helemaal ontwikkeld, een foute opmars van de b-pion werd hem later op de avond fataal. En het begon zo goed. Peter had een overstroming in Rotterdam, maar gaf de voorkeur aan De Uil 3. Zijn tegenstander bood remise aan in betere positie. Dit kon na overleg niet worden geweigerd en zo was het mogelijk deze avond toch nog iets te doen aan de wateroverlast, waarvoor hij werd opgeroepen van zijn werk.

Sander won plotsklaps een stuk en ook Ronald profiteerde optimaal van een foutieve afwikkeling van Jan Los. Zo was het 2½ tegen ½ en mocht Nico remise aannemen. Een slimme actie van de teamleider, waar de meningen over verdeeld zijn. Nu was het 3-1 vóór met betere standen voor Stefan en Pim. Dat het op deze borden later misging is “weten met de kennis van later”.

Gevolg was in ieder geval, dat de tegenstander van Marcel risico nam. Op een gegeven moment kon Marcel de Dame insluiten met 2 torens, maar helaas ontsnapte de Hoofddorper met eeuwig schaak. Ondertussen zat de stelling van invaller Mark van de Ploeg potdicht. Toen hij echter kans kreeg een kwaliteit te offeren was hij dicht bij de winst, die er net niet inzat. Het was knap dat Mark deze mogelijkheid heeft geprobeerd. Dat geeft hoop voor de toekomst.

Volgende keer speelt De Uil 3 weer thuis op 12 december. Vanwege de verwachte massale belangstelling wordt u aangeraden tijdig kaartjes te bestellen. Ook zullen videoschermen worden opgesteld om de spannende gebeurtenissen te kunnen volgen. Tenminste als we straks de tafels en borden sneller in de juiste posities kunnen brengen. Dit ging nu wat rommelig en was er hectiek aan het begin en eind.

Bij De Uil 3. Daar gebeurt het.

De Uil 3 – Hoofddorp 1 4 – 4

Ad Reijneveld

De Uil 5: Gevochten als leeuwen.

Op vrijdag 28 oktober onze eerste externe wedstrijd tegen KC/Chesscool 3. Een in hoofdzaak uit jongeren bestaand achttal en daar gaan we dus even goed voor zitten. We waren wat aan de vroege kant, maar om 20.15 uur konden we plaats nemen achter de borden.

Aan bord 3 zit Martijn van Baars en al vroeg in het spel (9e zet), verdwijnen de dames van het bord. Op een bepaald ogenblik was er een remise-stelling, maar 1 foutje van Martijn en de koning van zijn tegenstander ging pionnetjes eten en weg was de remise-stelling en kon hij opgeven. Aan bord 2 (Ed van der Haak) gingen de dames er op de 12e zet ook af en blijft Ed zitten met een nare pion op rij 6. Bij zet 20 komt de vraag hoe die pion nu te nemen: met de Koning dus en wordt het een open veld met meer materiaal verlies. Even later geeft Ed op. Omdat er aan bord 3 niet zoveel aan de hand was, heb ik niet veel aantekeningen gemaakt, maar plotseling gaf de tegenstander van Richard Nigten op en hadden wij een punt binnen.

Ruud Rodewijk speelde aan bord 6 een degelijke partij en om 21.30 uur was het gedaan met de tegenstand en had hij zijn punt voor De Uil binnen. Aan bord 7 zie ik Piet van Schie naar zijn hoofd grijpen; een toren verlies tegenover een loper en even later geeft hij dan ook op. Willem Brandsma (aan bord 5) was goed op dreef en kon alle aanvallen goed pareren. Uiteindelijk bleef hij met een pionnenstructuur zitten die hem de overwinning schonk. Blijven nog over bord 8 (Hans de Groot) en bord 1 (Richard Grannetia); beiden speelden naar vermogen, maar voor Hans was uiteindelijk een nul weggelegd en voor Richard een half puntje. De uiteindelijke uitslag was 4½ - 3½ in het voordeel van de thuisploeg.

Geweldig gedaan mannen en volgende keer gaan we voor de winst!!

Gerard van Pruissen

Flinke afstraffing voor De Uil 2.

De tweede wedstrijd tegen Chess Society Zandvoort is een flinke afstraffing geworden voor De Uil 2. Natuurlijk, CSZ had een sterk team opgesteld. Na het forse verlies in de eerste ronde (men had 3 invallers nodig gehad en met 6½ - 1½ verloren) werd tegen De Uil geen enkel risico genomen en kwam men op volle oorlogssterkte. Dit betekende een gemiddeld ratingverschil van 148(!). Maar zelfs dan hadden vooraf 2,4 punten (30%) mogen worden verwacht. Het werd er slechts 1.

