Home

Verslagen interne competitie

Groepen ronde 4

De eerste clubavond met 5 wedstrijden uit de kampioensgroep. Daarnaast werden er ook nog 10 wedstrijden uit de keizergroep gespeelde en waren er externe 6 borden door de thuiswedstrijd van de Uil 3. Al met al moesten er dus 21 klokken, 21 borden en 672 stukken neergezet (en opgeruimd) worden.

Kampioensgroep

Mark van der Ploeg – Jan de Jong
Mark leek een met voordeel uit de opening te komen. Maar uiteindelijk wist Jan de druk te neutraliseren. Belangrijk voor de zwarte verdediging was het paard op h7, die hield de koningsvleugel bij elkaar. Geen van beide spelers wilde een te groot risico nemen en dus werd er uiteindelijk tot remise besloten. ½ – ½.

Jan Vreeburg – Guus van Dijk
Jan kwam met een voordeel uit de opening. Hij wist een centrumpion te winnen, echter ging dat ten kostte van de ontwikkeling. In de stelling links is Guus aan zet en hij rokeerde. Na 0-0, Dxb4 Pxb4 consolideerde Jan de stelling met Pd4. Als wit tijd krijgt om de loper te ontwikkelen, staat hij goed. Guus vond de juiste zetten om druk op de witte stelling te houden. Rond half 11 was de partij iets vereenvoudigd, zie foto midden. Jan heeft nog steeds zijn pluspion, maar Guus heeft de iets betere stukken. Met Te2 pakte Jan controle over veld c2. Uiteindelijk werden de lopers geruild, maar ging Jan de fout in om a5 toe te laten. Daardoor kreeg hij een zwakke b-pion en kon de witte koning niet verder geactiveerd worden. In de rechterstelling is het witte voordeel al verdwenen. Dat beseften beide spelers ook en de puntendeling was een feit. ½ – ½.

Rudolf Kat – Jan Havenaar
Rudolf pakte meer ruimte, maar dat ging ten kostte van een pion. Rudolf speelde in de linkerstelling Ld6 met dubbele aanval op de zwarte dame en toren. Jan counterde met Lxc3 en na Lxe7 Lxd2 lijkt het alsof zwart een stuk voor staat. Maar wit heeft de resource Ted1 met aanval op de loper en het paard. Na de zetten Tfe8 en Lh4 wordt de stelling van de volgende foto bereikt. Zwart staat op winst (bijna -3) als hij Pef8 vindt. Jan vond het niet en speelde cxb4, Txd2 Pdc5, waarna het voordeel gehalveerd is. Het witte loperpaar wordt sterk en wit heeft druk op b7. Uiteindelijk wist Rudolf zijn loper op d6 te krijgen, waardoor de zwarte paarden elkaar moesten dekken. Het einde heb ik helaas gemist, de uitslag niet: ½ – ½.

Stefan Lehmann – Theo Bakker
In mijn partij tegen Theo was er niet veel aan de hand. Wit heeft nooit echt beter gestaan, zwart ook niet. In het fragment links speelde ik Dg4, dreigt toch mat. Theo verdedigde met g6 en speelde in het vervolg zijn loper naar e6. De partij eindigde remise nadat in het fragment rechts Lxd5 Dxd5, De4 Dxe4 gespeeld werd. ½ – ½.

Peter Pijpers – Fred van Randen
Heel even zag het ernaar uit dat ik de foto’s uit de laatste voorronde kon hergebruiken. Maar toen week Fred af en ontstond er dus een andere opening. In de eerste stelling heeft Peter zijn pionnen op koningsvleugel geactiveerd, want hij wil de stelling voor het loperpaar openen en druk op de zwarte koning te krijgen. Objectief is de stelling in evenwicht. Iets na 11 uur heeft de tactiek van Peter vruchten afgeworpen, zie 2e foto. Fred verliest de kwaliteit en bovendien heeft Peter een sterke e-pion. Fred wist in het vervolg bijna alle pionnen te ruilen (foto 3) en nog belangrijker zijn loper naar h6 te krijgen. Staat de loper op f6 kan wit met de h-pion de dekking van de loper ontregelen, in de partij kon dit niet. Beide spelers leefden eigenlijk op het increment van 10 seconden per zet. Na bxc3 ontstond een eindspel dat objectief remise is, maar wit heeft natuurlijk kansen. Peter speelde zijn pion op naar h5 om het vluchtveld van de zwarte koning af te pakken, stelling 4. Het winstplan voor wit is: torens verdubbelen op de onderste rij en zorgen/hopen dat (i) zwart niet op h5 kan slaan en dat (ii) zwart niet eeuwig schaak heeft. Zwart moet met zijn toren de h-pion aanvallen en/of de witte koning van de dekking van diezelfde pion wegjagen. Talloze zetten later – gevoeld 50+, maar zonder notatie geen remiseclaim – en toen gebeurde het onvoorstelbare: Peter ging door zijn vlag en dus was het volle punt voor Fred. 0-1.

Keizercompetitie

Het hoogtepunt in de keizercompetitie kwam (voor mij althans) uit de partij Stijn tegen Cas. De held van de avond was de witte a-pion; in het vroege middenspel gooide Stijn hem zonder pardon naar voren en de held bereikte a6. Cas besloot de pion te willen winnen, maar dit ging ten kostte van zijn eigen ontwikkeling. In onderstaande stelling waren de laatste 2 zetten: Cas sloeg “de held” geslagen met Lc8xa6, echter had Stijn verder gekeken en speelde sloeg de gedekte zwarte c-pion met Pe5xc6 (!!). De zwarte stelling valt uit elkaar. Dxc6 faalt op Txa6 gevolgd door Lxb5. Niet slaan vaalt ook op Txa6 en na Lb7 komt bijvoorbeeld Pxe7 gevolgd door Lxb5.

Hennie won dankzij een pion op f2 een toreneindspel tegen Martin. Het leek een volledig gewonnen stelling, maar in de analyse werden toch nog wat verdedigende zetjes gevonden die het Hennie lastig hadden kunnen maken. Verder heb ik gezien dat Andries een mooie partij speelde tegen Cok, waarbij hij laatstgenoemde vrij overtuigend van het bord zette. Martin van E. won met zwart van Peter van B.; Martin kon met een pion op f3 en vervolgens op g2 slaan voordat hij ook nog op de damesvleugel onrust stichtte tot ongenoegen van de witte koning.

De Uil 3 – Kijk Uit

Het derde team verloor de thuiswedstrijd met de kleinst mogelijk cijfers: 2½ – 3½. Bord 1 en 4 gingen verloren, onze oud-voorzitter won op het onderste bord. Daarmee zakt het team naar de onderste plaats in klasse 3D, ondanks dat het al 4 matchpunten heeft binnengesleept en maar 2 matchpunten achterstaat op de gedeelde 2e plaats. Met nog 1 wedstrijd voor de boeg is dus nog (bijna) elke plaatsering mogelijk.

