Externe Competitie 2018/2019

Onderstaande links brengen u naar de website van de KNSB/NHSB welke een uitgebreid overzicht geeft van de klasse waar de geselecteerde Uilen in spelen.


De Uil prolongeert NHSB beker titel

Op een bepaald niet ongelukkige wijze heeft het al wat oudere de Uil opnieuw de NHSB beker gewonnen.
Verdiend dat wel. De laatste fout telt en als dat een blundertje is, is het gelijk bekeken.
Alkmaar lag er prachtig en zonovergoten bij zaterdag 1 juni buiten en binnen in het Gulden Vlies, de lokatie die de organiserende thuisvereniging de Waagtoren voor het laatst mocht benutten. De Uil had geloot tegen de Waagtoren in de halve finales. Jan Vreeburg was de vervanger van Joran Donkers.
En wat wilde het toeval: Jan was de enige die goed uit de opening kwam en kreeg een remise aanbod van Dirk van der Meiden.

De teamleider bepaalde echter dat Jan door moest spelen. Het sterren trio Willem, Jan Havenaar en Ad stonde namelijk op dat moment dubieus of slecht. Het leek wel het klunzen kabinet, tenminste voor spelers van dat niveau. Willem liet met wit e3 toe tegen Hebert Perez Garcia. Ad speelde een bekend stukoffer variant uit de Caro-Kann verre van optimaal en Jan kwam een stuk achter.

Reeds snel een wondertje. Ad kreeg een toren cadeau en kon een rondje lopen in het centrum van Alkmaar. Toen hij terug kwam kon hij zijn ogen niet geloven. Jan, de kat met 9 levens, had gewonnen- het 2e wondertje- en Willem was remise overeen gekomen en dat betekende winst voor de Uil. Daar deed de ongelukkige nederlaag van onze 4e bord speler niets meer aan af.

Inmiddels had Kennemer Combinatie gewonnen van het verrassend geplaatste Opening ’64 uit Sint Pancras, de kampioen uit 2e klasse A en was het tijd voor een nieuwe meesterzet van Willem Hensbergen. Plaatsje wisselen met Jan Havenaar. In de finale maakte hij het waar aan bord 2. Vlad Omoto speelde alles of niets met een stukoffer. Willem deed logische zetten, nam de aanval over en het was 1-0.

Ad had groot voordeel tegen Gerard Snijders. Dat zou nog een hele klus geworden zijn door de ongelijke lopers, ware het niet dat een loper in de aanbieding werd gedaan. 2-0 voor de Uil en tevens de bekerwinst, omdat het bord 2 en 3 betrof en bij 2-2 valt het laatste bord af. Jan Vreeburg speelde een degelijke remise tegen Marc Honcoop en Jan Havenaar kreeg weliswaar weer een Averbach op het bord waarmee hij een dag eerder Willem Hensbergen had verrast, tegen Jan Bakker kwam hij er niet uit. Toen moesten we nog een tijdje wachten tot de wedstrijd om de 3e en 4e plaats klaar was. Gelukkig liep de trofee voor de Uil niet weg. Tevens was een mooie schaakklok ons deel. Ja, zo’n bekercompetitie dat heeft wel iets. 20-30 jaar scoor je geen deuk in een pakkie boter en dan opeens is het 3 keer raak in 4 jaar. Het kan verkeren. Het blijft schaken

De Waagtoren - De Uil: 1½ – 2½
De Uil – Kennemer Combinatie: 2½ – 1½
Ad Reijneveld


Alsnog stevig lijfsbehoud de Uil

Het hele seizoen in de KNSB klasse 4E had de Uil geen wedstrijd gewonnen. Slechts 3 schamele gelijke spelen waren ons deel.
Op de 1 na onderste plek bungelde het voorheen zo gelouterde gezelschap.
Het zou er toch niet van komen dat er nog gedegradeerd zou worden ook.
Veel wedstrijden gingen onnodig net aan verloren en in de 9e match tegen Spaarne in Haarlem zou het toch moeten gebeuren.
En deze keer was het geluk met ons. En dan sta je sterk met het geluk aan je zijde.

Het begon al met een vooruitgespeelde partij van Jan de Jong.
In een remisestelling kon hij zijn opponent pardoes mat zetten met een paard.
Op de dag des oordeels zaterdag 11 mei was het Martin die snel leek te winnen van zijn oude maatje Paul Neering.
Dit bleef voorlopig beperkt tot de winst van 1 pion.
Mark kwam niet uit zijn ontwikkeling en moest relatief snel de Koning omleggen.
Dat was een tegenvaller. Vooral omdat Guus er in de Pils tegen Frans Arp ook niet uitkwam en zo stonden we met 2-1 achter.

Na een tijdje werd het voordeel van Ad steeds groter en na een afruil naar het eindspel had hij een niet te stoppen vrijpion.
Theo had inmiddels een prachtige stelling opgebouwd en met een aantal krachtige zetten wist hij de vis op droge te brengen.
Martin verzilverde zijn pluspion en toen ook Jan Vreeburg met een fraaie truc een kwaliteit en de partij won was de zege binnen.
Even later was ook de winst voor Jan Havenaar, die lang een pion voorstond en dat voordeel uiteindelijk wist te verzilveren.

Zo eindigde het seizoen alsnog in feeststemming en smaakte de Mihoen Singapore opperbest bij de Lange Muur.
Gaan we volgend seizoen weer doen.

Spaarne 1 – De Uil 1: 2 – 6
Ad Reijneveld


De Uil minder overtuigend naar de finales

Hoewel minder overtuigend dan de afgelopen jaren heeft de Uil zich voor de 4e keer op rij geplaatst voor de finales van de NHSB beker. De eindscore doet anders vermoeden, maar zonder slag of stoot is het niet gegaan en de uitslag had in en tegen Bergen net zo goed andersom kunnen zijn.