Aan de openingsfase heeft het niet gelegen. Na anderhalf uur begon er pas een beetje tekening in de stellingen te komen en sommige waren niet eens zo slecht voor ons. Op enkele borden ging het echter ook duidelijk verkeerd. Bijvoorbeeld aan bord 1, waar Jan opportunistisch met de dame op zoek ging naar een aanval. Het leidde echter tot pionverlies en een aanval werd in de kiem gesmoord. Toen wit ook nog een toren op de 7e rij kreeg was het snel uit.

Aan bord 7 kreeg Boudewijn Eijsvogel tegen Jacob een vrijpion op c6. Dit leverde zwart zoveel problemen op dat een pion, en later een tweede pion, verloren ging. Het dame-eindspel was daarna eenvoudig voor wit gewonnen.

Richard had het moeilijk aan bord 8. Hij had kort gerokeerd en zwart had zijn h-pion geruild. Dit betekende permanente dreiging over de h-lijn. Wit dacht bijna een half uur na over de zet 17.Lf3, die echter geen redding bracht. Zwart won groot materiaal met een koningsaanval.

Hennie speelde de opening goed en wit werd opgezadeld met een zwakke pion op d5. Echter toen zwart bleef weigeren die te slaan werd het een bijzonder sterke pion. Wit buitte dat goed uit en won materiaal. In een hopeloze stand moest Hennie opgeven.

Cok bracht met zijn spel toch wat hoop. Hoewel opgescheept met een slechte loper, die hij weigerde te ruilen voor de goede van wit, hield hij veld d5 met een stuk bezet. Zodoende bleef de witte pion op d4 permanent zwak. Cok verdubbelde de torens op de b-lijn, waardoor Lb2 gepend stond. Hij wist hier echter niet van te profiteren. Het geschwindel van wit bracht Cok in tijdnood hij ging door zijn vlag.

Het enige punt kwam op naam van Henk, die lange tijd goed stand hield, hetgeen zijn tegenstander niet alleen van zijn stuk, maar ook in tijdnood bracht. Bij het weggeven van zijn dame ging hij door zijn vlag.

Bij Gerie ging het uiteindelijk ook mis. Hij speelde tegen een clubgenoot bij De Raadsheer, Ramon van Beemdelust, en kende hem derhalve goed. In het middenspel trok Ramon het initiatief naar zich toe en won een pion. Omdat ook de witte koning op de tocht stond was de partij niet meer te houden.

Jan van den Bergh leek kansen te krijgen omdat zwart een geïsoleerde pion op e6 had. Die werd echter goed verdedigd en zwart bleef geduldig manoeuvreren en wachten op een misstap van wit. Die kwam uiteindelijk in de vorm van kwaliteitsverlies en daarna kon zwart het uitschuiven.

Over 4 weken is de uitwedstrijd tegen Krommenie. Zeker geen makkie, maar met een goede instelling kan daar best een goed resultaat neergezet worden.

Gedetailleerde uitslagen:

1 Jan de Jong - S. Geuljans 0-1   5 Cok Ippel - O. Cliteur 0-1
2 Gerie Opgenhaffen - R. van Beemdelust 0-1   6 Henk Kramer - C. van Bockel 1-0
3 Hennie van Eeuwijk - B. de Leur 0-1   7 Jacob van Aalst - B. Eijsvogel 0-1
4 Jan van den Bergh - M. Hoogesteger 0-1   8 Richard Copier - D. v.d. Meijden 0-1

Jan Havenaar

De Uil 1 geeft niet thuis

Een goede gastheer, dat wèl. De eerste consumptie was voor de tegenstander, maar kort samengevat is de eerste thuiswedstrijd van het vlaggenschip in een debacle geëindigd. Het voor ons nog onbekende Sliedrecht won met glans na een lange reis naar het verre Hillegom. Ik begin net als het vorige verslag met Fred. Hij was weer terug en gelijk het gesprek van de dag. Een zegen voor de reporter. Dit keer kreeg Fred een fraaie stelling tegenover zich. Tenminste aan de andere kant van het bord. Deze afleiding is het enige excuus dat hij mag aanvoeren voor zijn spel deze zaterdag. Dat was om te snikken. Naomi Snikkers kende geen medelijden met onze lijstaanvoerder in de interne. Zelden heb ik iemand zo overtuigend mat zien gaan.