Stefan Lehmann

Groepen ronde 2, beker & externe

Met 20 wedstrijden – 3x kampioensgroep, 9x keizer, 4x zilveren beker en het 2e viertal – was het gezellig druk op de clubavond.

Kampioensgroep

Peter Pijpers – Theo Bakker
Peter ging weer aanvallend van start. In de eerste stelling heeft hij al een pion geofferd, als compensatie heeft hij een ontwikkelingsvoorsprong en wat druk op de zwarte koningsstelling. Echter speelde Theo taai en maakte amper een foutje. In de 2e stelling speelde Peter Pd2, waarop Theo met Le6 antwoordde. Na Db5+ Ld7 en Dxb7 won Peter zijn pion terug, echter kon Theo nu rokeren (foto 3). Theo staat iets beter door een grotere invloed in het centrum en de misplaatste witte dame. Rond 23 uur waren de dames geruild en wist Theo zijn centrumpionnen te activeren (foto 4). Peter deed wat hij kon, hij kreeg zelfs nog een pion op g6 en dus moest Theo opletten want mat lag op de loer (foto 5). De partij ging verder met f3, d6+ Kf8, Ld5 (stelling in foto 6). Er volgde Tg2+, Kh1 Txg6, Txc5 f2(!), Tc1 e3. In deze hopeloos verloren stelling ging Peter door zijn vlag: 0 – 1.

Fred van Randen – Jan Vreeburg
Fred kwam beter uit de opening en heeft bijna alle stukken ontwikkeld en geweldige druk op de e-lijn. Daarentegen heeft Jan nog minimaal 2 zetten nodig om überhaupt te kunnen rokeren en Pe7 blijft een zorgenkind. Jan speelde hier Td8. Ld2 lijkt nu logisch, maar of dat echt gespeeld is weet ik helaas niet. Tot mijn verbazing eindigde de wedstrijd vrij snel in remise. Gemiste kans voor Fred. ½ – ½.

Jan de Jong – Stefan Lehmann
Jan verraste mijn met de openingszet d4, maar in het vervolg kregen we een normale Hollandse stelling waarbij alles om het veld e4 draaide. In de linkerstelling speelde Jan Pxe4 en antwoordde ik met dxe4. In het vervolg kon ik een aanval op de koningsvleugel opzetten. De kritische stelling (midden) werd bereikt nadat Jan f2-f4 speelde. Ik speelde hier exf3 (e.p.) om na Pxf3 de pion op e3 op te halen. Echter was g57-g5 duidelijk sterker geweest, een gemiste kans. In het partijvervolg kreeg Jan tegenspel op de zwakke e-pion. In de eindstelling (rechts) speelde Jan Lxd5 en bood remise aan. Ik rekende eerst 10 minuten aan Lxd5, Tfe2 Td6 en was na d4-d5 niet tevreden met de mogelijke stellingen. Toen zag de Txd5, Tfe2 f4(!) met dubbele aanval op paard en toren waardoor Te5 verplicht zou zijn. Dus spendeerde ik nog eens 10 minuten om de gevolgen te bereken. Ik kwam maar niet tot duidelijk voordeel en dus nam ik het remiseaanbod aan. ½ – ½.

JanStefan20250310.png

Keizercompetitie

De wedstrijd die hier in het oog sprong was die van Peter K. tegen Cok. We springen in de wedstrijd toen Peter al een dikke plus had opgebouwd (foto links): de zwarte koningstelling is een gatenkaas en de witte toren kan via e3 bij de aanval betrokken worden. Cok was vindingrijk in de verdediging, bijvoorbeeld wist hij zijn paard als verdediger naar g4 te brengen. Maar uiteindelijk mocht het niet baten. In de beslissende stelling (foto rechts) speelde Peter net de sterkste zet: Lg4-f5! De toren op g3 kan niet geslagen worden vanwege mat in 5: Dd2+ Kg7, Dg5+ en dan (i) … Kf7, Dxh5+ Kg7, Dh7# of (ii) … Kh8, Dxh5+ Kg7, Dh7#. Het samenspel van Pd5 (zwarte velden) en Lf5 (witte velden) zorgt ervoor dat de zwarte koning nooit kan ontsnappen. Daarnaast dreigt er na de zet Lg4-f5 ook mat op g7, waardoor ook de loper niet geslagen kan worden. Mooi krachtzet!

Andries won in een marathonpartij van Pim. Al geruime tijd had Andries in een dubbeltoreneindspel vrijpionnen op a7 en b6, maar het was nog niet zo eenvoudig om de stelling naar winst te voeren. Uiteindelijk ontstond er een stelling waarbij het thema Zugzwang een ding werd. Uiteindelijk kon Andries de opgerukte zwarte h-pion slaan en gaf Pim rond half 12 op. Mooi en zeker leerrijk eindspel.

Externe – Zilveren beker

In de achtste finale moest de Uil het opnemen tegen Caïssa Eenhoorn. Ons zilveren team was gezien de ratings licht favoriet, maar het mocht helaas niet baten. Dick verloor op bord 1 en Martin Z. (bord 2) moest genoegen nemen met remise. Martin van E. moest iets later op de avond ook berusten in remise. Ko had toen de (iets) mindere stelling en bood uiteindelijk maar remise aan. Daarmee kwam de einduitslag op 1½ – 2½ en moeten we een jaartje langer wachten om de zilveren beker binnen te slepen.

Externe – De Uil V2

In de 4e van 5 ronden speelde ons 2e viertal tegen het 1e viertal van de Kennemer Combinatie. De tegenstander was nog ongeslagen en had een gemiddelde rating van meer dan 100 punten meer per bord. Aan het eind van de avond weerspiegelde de uitslag die krachtverschil. Nico van R. won op bord 1, maar de rest van het team – Coen, Fons en Richard – moesten zich tegen hun op papier sterkere tegenstander gewonnen geven. Einduitslag: 1 – 3. Daarmee blijft het team op de 4e plaats en met 2 matchpunten steken.

Stefan Lehmann

Wie wordt kampioen?
Kampioensgroep ronde 1

De voorronde is afgelopen, de kampioensgroep en een nieuwe keizercompetitie zijn van start gegaan. In de strijd om het kampioenschap van de Uil werden de eerste partijen gespeeld. Het schema begint in ronde 1 met partijen: 1–10, 2–9, 3–8, 4–7 en 5–6.
Helaas was Theo ziek (beterschap!) en moest de partij tegen Peter worden uitgesteld. Er werden dus nog 4 partijen gespeeld, die hieronder besproken worden.