Jan haalde een remise tegen Ballasteros, nadat hij nogal benauwd uit de opening was gekomen en Joran pakte alsnog de winst tegen Richard Frans juist na het moment dat hij ogenschijnlijk zijn voordeel had verspeeld. Daar stond echter tegenover dat Ad een pion achter stond met slechte stelling en Willem pardoes een stuk weg gaf in de eindfase.

Reden voor mij om een stiekem remise voorstel in de aanbieding te doen.
Nochtans geschiede een wonder aan het bord van Willem. Er zat nog een leuke dreiging in de stelling, die succes bracht en een punt voor de Uil bewerkstelligde.
Na 11:30 wist Ad een sterke vrijpion te creëren. Dat leverde een stuk op, maar er bleven te weinig pionnen over om op winst te spelen.
In de bekerfinale kan Joran er niet bij zijn. Hij is voetbalscheidsrechter en gaat Luis Suarez een gele kaart geven.

Althans virtueel. In de Champions League finale wordt dit lastig als Ajax vertegenwoordigd is als Nederlandse club.

Bergen – De Uil: 1 – 3
Ad Reijneveld


Aartswoud troeft de Uil af

Vooral bij de Chinees. Zij hadden reeds geboekt bij de Lange Muur, dat verder vol zat wegens Bloemencorso.
De Uil droop af naar de Zilk, waar wij overigens bij Kings Garden ook een uitstekend restaurant troffen, dat naar meer smaakt.
De overwinning in de schaakmatch was Aartswoud ook van harte gegund deze zaterdag 13 april in Hillegom.
Al was het maar vanwege de omweg die de jongelui dienden te maken omdat de Provinciale weg was afgezet vanwege het jaarlijkse bloemencircus.

Toch de nederlaag van de Uil van Minerva was totaal onnodig. Het was schrijver dezes die er in slaagde een totaal gewonnen stelling weg te geven. Dat vind je dan niet erg tegen Marc Helder, maar voor het team was dit extra jammer, vooral omdat een remise aanbod moest worden afslagen. Na een zetje of honderd mocht de minorpromotie naar Paard geen soelaas meer bieden.

En het begon zo goed. Een prima remise van Jan de Jong met zwart. Mark kreeg een prachtige stelling met aanval. Een kolfje naar zijn hand. Jerry mocht een ideale Pc3 partij op de mat leggen. De andere twee Jannen en Fred kwamen gelijk tot goed uit de opening en Martin hield de topscorer van het team prima in bedwang. Daarbij kreeg Ad zijn lievelingsstelling, die hij de vorige twee keer overtuigend wist te winnen tegen Marc, die overigens geen bier meer drinkt tijdens de partij.

Mark en Jerry wonnen inderdaad, maar Fred gaf het plots weg en Jan Havenaar speelde remise. 3-2 voor en toen keerden de kansen. Jan Vreeburg moest een kwaliteit geven en Martin redde het uiteindelijk net niet. Gelukkig had Ad materiaal gewonnen en de 4-4 lag in het verschiet. Hoe het echter afliep heeft u in de intro kunnen lezen.

Nieuwe kansen de laatste ronde 11 mei uit tegen Spaarne

De Uil 1 – Aartswoud 1: 3 – 5
Ad Reijneveld


De Uil 3 sluit het seizoen goed af

Martin van Eeuwijk –Eric Alferink
Na b3 en 0-0 van zwart.
Martin speelde sterk f5 en won een stuk na:
Pxf5, Lxf5, Lxh6, Pa6 en g4! , want de loper kan niet wijken wegens Df6

Vrijdag 29 maart speelde de Uil 3 zijn laatste wedstrijd in Zandvoort en de 1e plek bleek net niet meer haalbaar. Santpoort stond te veel bordpunten voor, maar een goede 2e positie is ook een prestatie van formaat. Gelukwensen opnieuw voor onze vrienden van Santpoort. Zij werden kampioen net als Santpoort 1 in de klasse 1b van de Uil 1.

Martin speelde aan bord 1 een puike partij tegen een ex-kampioen van de Zwarte pion. Zie hier naast hoe dat in zijn werk ging. Bij Stefan ging het helaas mis in de opening. Met een stuk minder kwam hij nog sterk terug, maar heeft het tij niet weten te keren. Ook de sterke invaller Peter Kaptein moest het moede hoofd buigen in een moeilijke stelling. Sterk, omdat hij er gewoon weer bij was! Nochtans halverwege: 2-1 achter.

Peter de Haas daarentegen kreeg een gewonnen stelling, doch plots had mevrouw Stam de Jonge een ijzersterke zet Df3, dat kostte onze man een stuk. Peter ging daarop een half uur in de denktank en perste er alsnog een winnende aanval uit (2-2). Peter bekroonde daarmee een topseizoen want met 5½ uit 6 werd hij topscorer van de gehele klasse 3G.

Bij Ron werd het eeuwig schaak in een Dame eindspel en toen was het opnieuw Kees (tegen Hans Drost) die als laatste bezig was. In een partij met wisselende kansen leek het in het toreneindspel verkeerd te gaan. Dit speelde Kees echter sterk en het werd remise, want Hans ging niet voor de kritieke variant (3-3).

Een belangrijke rol speelde Ron nog na afloop, toen de toegang tot de Parkeergarage een schier onmogelijke leek. Ron wist door op de juiste knop te drukken een bewaker te bewegen de deur te openen en ook nog € 1.50 te betalen, zodat we alsnog konden ontsnappen. Terug naar Hillegom en Hoofddorp.

