In Memoriam Ton Sneeuw  junior

Hij kwam, zag en overwon.
Als in een flits.
De aanwezigheid van een Ton Sneeuw junior is niet ongemerkt voorbijgegaan.
Hij was niet te volgen.
Op het schaakbord, op voettochten, bij zaalvoetbal stonden wij in de weg.
Mijn tegenpool met een overvloed aan zelfvertrouwen.
De trots van zijn ouders en broer Robin. Wat een paar apart.

Hij kwam, zag en overwon.
Als in een flits.
In 1987 het succesjaar. Onder de ogen van grote liefde Eef werd hij kampioen van de Uil.
Bij de Uil konden wij ons ei kwijt, want Cok Ippel organiseerde van alles en nog wat.
De wedstrijden van de Uil 1 waren legendarisch.
De soep van moeder Sneeuw aan de haven.
De pizza Calzone in Delft.
Met Fred van Randen een avond doorzakken in Amsterdam.
Stiekem de gouden tip aan Kees Jongsma in Bury st Edmunds.

Hij kwam, zag en overwon.
Als in een flits.
Hij dacht en wàs altijd een paar stappen vooruit. Overal en nergens.
In Noorwegen met Guus van Dijk en Hennie van Eeuwijk.
Hennie zijn grote voorbeeld bij het werk als mental coach van de voetballer, die weer eens in eigen doel had geschoten. Always look on the bright side of life.

Als in een flits viel zijn vlag en was het over.
In de 5^e dimensie komen we elkaar nog wel eens tegen en dan spelen we remise.

Ad Reijneveld

Begin jaren 80 vorige eeuw was duidelijk dat Hillegom een bijzondere schaakclub rijk was. Cok Ippel was de grote man en die regelde een altijd druk bezochte interne competitie, externe wedstrijden en ook nog eens heel veel toernooien. Ton Sneeuw junior was het grote talent. Jan Vreeburg gaf hem les. Daarna kregen Ton en Ad, samen met Nico van Ruiten en Randall Uitendaal privé les van Theo Bakker. We werden steeds sterker en met het eerste team speelden we jarenlang in de 3^e klasse KNSB. De Interne competitie was doorgaans heel spannend en lang was het de vraag of wij Jan Havenaar en Theo Bakker van de troon konden stoten. In 1987 was het zover.

Bijgaand daarom de fraaie overwinning van Ton tegen Theo, die mede bepalend was voor zijn kampioenschap. In die tijd hadden we een uitstekend clubblad ‘De Open Lijn’. Op papier.

Ton Sneeuw- Theo Bakker; stelling na 13 Txf1.

Ton schrijft hierover: ‘Wit heeft hier bevredigend spel, pion d6 wordt zwak,, e4 is het al, tevens heeft zwart enkele gaten in de stelling met f5, het grootste en zwakste punt.

 Ton maakt het vervolgens gedecideerd af, zoals u uit de zettenreeks kunt afleiden.

15 b4 ! is de mooiste zet.

Hieronder de slotstelling. Tegen Dh4 en snel mat valt weinig te beginnen.