Jan Havenaar – Fred van Randen
Jan, als winnaar van de keizercompetitie, had wit en koos voor een relatief rustige opbouw. Fred kreeg iets meer ruimte in het centrum. Jan kon het loperpaar veroveren en begon een aanval op de koningsvleugel (links: de stelling ~21:30). Een kleine 20 minuten later (midden) en Jan heeft zijn dame geactiveerd en de open f-lijn bezet. Fred moet het hebben van tegenspel op de damesvleugel. Direct b5, Pd6 om b5 te ondersteunen, Pc7 om naar e6 te komen of met Tc6 de 6e rij bezetten. Het gekozen plan weet ik helaas niet maar nog eens 20 minuten later won Jan net een pion met Lxh6. Daarna speelde Jan het erg zorgvuldig uit. Langzaam werd de witveldige loper geactiveerd en de pionnen op de koningsvleugel opgespeeld. Wat Fred ook probeerde, Jan liet het voordeel niet meer los en won: 1 – 0.
Jan zou de enige vanavond zijn, die dit lukte.

Rudolf Kat – Jan de Jong
Ook deze partij begon vrij rustig en in het middenspel begon Rudolf een pionnenopmars op de damesvleugel. Jan jaagde de witte loper op Lg5 met h6 en g5 naar g3. Op het moment toen Jan zijn f-pion wilde activeren, sloot hij zijn witveldige loper op. Rudolf zag het en speelde b4-b5 (fragment links) en deze stelling is natuurlijk totaal gewonnen voor wit. Echter, Jan is een vechter en speelde door. Rudolf ruilde zijn zwartveldige loper op d6, maar deze ruil kostte een 2e pion. Niet veel later ontstond de stelling in het midden. Ook hier heeft wit nog een overweldigend voordeel volgens de computer, mede omdat de zwarte koning relatief open staat. Rudolf drong dan ook de stelling binnen met de torens en leek de genadeklap uit te delen. Jan verdedigde zich voortreffelijk en wist zijn centrumpionnen te activeren. Uiteindelijk leidde dit tot de rechterstelling, waar wit net Pc3-e4 heeft gespeeld. Het paard kan niet genomen vanwege Td7. Wit staat beter, maar na Dc4 staan er 2 witte stukken in en moet de stelling via Txd7 iets vereenvoudigd worden. Des te meer stukken worden geruild, des te gevaarlijker worden de zwarte centrumpionnen. Helaas heb ik het precieze vervolg gemist, maar Jan kwam beetje bij beetje terug in de partij en uiteindelijk werd er remise overeengekomen: ½–½.

Stefan Lehmann – Guus van Dijk
Guus speelde vanaf de opening op activiteit en offerde zijn d-pion. In de stelling (foto) heb ik deze pion net Pe2xd4 aangenomen. Gevaarlijk, maar een centrumpion is een mooie pluspion om te hebben. Kritisch was Le7-b4, waarop ik met Kf1 wilde voortzetten. Guus speelde echter Lf6, waarna ik het paard zonder al te grote problemen kon terugspelen na e2 om van de extra pion te genieten. De volgende kritische stelling werd na zet 16 bereikt (midden). Ik besloot f4 te spelen, waar d4 iets veiliger is. Guus verraste mij met Pxc3(!?). Na bxc3 Lxc3, speelde ik f4-f5 en sloot de loper op. De partij ging verder met Lxa1, fxg6 hxg6. De materiaalverhouding is veranderd van een pion voor wit, naar 2 stukken (wit) tegen toren & 2 pionnen (zwart). Maar wit staat beter door de druk op de zwarte koningsstelling en het loperpaar is erg sterk in deze relatief open stelling. De beslissende stelling (rechts) werd 4 zetten later bereikt, wit is aan zet. Ik speelde hier De4 en hield alleen rekening met een zwarte dame zet. Stom, en Guus maakte daar optimaal gebruik van; met axb3 (!!) krijgt zwart voordeel. Mezelf vervloekend maakte ik gelijk de volgende fout met axb3 (?), waar Txf6 nog remisekansen had geboden na bxa2 Lb2 gxf6 La1. In deze stelling kan alleen zwart winnen, maar het is nog niet al te makkelijk. Na mijn blunder axb3 kreeg ik nooit meer tegenspel en Guus maakte het koelbloedig af: 0 – 1.

Mark van der Ploeg – Jan Vreeburg
Mark speelde een dubbele fianchetto, Jan reageerde met een soort egel opstelling. In de eerste stelling is er grote spanning in het centrum en de stelling is licht beter voor wit. Een klein uur later (midden) heeft Mark ondanks gelijk materiaal groot voordeel (+2.5) bereikt. Hij speelde Pfxe5, waarop Jan Pxa4 antwoorde. Via Lxd5 Txd5 en Pc6 wordt de rechterstelling bereikt waarin de computer al Pxb2 wil spelen en dus de dame wil geven. Dat zegt genoeg, wit staat volledig gewonnen (+5). Mijn verbazing was dan ook groot toen Jan gewonnen bleek te hebben. Mark speelde een hele goede partij en moet ergens hebben geblunderd; 0 – 1.
Schaken is soms een harde sport.

Na de eerste ronde gaan Jan met 2½ punten aan kop in de kampioensgroep ????
De kop is eraf, de competitie nog lang.

Keizercompetitie
In de keizercompetitie werd Martin v. E. op zijn eerste nederlaag in de interne getrakteerd door Dick. Moanes bood een dameruil aan, tenminste dat dacht Coen die deze dan ook uit de weg ging. Het bleek echter een ongedekte dame te zijn. Geluk voor Moanes, hij keek niet meer om en won. De leukste partij werd gespeeld door Martin Z. en Andries (zie foto); het bord stond in vuur en vlam. Uiteindelijk won Martin na een blunder van Andries.

Stefan Lehmann

De ontknoping (ronde 24)

De laatste keizerronde stond op het programma. Dus waren de rekenuilen druk bezig (of thuis al bezig geweest) om te bereken of remise genoeg zou zijn voor plaatsing voor de kampioensgroep.

De stand na ronde 23 was de stand als volgt:

1 Peter Pijpers 1054,5
2 Jan Havenaar 1021,7
3 Rudolf Kat 993,0
4 Stefan Lehmann 986,0
5 Mark van der Ploeg 961,8
6 Jan Vreeburg 902,8
7 Guus van Dijk 856,0
8 Fred van Randen 813,8
9 Jan de Jong 808,3
10 Cok Ippel 792,8
11 Dick Roosa 789,5
12 Theo Bakker 783,7
13 Hennie van Eeuwijk 771,5

De top 7 leek veilig en plaatst 8 t/m 13 leken te strijden om de laatste 3 plekken. Daarvan speelden Jan de J., Theo en Hennie een externe wedstrijd mochten of moesten spelen en dus 2/3 van hun punten bijschrijven. Daardoor veranderde de stand voor het spelen van de interne naar (* = punten van externe al toegevoegd):

Stand voor aanvang ronde 24
8 Jan de Jong 852,9 *
9 Theo Bakker 826,3 *
10 Fred van Randen 813,8  
11 Hennie van Eeuwijk 813,5 *
12 Cok Ippel 792,8  
13 Dick Roosa 789,5  