Dan nog even terug in de tijd, want maandag 11 maart waren wij in de Bestemming getuige van een overweldigend debuut van Nico van Ruiten in de Uil 3 tegen HWP 5.

Met de zet Lxc2 wist hij op fraaie wijze het volle punt te drukken. Wat zeg ik nu? Debuut? De oplettende lezertjes onder ons zullen opmerken dat Nico meer dan 30 jaar geleden ook al voor de Uil 3 heeft gespeeld. Waar blijft de tijd. We zijn i.e.g. blij dat hij weer terug is.

Martin debuteerde aan bord 1. Dat maakte op 1 of andere manier zoveel indruk bij onze gasten dat hij kon winnen zonder een zet te hoeven doen.

Inmiddels had Aad Vledder aan bord 8 een stuk gewonnen en Stefan een kwaliteit tegen de altijd lastige Frits Bakkes, die wij goed kennen van Guernsey, waar hij steevast 1 van de deelnemers is. Aad won inderdaad en bij Stefan werden zijn paarden oppermachtig en het was 4½ - ½, omdat Peter geheel tegen zijn gewoonte in een mindere stelling op het bord kreeg, zodat hij deze keer blij was het een half punt. Kees zou ook voor een half punt getekend hebben, doch plots kon hij afwikkelen naar een beter eindspel, dat helaas precies verkeerd uitpakte.

Kortom: prima seizoen voor de Uil 3 en volgend seizoen gaan we er weer met frisse moed tegenaan.

De Uil 3 - HWP 7: 4.5 – 1.5
Ad Reijneveld


Bekerhouder De Uil gaat door naar de kwartfinales

Het sympathieke Kan Tegen Verlies (KTV) heeft het de Uil maandag 25 maart in Hillegom niet al te moeilijk gemaakt.

Het werd een soepele winst van 3-1, waarbij het meest sympathieke gebaar kwam van Jan Havenaar, die tegenstander Marco Groot een volle toren schonk, net op het moment dat hij bijna was geslaagd in zijn poging ijzer met handen te breken in een remise stelling van ongelijke lopers met torens.

Willem en Joran hadden eerder op de avond prettige stellingen opgebouwd. Het voordeel werd steeds groter en de tegenstand bezweek onder de druk.

Dat betekende 2-0 aan de borden 1 en 4. Ook Ad kon de winst op dat moment niet meer ontgaan en zo geschiede, ware het niet dat hij in de opening groot risico nam door in plaats van simpel een pion te winnen, 3 stukken wilde offeren voor de Dame en een handvol pionnen. Dat zou slechts een klein voordeel hebben opgeleverd. Echter tegenstander Keesman ging er niet op in, zodat een grote ontwikkelingsvoorsprong genoeg was voor materiaalwinst en de partij.

Nu dus bij de laatste 8 net als de afgelopen 3 jaar. Zo kunnen we weer strijden voor de prijzen en dat blijft altijd aardig.

De Uil - KTV: 3 – 1
Ad Reijneveld


De Uil 1 NHSB over de knie

Bij Krommenie dinsdag 19 maart met een, althans op papier, sterrenteam van heb ik jou daar.
Dit team heeft op een bepaald ongelukkige wijze het onderspit moeten delven, mogen we eufemistich zeggen.
De nederlaag was onnodig.
Alleen Jan Vreeburg stond vrijwel de gehele partij op verlies, maar vechter Jan haalde uiteindelijk nog een remise door zettenherhaling.

Snel kwamen we 1-3 voor. Dick won een stuk en Joran speelde een knappe pot tegen Chris de Saegher en zette hem mat. Willem en Ad (tegen Cor van Dongen) bereikten niets uit de opening en konden geen remise weigeren of zettenherhaling uit de weg gaan. Zo kabbelde de avond door tot het na elfen mis ging. Hennie en Guus hadden prachtige stellingen opgebouwd, gingen in de aanval, maar de tegen aanvallen bleken sterker.

Daarbij deed Jan Havenaar plots een kwaliteit in de aanbieding en ons lot was bezegeld.
Tweede waren we en bleven we. Het was om des keizers baard.
Het blijft een goed seizoen, maar het slot was jammer.
Bij Krommenie over de knie. Het kan de beste gebeuren. Het gebeurde de Uil.

Krommenie 1 - De Uil 1: 4½ – 3½
Ad Reijneveld


De Uil 2 kampioen

Een gemotiveerd team telt voor twee.
Tel daar ook nog eens een topspion van het kaliber Jan van der Bergh bij op en de voorbereiding was optimaal maandag 18 maart.
De Uil 2 speelde thuis tegen HWP 4, terwijl mede koploper Heemstede op dezelfde avond thuis speelde Spaarne, dat ook nog kampioenskansen had als het zou winnen.
Jan van der Bergh was onze verkenner en hield mij met sms-jes op de hoogte van de tussenstanden.
5-3 was de eerste prognose voor Heemstede en dat betekende dat de Uil minimaal 5½ punt zou moeten scoren, want wij stonden een ½ bordpunt achter en bij gelijk eindigen ging de bokaal naar de Uil. Immers Cok had “ontdekt” dat zijn nederlaag aan bord 8 dan zou afvallen bij het eerdere 4-4 resultaat tegen Heemstede. Een nuttige nul dus.

Richard gaf het goede voorbeeld met een mooie aanvalspartij en snelle winst. Martin won een pion en wikkelde klinisch af naar een gewonnen toren eindspel. Marcel pakte tactisch een goede remise met zettenherhaling, maar de resterende 3 punten lagen nog niet voor het opscheppen. Cok stond een pion achter. Nico gelijk, eerder iets minder. Jan Vos won een pion, maar de aanval van zijn opponent zag er wel heel gevaarlijk uit. Gerie en Edwin kregen een klein voordeeltje, maar ook niet meer dan dat.