Op naar het volgende vaste mikpunt van kritiek, schrijver dezes. Trouw kwam hij weer een aantal minuten te laat en verwachte een kussentje op stoel en een notitieformulier op tafel. Vergeet het maar, tegenwoordig moet hij beter zijn best doen. Dat is lastig als de vorm ver te zoeken is. Deze keer speelde hij tegen één van de godfathers van de Leeuw, Jerry van Rekom. Hij bouwde een overwegende stelling op, maar trapte toch in een truc en mocht uiteindelijk blij zijn met remise.

Een betere remise zag ik bij onze Jerry. Hij was weer eens de degelijkheid zelve. Aan bord 1 kwam hij geen moment in gevaar, maar ook niet meer dan dat. Om bij de puntenpakkers te blijven. Als laatste was het Jan Havenaar, die het volle punt pakte. Hij speelde als een grootmeester, slechts te verslaan door collega Tiger Hillarp Person op Guernsey. Overigens moet worden gezegd, dat de “turning point” in de match de partij van Jan Vreeburg was. Net als de vorige keer speelde hij lange tijd een pot om in te lijsten. Echter toen op een gegeven moment de stukken werden geteld, miste hij iets. Dat was jammer.

Te meer, omdat ook de partijen van Edwin en Dick niet de halve punten opleverden, waarop gerekend werd. Edwin stond zo’n beetje de gehele partij gelijk behalve in het pionneneindspel. Dick offerde een kwaliteit voor aanvalskansen. Echter toen hij de kwal weer terug won bleek hij in het vervolg kansloos. Ten slotte een eervolle vermelding voor de debutant in het eerste, Gerie Opgenhaffen. Toen ik binnenkwam, dacht ik: “Leuk we hebben Gerie als wedstrijdleider vandaag, maar waarom zit hij achter een schaakbord? Mag dat tegenwoordig?”. Zijn mobiele telefoon werd op tijd uitgezet. Helaas was dit ook zijn beste zet deze middag. Ongeslagen voor het tweede vorig jaar kan hij beter en willen we deze partij door de vingers zien. De volgende keer kan het alleen maar beter gaan.

Het is nu wintertijd. Na het briesje in Leiden en de stilte in Hillegom moeten wij voortaan de vruchten gaan plukken van de wind, de Ippel-wind.

De Uil 1 - Sliedrecht: 2-6

Ad Reijneveld

Nederland wint; De Uil 3 niet

We staan met 1-0 voor, zei ik tegen Ronald.
Dankzij wie dan wel? Huntelaar!
Het balbezit bij Nederland Moldavië was even belangrijker deze avond van Chesscool 2 – De Uil 3 in het bekende denksportcentrum in Haarlem. 80% maar liefst. De Uil 3 kon daar niet aan tippen. Na een goed begin zijn ze eigenlijk niet meer aan zet geweest.

Ronald -ik noemde hem al- speelde weer eens op het scherpst van de snede. Beoogde opponent Vlug was gevlogen om voetbal te kijken en winst leek tegen de vervanger in het verschiet, maar een koning zonder kleren deed hem de das om. Ondertussen was onze Tilly briljant bezig. Eerst lokte ze een foutief loperoffer op f7 uit, daarna wist ze met tempowinst stukken in de aanval te brengen en de tegenstander onderontwikkeld te laten. Pxe4 was de Coupe de Grâce. Ze zag de zet, maar het boze oog van Ad bracht hier ongeluk. Een 2e blunder van de teamleider, nadat hij ook -al weer- een onterecht door buitenspel afgekeurd doelpunt toevallig de revue had laten passeren.

Toeval of niet, ditzelfde oog zag daarna stukwinst bij Sander met Lf8. Het werd loper Le5 en even later remise. Peter kwam geen moment in de problemen en de remise was dikverdiend. Ook invaller Richard speelde een puike partij en een plusremise. Nico kwam niet tot activiteit en dan is een Knijft een zware kluif. Hiermee was de nederlaag een feit, ondanks prachtige stellingen van invaller Aad en Pim. Aad deed eigenlijk maar 1 verkeerde zet en Pim was weer eens goed bezig van begin tot eind in strategie en tactiek. Hij kan schaken. We hebben van hem genoten. De toeschouwers kregen waar voor het geld. Het voetbal was afgelopen, dus iedereen keek naar de partij van Pim. Volgende keer spelen we thuis en gaan we winnen, ongeacht de uitslag.

Chesscool 2 - De Uil 3: 5½ – 2½

Ad Reijneveld

De Uil 2: De eerste punten zijn binnen.