Fred moest het met wit opnemen tegen Guus en de meester der indeling bezorgde ons allen een spetterende finale door Dick met wit tegen Cok te laten spelen.
Hiermee was de plaatsing van Jan de J. een feit; hij kon alleen worden ingehaald door Fred en de winnaar van Dick – Cok.
Uiteindelijk bleven er dus nog 2 plekken over en die werden gevuld aan de hand van de uitslagen bij F – G en D – C.
Remise in de D – C wedstrijd geen optie – tenminste als Fred niet zou verliezen – want dan zouden beide spelers (alles zonder herwaardering) uitkomen op 825,3 (Cok) en 822,5 (Dick) en daarmee onder het puntentotaal van Theo. De winnaar daarentegen zou Theo en Hennie inhalen en zeker zijn van plaatsing. Voor Fred was de missie eenvoudig namelijk gewoon niet verliezen. Dan was Theo door en zouden Cok en Dick de laatste plaats onderling uitvechten.
En Hennie dan? Voor hem pakte de indeling catastrofaal uit, hij werd door de rekenuilen naar huis gestuurd.

Er bleven dus uiteindelijk deze scenario’s over:

(1a) Fred verliest niet, Dick wint ► Dick (9e) en Fred (10e)
(1b) Fred verliest niet, Cok wint ► Cok (9e) en Fred (10e)
(1c) Fred verliest niet, remise bij D – C ► Fred (9e) en Theo (10e)
(2a) Fred verliest, Dick wint ► Dick (9e) en Theo (10e)
(2b) Fred verliest, Cok wint ► Cok (9e) en Theo (10e)
(2b) Fred verliest, remise bij D – C ► Theo (9e) en Cok (10e)

Gezegd moet worden dat dit alles door de rekenuilen werd berekend zonder de herwaardering, die na afloop van de keizercompetitie nog plaatsvindt.
Duizelt het hoofd al van alle getallen en scenario’s? Snel van theorie naar praktijk en dus naar het schaken.

Fred - Guus:
Wit hield altijd een klein beetje druk op de zwarte koningsstelling en heeft meer 2 pioneilanden vs de 3 van zwart. Zwart heeft een beetje druk op de b-lijn. Echt spannend werd de partij nooit, meer kan ik er niet van maken. Dus scenario’s 2a-c konden de prullenbak in en Fred plaatste zich voor de kampioensgroep.

Dick - Cok:
Snel door naar Dick – Cok. Een partij die echt niet teleurstelde. Beelden vertellen meer dan worden:

(1) Dick offert een pion in de opening
(2) Dick drinkt rustig koffie terwijl Cok nadenkt
(3) Cok heeft net geblunderd met Lc8-a6 (?) waarna met Dxe6 de pluspion weg was en tevens de stelling kapot is. Zwart heeft na Dxe6+ nog Ke8-f8 gespeeld. Geluk voor Cok: Dick speelde nu Pe5 ipv eerst Lxa6 en Pxa6 in te voegen.
(4) Want na Pe5 Lxe5 en het witte dxe5 ontstond deze stelling. Met het gespeelde La6-c8(!) is de witte dame in grote problemen. Het oplossen van de problemen ging ten koste van een stuk. De partij ging verder met exf6 Lxe6, fxg7+ Kxg7, Lxd8 Txd8.
(5) Stelling na Txd8. Zwart staat een stuk voor.
(6) Dick gaf niet op. Speelde actief tegen de zwarte koning.
(7) En zowaar, Cok verliest een stuk na b2-b4. Cok speelde Txe1, Txe1 Pf8 omdat dan de witte pionnen verzwakt zijn. Er volgde bxc5 bxc5+, Kc2 Lxc4.
(8) Moeilijk midden-/eindspel. De witte stukken zijn actiever, zwart staat nog een pion voor. Maar het zijn allemaal geïsoleerde pionnen.
(9) 1 paar lichte stukken zijn al geruild, nu worden nog de torens geruild.
(10) Jan H. kijkt toe. Het is nu een echt eindspel. Cok gooide zijn a-pion naar voren om de witte koning af te leiden van de koningsvleugel en ging uiteindelijk via de zwarte velden met paard en koning op jacht naar de pionnen op g2 en h3.
(11) Cok heeft zijn doel bereikt. Er volgde Lg4 Kxg2, Kxh4
(12) En uiteindelijk de laatste stelling na Pxh3. Na Lxh3 eindigde de partij in remise.

Voor beide heren te weinig, Theo was de lachende derde en plaatste zich als 10e en laatste voor de kampioensgroep. Cok (11e) en Dick (12e) grepen allebei net naast plaatsing.

Stefan Lehmann

Ronde 23: Gekken en dwazen

… schrijven hun namen op muren en glazen. Tenminste zo gaat een spreekwoord. Op 17 februari tijdens de 23e ronde “gooiden ze stukken op borden” en/of “lieten ze hun klokken lopen”. Zijn alle schakers dan gek of dwaas? Dat zeker niet (hoop ik), maar op de speelavond gebeurden dwaze dingen.

Na een goede minuut of 20 liep ik door de speelzaal om de eerste balans op te maken. Welke partijen wil ik in de gaten houden, zijn er spectaculaire partijen? En zowaar, er waren 2 zeer spectaculaire partijen die ik in de loop van de avond in gedachten maar liefkozend de partij van “de dwazen” (fragment links) en de partij van “de gekken” (fragment rechts) ging noemen. Ter voorledigheid, in beide fragmenten is zwart aan zet.

De “dwazen” (Andries – Dick) begonnen dus met de stelling links. Complexe opening en dat bleek wel, want Dick dacht hier (of de volgende zet) bijna 20 minuten na. Maar het (in mijn ogen dwaze) was dat Andries gelijk daarna ook 20 minuten nadacht. Ik vraag mij dan af “Heeft Dick dan een zet gespeeld die Andries niet had verwacht?”, want anders heb je toch je antwoord klaar. Maar in complexe stellingen mag je natuurlijk ook gewoon nadenken en een goed plan bedenken (ipv rond te lopen en foto’s te schieten).

De stelling bleef complex, of eigenlijk werd de stelling met de tijd complexer. De onderstaande 4 foto’s van stellingen zijn van (i) half 10, (ii)10 uur, (iii) iets over 11 en (iv) half 12.

In de eerste foto is Dick aan zet. De zwarte loper staat aangevallen, de zwarte koning op f7. Maar ook wit heeft moeilijkheden: de witte dame en koning staan op de e-lijn, bijna oog in oog met de zwarte toren. Een half uurtje later bereiken we de volgende foto en hierin is Andries aan zet. Hij heeft zijn koning in veiligheid weten te brengen, maar zijn zwartveldige loper op e3 staat nog steeds gepend.