Opeens zat alles mee met de Uil en werden alle resterende partijen gewonnen. Enthousiast sms’te ik dit naar Jan van der Bergh, ondanks de oude mobiele telefoon, waar het moeilijk zoeken was naar de juiste knoppen. Cok won het toreneindspel met een pion minder. Nico won ook een remise toreneindspel. Gerie speelde het handig en kreeg een dodelijke vrij pion en won net als Edwin die met een actieve toren ondanks de ongelijke lopers het betere van het spel hield. Tenslotte opnieuw het wonder bij Jan Vos, Hij stond nog meer verloren dan de vorige keer, maar ook nu wist hij het tij te keren.

Zo eindigde deze hectische avond in een uitgelaten sfeer. Je wordt namelijk niet elke dag kampioen.
Altijd weer leuk om te ervaren. Als speler of als coach.

De Uil 2 - HWP: 7½ – ½
Ad Reijneveld


De Uil 1 KNSB verzet Bergen

Onder de bezielende leiding van Gerard-Jan van Wageningen en Fred van Randen heeft de Uil 1 KNSB zaterdag 16 maart een verdienstelijk gelijkspel uit het vuur gesleept tegen Bergen uit Noord-Holland. Gerard-Jan en Fred waren de perfecte chauffeurs, die het gezelschap uilen vanuit Hillegom, Hoofddorp en Lisse op kundige wijze naar Bergen wisten te loodsen. Een compliment aan hen, ook al was die kundige wijze op het schaakbord even later ver te zoeken. De penningmeester van de NHSB, Jacob Boer, die voor de wedstrijd nog zo genereus was door ons het boek “de Berger variant” te schenken, bleek tegen Gerard-Jan onverbiddelijk toen hij sterk binnen kwam over de e-lijn.

Ook voor Fred gold: achter het stuur wist hij goed de weg te vinden, achter de schaakstukken raakte hij niet alleen de weg, maar ook een vol stuk kwijt. Speciaal had ik hem gewisseld met Guus om aan bod 4 te spelen tegen Dennis Mienis. Daar kwam bovenop dat het aan bord 6 met Guus in de Morra ook fout leek te gaan. Lxf7 zag er tamelijk dodelijk uit, doch toen kwam zijn gepointeerde adagium om de hoek kijken “een fout kun je het beste aan het begin van de partij maken”. U begrijpt: Guus won alsnog en daarmee werd het 3-1, omdat Martin te veel zwarte gaten in zijn stelling kreeg. Hij speelde ogenschijnlijk in een andere dimensie en veel stoffelijk materiaal verdween in het niets.

Gelukkig keerde het tij met Theo, Jan en Ad. Oud van leden, maar nog jong van geest. Theo speelde de Morra uit het boekje en wikkelde af naar een gewonnen toreneindspel. Bij Jan Havenaar leek er lang weinig aan de hand tegen Richard Frans. Opeens had hij gewonnen en hoe kan ik u niet verklappen want op het moment suprême keek ik net de andere kant op. Namelijk naar mijn stelling en dat was een groot genoegen. Met een pion- en later een kwaliteitsoffer werd het loperpaar oppermachtig en mijn voormalige angsttegenstander Ballasteros ging mat midden op het bord. Daarmee stonden we 3-4 voor en een schone, doch vrijwel onmogelijke taak was weggelegd voor Jan Vreeburg om met een kwaliteit minder een remise te bewerkstelligen.

We weten: Jan kan bergen verzetten en hij heeft het nog lang geprobeerd. Deze berg was te hoog. Jan Keijsper van Bergen wist zijn verzet te breken en dat betekende 4-4. Een mooie uitslag, waarmee wij weer voltallig naar Pinokkio in Hillegom trokken. Het was daar wat druk en er was wat met de witte wijn van Theo, die overal terecht kwam, behalve in zijn dorstige keel. Uiteindelijk mochten wij onze buikjes rond eten en tevreden huiswaarts keren.

Bergen 1 - De Uil 1:   4 – 4
Ad Reijneveld


Carnaval bij het kalende pionnetje

Het was carnaval in het onderkomen van schaakclub Westeinder in Kudelstaart donderdag 28 februari. Het gaf de schaakmatch tegen ons eerste team NHSB een aparte sfeer.
Nochtans hadden wij weinig last van de feestvierende meute en viel het rumoer mee in de aparte zaal van het kalende pionnetje, de oude naam van de Kudelstaartse schaakclub, die heel toepasselijk was op deze avond. Het schaken was dus goed te doen. Het toiletteren daarentegen was een ander verhaal. Bij hoge nood was een aparte route noodzakelijk via de bar en een aparte gang met de barkeeper als bodyguard. Het was weer eens wat anders.
Tussendoor werd dit kalende pionnetje kaal geplukt door een hongerig de Uil.

Jan Havenaar speelde een snelle remise en Marcel toverde weer eens een heerlijk koffieschaakspelletje uit de hoge hoed.
Loper, paard en Dame maakten de zwarte Koning het leven zuur en toen ook nog eens een toren op de 3e rij verscheen was het punt binnen.
Ondertussen hadden Ad en Jan Vreeburg prachtige stellingen opgebouwd.

Het was moeilijk kiezen waar ik meer van genoot.
Mijn eigen mooie stelling of die van Jan.
Mij bekroop een gevoel van medelijden met onze sympathieke tegenstanders.
Zoiets doe je je ergste vijand niet aan.