De eerste tegenstander was Heemstede 1. Niet Kennemer Combinatie 5 zoals je misschien zou denken. Het huidige team degradeerde niet alleen uit de Promotieklasse, maar ook in de teamnummering van KC. Het lagere 5e team handhaafde zich afgelopen seizoen wel in de Promotieklasse.

De ratings van beide teams lieten geen grote verschillen zien. Hoewel De Uil 2 gemiddeld het zwakkere team was (1754 tegen 1796) waren de spelers op alle borden aan elkaar gewaagd.

Het was Cok Ippel die aan bord 5 de score opende. Zijn tegenstander offerde om onduidelijke redenen een stuk en kreeg daar nog wel een pion terug. Toen hij tenslotte meende nog een pion te moeten nemen viel Cok zijn dame aan en moest hij of een toren geven, of een dame voor toren en paard en dat vond hij te veel.

Gezien de voorsprong en de situatie op de overige borden besloot ik dat een remiseaanbod op enkele borden mocht worden aangenomen. Dit kwam goed uit aan bord 4, waar Jan van den Bergh een bedenkelijke koningsstelling had en verder geen voordeel. Zijn tegenstander bood remise aan en dat werd dus aangenomen.

Hennie van Eeuwijk speelde zijn eigen systeem van de Loperaanval en kwam al snel 2 pionnen voor. Hier bleek een duidelijk voordeel van een openingsvoorbereiding. Zijn tegenstander probeerde nog wat tegenspel te krijgen, maar de stelling was desondanks voordelig voor wit. Dankzij de penibele situatie rond de zwarte koning kon Hennie meer materiaal winnen en dat betekende een voorsprong van 2½ - ½.

De borden 6 en 7 brachten het volgende punt binnen. Jacob van Aalst ving de aanvallen van zijn tegenstander goed op. Uiteindelijk leek zwart op voordeel te komen, maar na een passieve zet kon wit het initiatief pakken en de remise zekerstellen. Bij Henk Kramer leek er even een voordeel te zijn, maar er kon worden afgeruild en de slechte loper van Henk maakte voordeel in het eindspel onwaarschijnlijk. Ook hier werd tot remise besloten.

Alleen aan bord 1 ging het mis. Er werd na de opening op het scherpst van de snede gespeeld. Jan de Jong won 2 stukken voor een toren, maar Anne Brandsma speelde actief tegen. Toen Jan met g4-g5 (in plaats van h4-h5) zijn eigen loper op h6 opsloot was het snel uit. Anne bracht snel al zijn beschikbare stukken in stelling en won in de aanval. Zijn ooms bij De Uil zullen glunderen van trots.

De voorsprong van 2 bordpunten werd echter weer snel hersteld door Richard Copier, die aanvankelijk een moeilijke stelling had en materiaal leek te verliezen. Wit weigerde echter de pion terug te pakken die Richard had geslagen. Richard bleek een pion voor, hoewel wit met een gedekte vrijpion op c6 nog wel druk hield. Het leek daardoor simpel remise te worden, totdat wit een toren weggaf en kon opgeven.

Gerie gaf goed tegenspel tegen veteraan Ed Santen. Wit bouwde een superieure stelling op met het loperpaar gericht op de zwarte koningsstelling. Hij kon echter niet doordrukken, waardoor Gerie zijn verdediging kon organiseren. Toen wit ook zijn torens naar voren bracht wankelde de zwarte stelling en ging een pion verloren. Op het laatst had Gerie eindelijk een actieve positie en kon aan een aanval gaan denken. Mede gezien de tijd en de stand werd tot remise besloten.

Gedetailleerde uitslagen:

1 A. Brandsma - Jan de Jong 1-0   5 P. v/d Velde - Cok Ippel 0-1
2 E. Santen - Gerie Opgenhaffen ½-½   6 A. Verdonk - Henk Kramer ½-½
3 E. Mueller - Hennie van Eeuwijk 0-1   7 J. Verhagen - Jacob van Aalst ½-½
4 W. de Vos - Jan van den Bergh ½-½   8 N. Merkies - Richard Copier 0-1

Jan Havenaar

1e punt De Uil 1 is binnen

Zie ook enkele foto's in onze fotogallerij »

Onverwacht heeft De Uil een prima resultaat behaald, nadat het sinds lange tijd weer in de KNSB mag vertoeven. Tegen LSG 3 waren wij op papier op elk bord zwakker. Aan bord 1 en de lagere borden was het verschil zelfs meer dan 200 punten.