Daartegenover staat de zwarte koning nog steeds erg onveilig, maar heeft Dick zijn zwartveldige loper wel naar een beter (en gedekt) veld gekregen. Maar schijn bedriegt, want Andries speelde juist hier Lxd4(!). Na Txe2 (?), Lxc5+ wint wit. Daarom speelde Dick uiteindelijk ook geen Txe2, maar cxd4. De strijd ging door, met licht voordeel (althans volgens de computer) voor wit. Uiteindelijk wist Andries de druk op de zwarte koning niet vast te houden, werden de lichte stukken en 1 toren geruild en werd het eindspel in stelling (iii) bereikt. Dit is een gelijkwaardig eindspel, maar met nog maar 6 minuten op de klok speelde Andries hier Txa7 (??). De stelling is gelijk verloren doordat de gehele tijd mat achter de paaltjes dreigt. Dick speelde dan ook Dxb2 (!) om 2 verbonden vrijpionnen te krijgen. Nog mooier, maar moeilijker vindbaar, was Db3-c2 (!!) De witte dame gaat dan direct verloren omdat ze niet alle matvelden (namelijk b1, c1, d1 en e1) kan verdedigen en ook niet naar de onderste rij kan.

Niet veel later besliste Dick de partij definitief door met een combinatie (Te1+ Kh2 Db2-b8+) de witte toren te winnen. Andries probeerde in de stelling nog g3 Dxa7, Dxh7 maar na d1D gaf hij op.

Met de winst houdt Dick kansen om zich nog te plaatsen voor de kampioensgroep.

“De gekken” (Peter P. – Fred van R.) volgden een of andere theorievariant. Moet je die kennen? Gelukkig niet. Maar terug naar het schaken. Hoe staat het in het eerste fragment? Wit staat net iets beter na Pd4-c6. Wit kan dan op b5 nemen of Df3 spelen. Na Df3 wil de computer dan e5-e4 spelen om de dames te ruilen. Ik gok dat zowel Fred als Peter niet 1 seconde aan damesruil hebben gedacht. Fred speelde ook geen Pc6, maar Lg4. Na het logische f3 van Peter gooide Fred olie op het vuur met Pf5. Dreigt Pxg3 en torenwinst, maar na Lxb5+ Kd8 en 0-0 (onderstaande stelling (links)) heeft vooral zwart problemen. Er volgde Lc5+, d4 exd4, Pxf5 Lxf5 en met Lc6 (?!) komt de stelling op de rechterfoto op het bord. Het ziet er dreigend uit met Lxd5 of Lxa8. Op een schaakje na dxc3 loopt de koning gewoon naar h1. Echter, zwart kan hier beter komen te staan na…. het briljante Lc2 (!!). De loper kan niet geslagen worden vanwege d4-d3+ en Dd2 kan niet vanwege dxc3+. Er rest wit dus niks anders dan De1 en na Dxe1 Txe1 kan zwart koelbloedig met Tb8 het paard geven want na Lxd5 dxc3+ wint zwart het stuk terug met cxb2. Fred zag Lc2 en moest zich niet veel later gewonnen geven.

Andere partijen waren minder spectaculair, maar toch noemenswaardig. Theo won met zwart een marathonpartij van Martin Z. die alle kanten op kon gaan. Martin offerde na een tijdje een stuk om 2 vrijpionnen te verkrijgen. En als Martin hier (fragment rechts) niet Tf3-f4 maar Tf1-a1 of Tf3-a3 had gespeeld, had hij goede kansen op minimaal remise gehad. Nu wist Theo zijn stukken toch nog te ontwikkelen en won daarmee de partij.

Jan H. wist eerst 1 pionnetje te winnen van Guus. Later een kwaliteit, maar die gaf hij terug voor een gewonnen eindspel met 2 pionnen meer.

Rudolf won met wit van Hennie door met 2 torens op en via de e-lijn binnen te dringen. Hennie had een onontwikkelde toren op a8 staan en de andere toren stond verloren op h6 nadat de zwarte koningsaanval niet doorsloeg.

Piet wilde graag met foto en al en met een winstpartij op de website. Maar helaas Piet, je zult nog een weekje moeten wachten. In gelijke stelling blunderde Stijn zijn dame, maar dat kon ik niet aan komen zien.

Moanes won vroeg de dame in de partij tegen Jan S. Met Pd5 en De2 werd de Le7 aangevallen en de enige verdediger (naast Ke8) was de zwarte dame op h4. Via g2-g3 werd deze aangevallen. Aangezien Lc1 de velden g5 en h6 onder controle had, ging de dame op f6 verloren.

Met volgende week de laatste ronde voor de herindeling is het rekenen begonnen. De strijd om de top 10 lijkt vooral nog gestreden te worden tussen de huidige nr 8 t/m nr 13. Maar de echte rekenmeesters komen vast tot andere sommetjes.

Stefan

Hoogtepunten ronde 22

Maandagavond 10 februari was het buiten ijskoud, maar in de speelzaal liep de temperatuur sommige borden hoog op (fire on the board!). Hieronder volgen enkele hoogtepunten.

De partij Moanes – Marcel viel mij vanaf het begin op. Wit offert een pion en krijgt een voortreffelijke aanvalsstelling (fragment links). Met exf6+ Kd7 d5(!) krijgt zwart het erg moeilijk (+4). Moannes speelde echter het net iets slechtere maar nog steeds goede exd6+ en er volgde Kf7 dxc7 Dxc7 (fragment recths). Met iets meer ervaring speelt Moanes in deze stelling de volgende keer Pxg5+(!) en de zwarte koning gaat open en bloot ten onder. Het beste antwoord op Pxg5+ is Kg7, maar dat speelt niemand en ook die stelling is +3. Nu speelde Moanes De4 en kon Marcel zijn stukken ontwikkelen met Lb4, Ld2 Le7, 0-0-0 Lf5. En plots staat zwart al iets beter. Uiteindelijk won Marcel na een lang gevecht deze vurige partij.

Ook ons andere jeugdlid had blijkbaar geen problemen om fire-on-the-board te creëren. Stijn mocht het opnemen tegen de oud-voorzitter Jan P. en in onderstaande stelling (links) heeft zwart aan zet problemen met het paard op f5. De onmenselijke computer wil Pxd6 spelen, Jan speelde het menselijke Ph4. Er volgde Pxh4 Dxh4, dxc7 Pc6, Pd6+ Ke7, c8=D (hier is 0-0-0 de beste zet, de kwaliteit loopt niet weg) Taxc8, Pxc8+ Txc8, Td1 (0-0-0 is beter, want koning veilig). Met Pxe5 werd de stelling in de foto rechts bereikt. Zwart staat al iets beter want (1) de witte koning komt in de problemen, (2) de pion op g4 is zwak en (3) zwart heeft al een pion voor de kwaliteit. Jan kende geen genade en won uiteindelijk deze boeiende partij. Net als in de vorige partij geldt ook hier, met iets meer ervaring wint wit deze stelling(en).