Dick had inmiddels een remise afgedwongen en zo stond het bij rust 1-4 en dronken we een biertje.
Theo wikkelde af naar eerst een remise toreneindspel en later een remise pionneneindspel.
Hennie had groot voordeel bereikt, won een stuk en de partij. Edwin stond lang iets beter en heeft het nog lang geprobeerd, maar het bleef remise.

Toen was het laat. Het feest was over. Het carnaval was over

Westeinder 1 - De Uil 1: 2 – 6
Ad Reijneveld


De Uil 2 miraculeus

Van de vorige wedstrijd van de Uil 2 tegen Nieuw-Vennep heeft u geen verslag gezien en dat was maar goed ook, want hoewel ik er niet bij was, sprak de uitslag boekdelen. Huilen met de pet op. Tegen directe concurrent Spaarne maandag 25 februari in de Bestemming had het paradepaartje van onze club dus heel wat goed te maken. De teamleider overwoog zelfs een tactische opstelling, maar na veel vijven en zessen kwamen we toch weer op dezelfde opstelling uit, waarbij het venijn zat aan bord 2. Richard, die tot nu toe maar een halfje had buit gemaakt werd opgeofferd aan zijn “eigen” bord tegen Loek Veenendaal die 5 uit 5 had gescoord, We weten: Richard kan het en met een beetje inspiratie moest het er uit komen en het kwam er uit.

Niet echter nadat de teamleider zich thuis een hapje eten meende te moeten permitteren en bij terugkomst een 0-2 achterstand op het scorebord mocht waarnemen. De trouwe deelnemers aan al die de Uil toernooien de afgelopen 30 jaar, Aad de Bruijn en Frans Arp, kenden geen genade en pakten snel het volle pond met een tactische afwikkeling. Hier tegenover stond een Dame winst van een herboren Martin en een prachtige stelling van Richard, die uiteindelijk het beslissende 5e punt zou scoren voor de klinkklare overwinning. Daar heeft het heel lang niet naar uitgezien.

Edwin stond niet slecht tegen Joost Jansen, maar een afwikkeling naar een Dame/ Toreneindspel gaf wit 2 pionnen meer en een onhoudbare stelling voor zwart. Jan van der Bergh had een pion gewonnen, doch wit had erg actieve stukken en normaal gesproken was remise het meest waarschijnlijk resultaat totdat pardoes de Dame werd ingeleverd. Voeg daarbij de knappe eindspel winst van Cok, die van de teamleider eerder geen remise mocht aannemen en een 4-4 gelijkspel leek het resultaat te worden, totdat Jan Vos miraculeus wist te winnen. Met Pf5 wist hij het hoofd nog net boven water te houden in de verloren stelling. Even later zelfs het wonder. Wit wikkelde verkeerd af en Jan won.

De Uil won en een kampioenschap behoort tot de mogelijkheden. Dit wordt beslist op 18 maart als Heemstede, dat evenveel punten heeft, speelt tegen Spaarne en de Uil speelt tegen HWP 4.

De Uil 2 – Spaarne 1: 5 – 3
Ad Reijneveld


De Uil 3 heeft de jeugd

Zie onderstaand diagram.
Piet Muller wint een pion. U mag raden hoe?
Zwart speelde daarna Pd6. Toen had Piet een stuk kunnen winnen.
Dat deed hij niet, maar won pas in het eindspel.

De Uil 3 heeft niet de leeftijd, maar wel de jeugd.
In een week dat de oudjes van de Uil 2 (4,5 – 3,5 verlies tegen Nieuw-Vennep) en de Uil 1 het danig lieten afweten, was het de Uil 3 dat de harten sneller deed kloppen met een eclatante 1-5 overwinning tegen de jeugd van KC vrijdag 8 februari in ’t Troink Haarlem.

Ron van de Linden was zo vriendelijk het punt aan zijn piepjonge opponent te gunnen in plaats van ogenschijnlijk de Dame te winnen. De andere vijf Uilen kenden geen genade en wisten het grut over de knie te leggen. Peter was de eerste de beste. Hij won een stuk en dat was genoeg. Ook Jan won met een combinatie een kwaliteit en later een stuk.

Martin offerte spectaculair 2 pionnen met veel dreigingen, die leverden het gewenste resultaat. De witte koning bleef in het midden en ging mat. Piet Muller kon toen veilig remise aanbieden. Tegenstander moest doorspelen en zie het diagram hoe Piet materiaal won, en versmaadde, en later het punt drukte.

Ook Kees was in zijn nopjes met een fraaie winst. Hij won een kwaliteit met een combinatie. Daarna duurde het wat lang, maar de winst is hem niet ontgaan.

Het al wat oudere de Uil mag dan heel wat jaartjes tellen, de hersencellen blijven jong en doen het nog goed.

KC 4 jeugd - De Uil 3: 1 – 5
Ad Reijneveld


De Uil 1 KNSB scoort acht keer

Bij de Italiaan Pinokkio Hillegom, zaterdag 9 februari.
Martin maakte een een Lasagna buit en de andere debutant Mark een pizza Hawai, Richard een dood beest – het zag er wel lekker uit- en Jan Vreeburg een vegetarische schotel- dat zag er ook heel lekker uit. De conservatievelingen Jan Havenaar en Ad bleven bij de pizza Calzone, Rob een pizza met veel vis en Fred uiteraard de zalm.

Het was smikkelen en smullen.

Eerder deze dag was het gevogelte uit Hillegom een lekker hapje geweest voor de Wijker Toren 2.
Het was weer goed toeven in de Moriaan, zo vlak na Tata, op de scores na, want die waren allemaal negatief. Alleen Ad pakte een remise.
Scoren lukte de Uil 1 wel bij de Italiaan.
Iedereen was erbij. Acht man. Ook dat is winst.