Gelukkig is Cok weer teamleider. Dat scheelt: organisatie en gezelligheid zijn verzekerd. Stukjes over het eerste schrijft hij niet. Ze zijn te lang voor de krant heb ik begrepen. Daarom mag ik dit nog steeds voor mijn rekening nemen. In dat verband ben ik- nu ik dit schrijf- onaangenaam getroffen door de absentie van Fred. Een groot gemis. Het ontbreekt je aan de inspiratie om er iets komisch van te maken. Reden om de verslaggeving iets zakelijker aan te pakken dan anders en dan begin ik bij Tejo. Hij is weer terug en hoe.

Op het eerste gezicht leek hij na de opening een pion te verliezen, maar Tejo had verder gekeken en in het eindspel gaf een actieve koning de doorslag. Een belangrijk punt, want we stonden op dat moment met 3-1 achter. Jan Havenaar speelde tegen iemand die al zijn partijen had bestudeerd, maar toevallig niet de partij van vandaag. Lange tijd durfde ik niet naar dit bord te kijken. Tot ik Jan opeens Lg4 zag spelen. 1e gedachte: Jan is uit de problemen en staat goed. Vervolgens gaf zijn opponent op wegens stukverlies.

Jerry speelde vlijmscherp met 2 loperoffers, maar dit bleek niet genoeg. Rob leed een tactische nederlaag. Dit haalt zo u weet het beste in zijn mede-teamleden naar boven. Ook Edwin zal tekenen voor zijn score van vorig jaar. Dat betekent: slecht beginnen, maar ijzersterk eindigen. Kampioen Dick presteerde maximaal met een remise en Jan Vreeburg bracht als laatste het gelijkmakende punt binnen. De routine van De Uil scoorde dus vrijwel optimaal. Alleen Ad wist voordeel uit de opening niet uit te buiten. Na Pxf2 leek het kat in het bakkie. Toen echter 2 torens tegen de Dame werden geruild was er geen doorkomen meer aan. Toch het punt is welkom.

Aan promotie denken we niet. Promotie komen we overigens later weer eens tegen. Promotie betekent in dit geval handhaving, want 20 jaar geleden speelden we al tegen Promotie in deze 3e klasse KNSB. Afsluitend wil ik onze oude en nieuwe teamleider citeren met de leuze uit “toen was geluk nog heel gewoon”. Er gaat een heel andere wind waaien, “ de Ippel wind “ En daar ben ik het – voor zover ik begrijp waar hij naar toe wil- helemaal mee eens. We starten met een winstpunt. Dit moet de voorbode zijn van een goed seizoen.

LSG 3 - De Uil 1: 4 -4

Ad Reijneveld

Schema competitie en indeling 'De Uil 1'

De indeling van de KNSB competitie is bekend. De Uil 1 is ingedeeld in Klasse 3E met de volgende tegenstanders (bron: KNSB).

  Klasse 3E Clubnr Plaats P/D
1 LSG 3 1111 Leiden D
2 De Uil 0954 Hillegom P
3 ZSC-Saende 2 0942 Zaandam  
4 BSG 2 0608 Bussum  
5 HWP Haarlem 2 0923 Haarlem P
6 Promotie 1223 Zoetermeer  
7 Charlois Europoort 3 1409 Rotterdam  
8 RSR Ivoren Toren 2 1440 Rotterdam  
9 Caissa 5 0809 Amsterdam  
10 Sliedrecht 1448 Sliedrecht  

De volgende tabel geeft het wedstrijdschema van De Uil 1 weer (bron: KNSB). We zien dat De Uil 1 vijf keer thuis en vier keer uit speelt. Het is echter mogelijk dat de laatste ronde gezamenlijk ergens gespeeld gaat worden.

Ronde Datum Thuis club   Bezoekende club
1 17-09-2011 LSG 3 (Leiden) - De Uil 1
2 29-10-2011 De Uil 1 - Sliedrecht
3 26-11-2011 De Uil 1 - ZSC-Saende 2 (Zaandam)
4 17-12-2011 Bussums Schaakgenootschap 2 - De Uil 1
5 07-01-2012 De Uil 1 - Het Witte Paard 2 (Haarlem)
6 11-02-2012 Promotie (Zoetermeer) - De Uil 1
7 10-03-2012 De Uil 1 - Charlois Europoort 3 (Rotterdam)
8 31-03-2012 RSR Ivoren Toren 2 (Rotterdam) - De Uil 1
9 21-04-2012 De Uil 1 - Caissa 5 (Amsterdam)