Maar niet alleen de jeugd speelde met vuur. Good-old Jan S. gaf een lesje LPDO (“loose pieces drop off”) aan Max. In onderstaande stelling – via het veld f6 hebben de spelers de witte e-pion geruild voor de zwarte g-pion – heeft wit een voorsprong in ontwikkeling maar ook is de loper op g4 in gevaar. Jan speelde dxc5 en Max lette niet op en speelde bxc5. Met Da4+ haalde Jan de loper op. De aanval ging daarna door en eindigde in nog meer materiaalwinst.

In de partij Fred vd B. - Martin van E. heeft Martin net Pc6-a5 gespeeld met een dubbele aanval (aftrekaanval op Lb5 en aanval op Db3). Dit kostte Fred de kwaliteit want het gespeelde Txa5 is tevens de beste zet. Het was nog lang ploeteren voor Martin, maar uiteindelijk was kwaliteit beslissend.

Als laatste maar zeker niet minste partij: Cok vs Piet. Wit heeft een pion e6 gekregen en met de open f-lijn was dat genoeg. Er volgde exf7+ Pxf7, Pe6 Lxe6, dxe6 Pe5, De2 a5, Txf8 Txf8, Tf1 en de stelling in het diagram rechts werd bereikt. Piet blunderde met Lf6 (??). Dit verloor door e6-e7+. De toren gaat verloren of de pion loopt door.

Peter P. speelde tegen de kampioen van het Voges Open; Arjo Andringa kwam de beker ophalen en had vooraf gevraagd of hij een partij kon spelen. Dat kon en Arjo liet zien dat de winst van het Voges Open geen toeval was. Met wit was hij Peter de baas.

In de strijd om de plekken in de top 10 deed - naast Cok - Hennie de beste zaken. Laatstgenoemde speelde gelijk tegen Fred van R., terwijl de directe concurrenten Jan de J., Andries en Dick verloren.

Stefan

Hoogtepunten ronde 21

Februari, en dus de laatste rondes van de keizercompetitie. Het aftellen naar de herindeling in groepen, bovenin is het rekenen om de kampioensgroep te komen in volle gang. Is een remise genoeg of moet er gewonnen worden? Afgelopen maandag stond ronde 21 van de totaal 24 rondes op het programma. Dus nog 4x de kansen om punten te sprokkelen.
In totaal telde ik 37 hoofden, dus er werden 17 partijen gespeeld; Hannie zorgde voor de drankjes, Ad verzorgde de indeling en Peter K. was oneven.

In dit verslag oog voor 3 partijen, allemaal belangrijk voor plaatsing in de kampioensgroep namelijk Hennie – Stefan D., Guus – Cok en Dick – Piet. Niet alleen vanwege die extra dimensie, maar het waren ook de partij die mij het meest in het oog sprongen.

Hennie – Stefan

Hennie stond 13e voor aanvang van deze ronde en Stefan 16e. Dus beide spelers moesten winnen om de top 10 niet uit het zicht te verliezen. Hennie kende de opening beter en stond na 7… dxc3 op groot voordeel (stelling links). Wit heeft een groot ontwikkelingsvoordeel na het gespeelde Dd5. En dat voordeel liet Hennie niet meer los. De rechterstelling ontstond na ongeveer 20 zetten en Hennie speelde hier het sterke Ld8 (+5). Er dreigt Lxb6 gevolgd door mat op d8. De partij ging door met g5, Lxg5. Uiteindelijk wist Stefan zijn koning naar g7 in ‘veiligheid’ te krijgen, maar ook dat mocht niks baten. Met de winst nestelt zich Hennie in de top 10.

Guus – Cok

Dit was de wildste partij van de avond. Pure tijdnood, puur drama op het eind. Cok was zich vast geen kwaad bewust, toen hij 5… Pc6-e5 speelde om 2 zetten later hetzelfde paard weer terug naar c6 te spelen. Het gevolg: een riant ruimte- en ontwikkelingsvoordeel voor Guus. Een paar zetten later kwam de stelling links op het bord, waar Guus net c4-c5 heeft gespeeld. Na … De5 , Tae1 Dg5, d6 gaf ik Cok weinig kans. Niet veel later waren de witte pionnen op de damesvleugel nog verder naar voren, stelling rechts.

Hier volgde … bxc6, bxc6 Txc6 en Pd5(!) met een dubbele aanval op de Tf6 en de vork op e7. Dus kwaliteitswinst voor Guus. Niet veel later miste Guus de beste voortzetting (stelling links). Cok heeft net Kf7-g6 gespeeld en Guus speelde Txe5 met het idee om na fxe5 Dd7 te spelen (+6). Echter is Txe5 een blunder en lijdt tot een gelijke stelling, als Cok Tc2 had gevonden (matdreiging zorgt voor torenwinst, want het beste dat wit heeft is Te5-e2).

Beter was de toch echt rare uitziende zet g3-g4(!). Die pion is op 3 manieren te slaan en tevens dreigt nog steeds Pf3. (i) Dxg4 is met Tg2 makkelijk te weerleggen, (ii) Op fxg4 volgt Txe5 met het idee Tf1. (iii) Pxg4 verliest na d7. En na Pf3 moet je Kh1 vinden want na Pxe1 Txe1 Df3 is het niet eeuwig schaak doordat de Da7 de diagonaal heeft. Daarna wint weer d6-d7. Maar g3-g4 was (te) moeilijk voor Guus, net als Tc2 voor Cok.

Niet veel later ontstond de stelling (foto) waarin Guus nog steeds gewonnen staat. Maar in beiderzijdse tijdnood ging het nu alle kanten op. Binnen 5 zetten ging het van +6 naar -6. Uiteindelijk maakte Cok de laatste blunder door in de laatste stelling Txe3 te spelen. Lijkt een dame te winnen, maar na Txe3 van wit is het schaak en moet ook zwart zijn dame geven en de witte d-pion beslist de partij.
Hierdoor heeft Guus een mooi gat geslagen met de nr 11 op de ranglijst, Cok staat nu nog buiten de top 10 maar heeft zijn lot nog in eigen handen.

Dick – Piet

Dick moest winnen om überhaupt aansluiting met de top 10 te krijgen. Maar eigenlijk viel mij de partij op door de mooie pion op d6. En nee, niet een zwarte maar een witte.
Tel daarbij op een koning op d8 en behalve de dames eigenlijk geen ontwikkelde stukken en je hebt mijn interesse. Aan de lezer huiswerk: bedenk wat de zetvolgorde geweest is om deze stelling te bereiken. Uiteindelijk won Dick, maar Piet stond zeker niet slechter tussentijd.

Overig: Er is een nieuwe koploper doordat Peter P. van Jan de J. won. En nieuwkomer Max Tolsma wist zijn debut kleur te geven door van Willem te winnen.

Stefan Lehmann

Hoogtepunten ronde 20

Eind januari, om precies te zijn de 27e, was het razend druk op de Bestemming met in totaal 19 gespeelde partijen (seizoensrecord!). Hiervan eindigden er 26% (5) in remise, 11% in winst voor de zwart speler en 63% winst de witspeler zijn beginvoordeel te converteren in een vol punt.