De Wijker Toren 2 - De Uil 1: 7½ - ½
Ad Reijneveld


De Uil 1 NHSB heeft toppers niet nodig

Even wat filosofie vooraf:
Verwacht je het niet dan is de kans op een positieve uitslag het grootst.
Ga je er voor zitten, dan is ergernis uw deel, want de meeste dingen gaan fout.
Weet je de uitslag achteraf en is die positief, dan is het heerlijk genieten als je de wedstrijd in herhaling bekijkt. De dingen die fout gaan, vind je niet erg.
Je hebt een objectief oordeel.

Is de uitslag negatief, zoals afgelopen zondag, dan is het voldongen feit en kan je rustig de wedstrijd bekijken zonder je verder te storen.

Dit gevoel had ik ook toen ik het bericht van wedstrijdleider Peter Kaptein zag met een 5-3 overwinning van de Uil tegen Kijk Uit maandag 28 januari in Hillegom. Zonder de 4 tobbende toppers Willem, Joran, Jan en Ad. Griep en rugpijn waren onverbiddelijk voor de kwakkelaars. Ad deed zelfs voor de eerste keer niet mee met een bondswedstrijd van de Uil 1 sinds 1984. Dit verslag schrijft hij dan ook zonder erbij te zijn geweest, zodat over de partijen weinig meer te vertellen is dan de uitslag.

Invaller Martin ging op het laatste moment ongelukkigerwijze door zijn vlag heb ik van Peter begrepen, zodat het bij 5 punten in ons voordeel bleef. Invaller Guus heeft het niet kunnen bolwerken tegen Colleen Otten, maar de andere sterke invaller Theo won van Ingmar Visser. Voeg daarbij de overwinning van de 4e invaller Marcel en duidelijk is dat zij het goed hebben gedaan. Nog beter deed de vaste clan het met zeges van Jan Vreeburg en Dick en remises van de altijd degelijke jongens Fred en Hennie.

Daarmee is de 5-3 zege verklaard.
Thuis ga je dan prediken als een dominee en spreek je woorden uit als dank en trots.
Het was gewoon leuk.

De Uil 1 –Kijk Uit 1: 5 – 3
Ad Reijneveld


Bekerhouder De Uil gaat door naar de volgende ronde

Het kritieke moment bij de bekerwedstrijd 1e ronde NHSB donderdag 10 januari in Heerhugowaard was in feite voorafgaande aan de match. Doet Willem mee of niet? Hij deed mee en hoe. Winst in 11 zetten. Zie diagram.
U mag raden wat de zet van zwart was, waarna wit op gaf.

Daarna was het toch nog lang wachten op de beslissing. Jan bereikte een heel goed dubbel toren eindspel. Dit was waarschijnlijk op verschillende manieren gewonnen, behalve op de manier die op het bord kwam. Joran kreeg een klein voordeeltje vanwege een geïsoleerde pion van zwart. Toen echter de meeste stukken werden geruild zat er ook niet meer in als remise.

Dat betekende dat Ad niet mocht verliezen aan bord 3. Zo geschiede, maar pas tegen 12 uur.

Heerhugowaard - De Uil: 1 – 3
Ad Reijneveld


De Uil 1 KNSB verdubbelt score

Het onderaan de klasse 4E van de KNSB bungelende Kennemer Combinatie 4 heeft zijn eerste matchpunt buit gemaakt tegen een weinig wakker de Uil 1.
Aan de onberispelijke organisatie van wedstrijdleider Peter Kaptein en de heerlijke kopjes koffie en andere versnaperingen van bardame Lida heeft het niet gelegen zaterdag 15 december in de Bestemming Hillegom. Ook degenen, die met de fiets kwamen troffen het niet met de gure oostenwind tegen. Nadat het vuurtje was opgestookt binnen het gebouwtje hebben de schakers zich nochtans weten te vermaken. De uitslagen daar gelaten, want de Hillegommers maakten hun favorietenrol niet waar.

Schuldige was vooral was teamleider Reijneveld, die in een vlaag van ernstige verstandsverbijstering naamgenoot en tweede bord speler remise liet aannemen, terwijl deze een vol stuk had kunnen slaan. Zo win je natuurlijk nooit de oorlog. Voormalig teamleider Ippel was dit niet overkomen. Elders liet hij zich diezelfde dag opbrengen door een kleine Honcoop, waarvan het broertje onze Jan aan bord 1 te grazen nam. Gelukkig was daar nog topscorer Martin Zegstroo, die een stuk en een vol punt scoorde. Mark is ook dicht bij de winst geweest; de slotstelling was gelijk. Jan Vreeburg won een kwaliteit en met een kleine truc even later nog een stuk en daarmee stond Uil stond weer op voorsprong. Helaas deed het gebrek aan wedstrijdritme Jerry de das om. Daarna hebben Fred en Guus het nog lang geprobeerd, maar kwamen niet verder dan een puntendeling.

Natuurlijk eindigde deze gezellige dag niet in mineur, want Cok was inmiddels ook gearriveerd en we gingen afsluiten bij of de Chinees “De Lange Muur” of pizzeria Pinokkio naar goed gebruik. Besluitvaardig als wij zijn en de traditie getrouw was de keuze lang geen issue. De meeste stemmen gingen naar Pinokkio en maakten wij een lange neus naar “De Lange Muur”, waar wij in 2019 zeker nog wel een keer langs zullen gaan.