Hieronder volgen enkele hoogtepunten.

In de partij Moanes – Cas stond zwart moeilijk maar dacht in de onderstaande stelling. Wit heeft een vrije a-pion en druk op g5. Cas probeerde met een schijnoffer de stelling te redden: Th1(!). Dit “geeft” een volle toren weg zonder iets te slaan! De partij werd vervolgd met Kxh1 Pxg3 Kg2 Pxf1. Nu zou Kxf1 falen door Txc1 en zou het schijnoffer geslaagd zijn geweest. Echter won Moanes met Lxg5 een stuk omdat het paard geen velden had. De computer zegt de stelling te kunnen houden na Txc2 gevolgd door Txa2 (L + T vs T), maar dat is voor mensen niet makkelijk. Moanes won ietsjes later de partij.

Het volgende offer komt uit de partij Jan H. tegen Fred.
Jan speelde hier Pxh7(!). Als zwart slaat wint wit het stuk terug via de dubbele aanval Dh5 (schaak en de aanval op Ld5). Fred speelde Tfe8 en na Dh5 had wit een beslissend voordeel. Dat was aan Jan wel besteed, 1-0.

De partij Andries tegen Hennie stond in het tegen van de strijd om een plek bij de eerste 10 en ook hier een offer.
Andries heeft met Lxh6 een stuk geofferd voor de h- en de g-pion. Of het offer op het moment van spelen echt goed was moet de lezer aan de spelers zelf vragen. In deze stelling staat wit op winst (+5). Er is geen directe winst, maar als de witte pionnen (na bijv Kh1) de aanval ondersteunen kost het zwart uiteindelijk materiaal. En dat gebeurde ook in de partij. Uiteindelijk 1-0 na een sterke aanvalspartij.

In mijn eigen partij tegen Cok had ik een mooi positioneel voordeel opgebouwd met druk op de damesvleugel. Cok speelde in deze stelling g7-g5(?!). Na 23. fxg5 Lxg5 24. Ld3 Lxd2 accepteerde ik de aangeboden remise.
Echter had ik kunnen winnen door beter te rekenen en niet bang te zijn voor een ijzersterk paard op e4. Winnend was: 24. Pxg5 (ipv Ld3) Pxg5, 25. Lxb5 cxb5 en dan 26. Dh5 (aanval op Pg5). Nu verliest 26… Pe4 door Ta7 en 26… f4 27. Ta7 Tf5 28. h4 is ook niet prettig voor zwart.

Dick won met zwart van Stefan D. Stefan zorgde met Dg4 dat zwart Kf8 moest spelen. Echter vergat hij om zijn eigen koning in veiligheid te brengen. Eindresultaat: een stelling waarin beide spelers niet hebben gerokeerd, maar waarin de witte koning duidelijk onder grotere druk kwam te staan dan de zwarte koning, zie foto. Hoe het precies afliep heb ik helaas niet gezien. Beklaagd u zich bij Cok, die hield mij met goede zetten te lang achter mijn eigen bord.

Theo blunderde tegen Jan de J. naar eigen zeggen een stuk in een zeer goede tot gewonnen stelling. Niet afgedwongen blunders zijn helemaal moeilijk te fotograferen, dus de bewuste stelling heb ik helaas niet op beeld.

Rudolf tegen Guus was ook een mooie partij. Rudolf won de dame, maar Guus kreeg er een toren en een sterke loper op e4 en 2 verbonden vrijpionnen voor. De “silicon-overlord” geeft deze stelling als +0.2, dus uiteindelijk een terechte remise al speelden de heren er nog even voor.

En dan afsluitend nog de partij Peter P. tegen Mark. In de opening bouwde Peter druk op de koningsvleugel op, Mark kreeg spel op de damesvleugel. Met de volgende complexe stelling als gevolg. Peter wist ergens het loperpaar te winnen en kon anderhalf uur later naar een winnend eindspel afwikkelen.

Hopelijk weten aanstaande maandag weer net zo veel of meer schakers de Bestemming te vinden.

Stefan Lehmann

 

Hoogtepunten ronde 19

Het einde van de keizercompetitie nadert langzaam, dus de spanning stijgt in het gevecht om een van de plaatsen in de top 10 te bemachtigen. Daarom bespreek ik dit keer de partij volgorde van de ranglijst. Voor de lezer die de leukste/wildste partij van de avond wil zien: ga direct door naar het einde, sla de leerrijke lessen over en ontvang je plezier.

Op de dag dat in de Challengers in Wijk aan Zee in alle 7 partijen gold “wit begint, wit wint”, speelde Jan V. met zwart tegen Mark. Mark was vast beraden om de ‘wit begint & wint’-statistiek uit te breiden en bouwde druk op de damensvleugel op, zie foto. Mark won de pion op c5 en wist de Jan onder druk te houden. De dames werden geruild, maar dat bracht geen verlichting voor de zwarte stelling. Uiteindelijk beslisten de naar voren gestormde witte b- en c-pionnen de partij (foto 2). Knappe partij, waarin de belangrijkste fout van Jan erin bestond Mark de witte stukken te geven.


Rudolf speelde met wit tegen Jan H. en de partij kon alle kanten op. Jan viel aan op de koningsvleugel, maar doordat Rudolf ook al zijn stukken daar had staan (zie de 2 paarden op g2 en h4) sloeg de aanval niet door. Korte tijd later wist Rudolf zijn Dame op h6 te krijgen. De dreigende aftrekaanval (Ph4 → Pf5) bezorgde Rudolf de volle buit. Kwaliteitsverlies was niet meer te verhinderen en dus gaf Jan op. Wit wint dus ook deze partij.


Stefan L. tegen Jan de J. was na een fout op zet 4 snel beslist. In het fragment heeft Jan net Lf8-e7 (?) gespeeld, waar c7-c6 nodig was geweest. De pion op c6 zorgt voor controle over veld d5. Nu kon ik met 5. d4xe5 geforceerd een pion winnen. Zwart kan niet dxe5 spelen, omdat na Dd1-d5 de f7 pion niet te verdedigen valt. Dus speelde Jan 5… Pxe5. Maar na 6. Pxe5 dxe5 volgde Dh5 met een dubbele aanval op de pionnen e5 en f7. Vanaf hier speelde ik de partij rustig uit: stukken ontwikkelen en ruilen om uiteindelijk een gewonnen pionneneindspel over te houden. Ook in deze partij trok wit dus aan het langste eind.


Dick tegen Guus was een spannende partij. In het begin had Dick de actievere stukken, maar langzaam kon Guus het heft in handen nemen. De belangrijkste beslissing in de partij was, denk ik, hier. Dick heeft net met Lxc6 het zwarte paard geslagen. Hij geeft daarmee het loperpaar op, maar als compensatie is de zwarte pionnenstructuur op de damesvleugel niet moeders mooiste. Echter wist Guus het loperpaar optimaal te activeren en werd het voor Dick moeilijker en moeilijker om de stelling te verdedigen. Uiteindelijk won Guus verdiend na een mooi staaltje loperbeheersing. En daarmee werd aangetoond dat wit niet altijd wint.