De Uil 1 – K.C. 4: 4 – 4
Ad Reijneveld


Nipte overwinning de Uil 3

Niet geheel onverwacht heeft de Uil 3 maandag 10 december thuis in de Bestemming tegen Kijk Uit uit IJmuiden zijn 2e overwinning geboekt. Thuis, want tegen Kijk Uit spelen we nooit uit, maar altijd thuis. Ik weet niet eens hoe het clubgebouw van de IJmuidenaren er uit ziet. Maakt niet uit. De jongelui zijn graag gezien gasten in Hillegom en weten ons meestal de punten toe te dichten, alhoewel het deze keer lang onzeker bleef.

Martin speelde een Tarrasch en deed in feite alles goed tot het moment dat hij kon oogsten en toen keerden de kansen en stond wit als een vorst.
Dat betekende (½ -1½), omdat Aad remise overeen was gekomen na een goede partij.
Peter stond een pion voor en won op techniek.
Bij Kees ontstonden grote complicaties, die verkeerd afliepen.
Stefan zette zijn stukken goed neer en won een stuk. De technische afwikkeling was wel aan hem besteed.
Voeg daarbij het mazzeltje van Jan die een witte Dame in de schoot geworpen kreeg en de nipte zege was daar.

Zo sprokkelt het derde team de puntjes netjes bij elkaar.
Tot slot nog even aandacht voor de prachtige stelling, die de voormalige sterspeler van het 3e, Marcel Bolhuis, een week eerder op het bord wist te toveren.

Na 15 Pb1 (beter Ld3) speelde Marcel koel Pxe4 om na g3 te oogsten met Lxe1. Nog beter was Pxg3, omdat na Kg2 Pxf1 gespeeld kan worden en de vork op e3 de Dame terug wint. Marcel hield uiteindelijk 5 pionnen voor 1 stuk over.

De Uil 3 – Kijk Uit 2: 3½ – 2½
Ad Reijneveld


De Uil 2 geht los

Een zwierig de Uil 2 met losbandige kantjes heeft maandag 3 december op zijn “roodkoperen” een benauwde overwinning uit het vuur gesleept tegen KC 2. Het was kunstenaar Marcel Bolhuis, die ons getuige liet zijn van zijn “Magnus Opus”, een meesterwerk dat de toeschouwers op de banken bracht. Voortdurend stond zijn Dame in en dreigde hij met 3 stukken mat te geven. Uiteindelijk werd er afgeruild naar een eindspel met meer dan genoeg pionnen voor een stuk, dat hij won op tijd. Deze partij houdt u nog van ons tegoed.

Ondertussen was Nico al lang klaar. Snel na de opening won hij een stuk en even een later een toren. Genoeg vol een vol punt.
Daarmee stokte het positieve nieuws voor tijdje, want Martin bereikte geen voordeel en het werd potremise (1½-½).
JanQ had waarschijnlijk met Lg7 i.p.v. Tg7 winnend voordeel kunnen bereiken. Nu werd het door een sterk paard van zwart een puntendeling (2-1).

De stellingen van Richard en Gerie gaven op het eerste gezicht weinig hoop op een goed resultaat.
Richard kwam er inderdaad niet uit (2-2), maar Gerie wist heel fraai te ontsnappen door een kwaliteitsoffer en met heel veel schaakjes zwart tot zettenherhaling te dwingen (2½-2½). Toen was het de beurt aan Cok. Tijdens de partij kreeg hij heel veel complimentjes voor zijn zetten van zijn opponent, ondanks het opgeblazen karakter van de stelling, want de pionnen stonden overal en nergens. Pas nadat naar een paardeindspel werd afgeruild werd het duidelijk (3½-2½). Een belangrijke overwinning, omdat het bij Jan Vos fout ging bij het uitvluggeren (3½-3½) en Marcel ook nog bezig was. Deze laatste partij liep goed af, heeft u al in de intro kunnen lezen.

Hier en daar was het over glad ijs, maar de Uil 2 is los met 7 matchpunten en daarmee kunnen we met een gerust hart het nieuwe jaar in.

De Uil 2 - KC 2: 4½ – 3½
Ad Reijneveld


Schrobbering De Uil 1 NHSB

Dinsdag 4 december zijn de oren van de Uil 1 NHSB flink gewassen in Velserboek tegen Santpoort 1.
Natuurlijk waren zij favoriet, maar de vorige keer tegen KC stegen we ook boven ons uit. Dus waarom nu niet nog een keer.
Willem en Joran hadden vooruit gespeeld tegen de gebroeders Haver en 2 remises buit gemaakt, waarbij Willem de winst liet liggen.

Winstkansen zijn er deze dinsdag niet gekomen. Fred speelde snel remise tegen Gijsbert de Bock, die zijn zetten altijd netjes noteert, hebben zijn deelnames aan de Voges B-groep bewezen. En als dit ook nog eens goede zetten zijn, dan kom je er niet door. Jan Vreeburg speelde een sterke remise tegen Wim Laurens Gravemaker, maar daarmee was de koek op. De 1e 4 partijen hadden dus een identieke uitslag. De laatste 4 partijen ook met de Uil aan de verkeerde kant van de medaille. Dick offerde min of meer uit nood een stuk tegen Jan Burggraaf. Dat zag er gevaarlijk uit, maar Jan blikte of verbloosde niet en dan weet je het wel.

Jan Havenaar zag zich geconfronteerd met een sterk op Ilias van der Lende gelijkende persoon. Hij was het zelf. In de wetenschap dat Ilias tegenwoordig hoofdklasse speelt bij KC hadden we niet op hem gerekend. Geheel in lijn verrekende Jan zich namelijk net op het moment dat hij een prima stelling had opgebouwd zo stonden we plots 4-2 achter. Hennie kon toen in een volkomen gelijke stelling niet op remise spelen en dat had een averechts effect. Voeg daarbij de off-day van schrijver dezes, die een partij speelde, die pijn deed aan de ogen.