Het leerrijkste eindspel kwam bij de partij Cok tegen Martin Z. op het bord, zie foto. Cok, die normaliter altijd zijn paarden probeert de behouden moet het hier net als Martin met alleen een loper doen. Cok heeft een pluspion, maar dankzij de ongelijke lopers verwacht je dat deze stelling in remise gaat eindigen. Echter is de stelling gewonnen voor wit, zoals Cok vakkundig liet zien. Het plan is: loper naar h6 of f4 (zodat je Le3 kan spelen als dat moet) en dan de koning activeren. Dat kan via omspelen of zoals in de partij door pionoffer d4-d5(!). Daarna drong de koning via d4 & c5 de zwarte damesvleugel in en gaat de a6 pion verloren (Kb6, Lc8 → Kc7 en dan Kb7). Mooi gespeeld!


Hennie won van Peter K., de laatstgenoemde had wit maar vergat zijn koning in veiligheid te brengen. Hennie wist hiervan te profiteren door naar een toreneindspel af te wikkelen waarin hij de duidelijk actievere stukken (toren en koning) had. De zwarte a-pion werd gevaarlijk en om de witte a-pion niet te verliezen ging Peter passief staan met Ta2/Ta1. Dat kostte uiteindelijk de pionnen op de koningsvleugel en toen gaf Peter zich gewonnen.

Stijn won een goede partij tegen Aad. Eerst won hij een kwaliteit en voerde toen het eindspel 2 torens tegen toren + loper naar winst. Een mooie opkikker voor Stijn, want eigenlijk had ik vorige week ook moeten winnen.


De laatste partij van avond – Nico tegen Stefan D. – eindigde in remise. Maar niet zonder bloed, zweet en een verdwaald paard. Nico heeft een pion meer, maar doordat beide spelers een vrijpion hebben is de stelling complex. Maar in de stelling heeft Nico net zijn paard naar h1 gezet. Het verdwaalde paard ging verloren en zwart had makkelijk kunnen winnen door met zijn koning de pionnen op de damesvleugel op te halen. Maar doordat Stefan nog maar 10 seconden op de klok had, bood hij remise aan.

Martin van H. won van Marcel door zijn sterke vrijpionnen op c3 en b2. Martin haalde niet 1x maar 2x een dame en dat was meer dan genoeg voor de overwinning.

Rob tegen Fons eindigde in remise. Rob won kwaliteit, maar had al 2 pionnen ingeleverd/verloren. De stelling was dus in een soort evenwicht en geen van beide spelers wilde risico nemen.

En dan waren er nog paar partijen waar ik of de mooiste momenten heb gemist (sorry) of die mijn aandacht niet vast konden houden (volgende keer beter).


En dan nu nog de leukste/wildste partij: Jan S. vs Martijn. Zwart is in deze stelling aan zet, maar dat maakt niks uit. Het is +6. Wat een mooie paarden op g5 en e5, ondersteunt door Lb3. En de zwarte koning staat natuurlijk ook helemaal open. Bij het voorbijlopen ging ik rekenen ‘hoe krijg ik de dame naar h5’ of ‘is De2 → Db5’ winnend? Maar er zat niet direct iets in, de computer wil gewoon stukken ontwikkelen en zegt zwart kan niks. In plaats van stukken te ontwikkelen volgde Jan zijn instinkt en ging vol door met aanvallen. Echter verdedigde Martijn kundig en uiteindelijk eindigde de partij in remise. Maar wat een mooie aanvalsstelling.

Stefan Lehmann

Hoogtepunten ronde 14

Met meer remises (9) dan winstpartijen (7) leek het een gemoedelijke avond; de sfeer was zeker gemoedelijk, maar op de borden werd gevochten voor de keizerpunten.

Eerste partij die in het oog sprong was de partij Dick tegen Ron. Dick wist weer eens met de loper op f7 te slaan. Ron nam het niet aan maar speelde Kf8. De zwarte koning bleef de gehele partij op de tocht staan en uiteindelijk won Dick met een aanval. Tip voor de volgende tegenstanders van Dick: hij snoept graag op f7, neem wat zoutkorrels (of azijn) mee (wel graag eerst met de materiaalmeester overleggen, want dat heb ik niet gedaan).

Voor de eindspel fanatici was er veel te leren bij de partij Theo tegen Rudolf, zie de 3 fragmenten hieronder.

1 Peter Pijpers 1054,5
2 Jan Havenaar 1021,7
3 Rudolf Kat 993
4 Stefan Lehmann 986
5 Mark van der Ploeg 961,8
6 Jan Vreeburg 902,8
7 Guus van Dijk 856
8 Fred van Randen 813,8
9 Jan de Jong 808,3
10 Cok Ippel 792,8
11 Dick Roosa 789,5
12 Theo Bakker 783,7
13 Hennie van Eeuwijk 771,5

In alle fragmenten is zwart aan zet. Links staat het gelijk, al lijkt wit de overhand te hebben.
Maar de pionnen op de damesvleugel werden geruild en de e-pion werd door zwart veroverd (midden). Toreneindspel met 3 vs 2 pionnen op dezelfde flank, theoretisch remise, maar doorspelen loont. En een poosje later stond de rechterstelling op het bord. Dit is gewonnen voor zwart, maar Rudolf vond de zet Tf3(!) niet. Dan zou de witte koning niet meer kunnen zetten en had Theo de zwarte koning uit zijn gevangenis moeten laten of de f-pion opgeven. Echter speelde Rudolf geen Tf3 en de partij eindigde uiteindelijk in remise.

De leukste partij van de avond was Cok tegen Hennie. Hennie won de kwaliteit maar Cok had 2 verbonden vrijpionnen in het centrum (stelling linksboven). Met wit aan zet, wint wit met d5, maar Hennie was aan zet en staat beter na de gespeelde Tf2. Paar zetten later werd de stelling in het rechtsboven bereikt met Hennie aan zet. Hij speelt b3, waar bxc3 gemakkelijk wint. De partij ging door en kenteerde volledig (linksonder). Wit is aan zet, haalt een dame en na Txd8 Kd5 staat Cok hier gewonnen. Het paard gaat naar a3 (ook als zwart b2 speelt ipv Kd5, Pxb2 verliest!) en houdt de beide zwarte pionnen tegen. Als wit dan na Kxe5 Kc7 speelt dan promoveert de c-pion. De volgende wending in de partij, want Cok ging met de koning naar de koningsvleugel, waardoor Hennie weer gewonnen kwam te staan: rechtsonder met zwart aan zet. Het is mat in 14, maar beide heren besloten tot remise. Een boeiende partij en het einde van de avond.

Stefan Lehmann