Ogen, oren en ook het gevoel was er niet en dan staat je weer met beide benen op de grond.

Santpoort 1 - De Uil 1: 6 – 2
Ad Reijneveld


Sinterklaas in Santpoort

Zaterdag 24 november speelde de Uil 1 KNSB tegen Santpoort 2, dat versterkt was met twee Kijk Uit spelers Ingmar Visser en Andre Kunst.
Meestal is er ruimte genoeg in het bekende Polderhuis, maar deze dag was er een Sinterklaas manifestatie, waardoor er maar 1 zaal beschikbaar was voor 2 matches. Santpoort 1 speelde tegen de Messemaker. Overigens  zagen wij genoeg zwarte pieten, maar visueel was er geen Sinterklaas in levende lijve te bekennen. Virtueel daarentegen speelden er drie Sinterklazen bij de Uil. Martin verspeelde een paar pionnen en vocht voor een verloren zaak. Dat kan een keer gebeuren. Hij was tot nu toe de grote man. Jan van der Bergh speelde zijn vijfde partij deze week en dan is het niet verwonderlijk dat het wel eens mis kan gaan. Gerard-Jan van Wageningen trof het niet dat hij bij zijn debuut 1 van de sterkste schakers van Santpoort trof. Wellicht dat een paardoffer tegen 2 pionnen in de aanval kansen op beter had gegeven. Het kwam er niet van.

Ondertussen hadden Fred en Jan Vreeburg snel remise gespeeld en was het alleen Richard, die een fraaie overwinning boekte, zodat de tussenstand een 4-2 achterstand betrof. En als ik dan toch wat zwarte pieten mag toespelen dan maar aan onze borden 1 en 2, die er lang niet veel van bakten deze middag met fanfare, toeters en bellen. Ad speelde Frans en dat hij doet hij graag, maar liever met wit. De stelling bleef potdicht en remise was onvermijdelijk (4½-2½).

Jan Havenaar speelde weer eens een ongelofelijke pot. De opening ging te makkelijk. Hij won een pion, maar even later verloor hij een vol stuk. Dat bracht het beste in hem naar boven en getergd produceerde hij steeds goede en actieve zetten, die minimaal remise zouden hebben opgeleverd, ware het niet dat zijn opponent zich pardoes mat liet zetten ( 4½-3½). Dat was net op het moment dat Cok, de goedheiligman, binnen kwam en ons geluk bracht. Een stukje geluk dat wij eerder deze dag, vol met zwarte pieten, zo node hadden gemist. Gelukkig was er nog Pinokkio, waar de pizza’s stonden te wachten. En het bier. En de verhalen van Cok over hoe hij deze dag op de Kennemer open voor Sinterklaas speelde.

Santpoort 2 - De Uil 1: 4½ – 3½
Ad Reijneveld


Haas pakt Vos

Onlangs werd mij door de stadsecoloog verklapt dat in Haarlemmermeer in 2018 vier keer een Vulpes vulpes is waargenomen in verschillende binnentuinen, waar stiekem camera’s waren opgesteld om bijzondere diersoorten op foto vast te leggen.
Nu wilde het toeval dat wij er ook in Heemstede maandag 19/11 twee tegenkwamen en dinsdag 20/11 was het raak in Haarlem in de match van HWP 5 tegen de Uil 3.

Peter de Haas zijn kippen werden al snel door de Vos van HWP geslacht. Reeds na een aantal zetten was hij er twee kwijt (e4,c5,Pc3,Pc6,Lb5,a6, La4,b5 en Pxb5!). Kip ik heb je. Het ging deze Vos dus om de zwarte kippen, terwijl voor de partij nog wel de passie werd gepreekt. Peter stond dus een stuk voor, maar kon daar weinig mee uitrichten. De acht kippen van wit bleven daarentegen lang op het bord, totdat deze naar voren trokken en de heer Vos met Lxh5 er weer 2 van zwart buit maakte door de witveldige loper in te leveren. Dat had het begin van het einde moeten zijn van onze 6e bord speler, die in de tussentijd zijn stukken op de 9e rij - vlakbij de doos- had geparkeerd. Het lot van onze Lepus europaeus hing aan een zijden draadje. Toen echter herrees de ware Peter uit de nakende dood en kwamen zijn stukken, die eerder niet zo opvielen, tot leven. Dit was tevens het derde punt van de Uil 3, want aan bord 1 was onze superschaker er weer bij net als maandag: Jan van der Bergh. En weer een goede partij met overtuigende winst dit keer.

Stefan wist als een ware conducteur zijn tegenstander te knippen en te scheren. Hij maakte het mooi af met alle stukken in de aanval op de witte koning.
Martin won met hele fijne zetjes een pion met overwegende stelling. Na een klein foutje moest hij gedwongen naar een ongelijk lopereindspel vluchten en bewerkstelligde zo een belangrijke remise voor de overwinning.
Kees en Ron hadden ondertussen een stuk ingeboet. Hun rest de troost dat de betere nederlagen die zijn waarbij het team wint.
Maandag 10 december is de laatste wedstrijd in 2018 tegen Kijk Uit 2 en hopelijk kan iedereen er weer acte de presence geven.

HWP 5 - De Uil 3: 2½ – 3½
Ad Reijneveld


Arrest de Uil 2

Zwaailicht en stopteken waren duidelijk. De Uil 2 is erbij.
De wagen van Ad werd gedwongen te stoppen voor een controle.
Cok wist een betere route voor de terugweg en dat hebben we geweten.
De politie, die werd vertegenwoordigd door twee aardige dames was een boevengilde op het spoor en meende beet te hebben.
Na uitgebreid fouilleren werden we weer los gelaten.

Dit korte arrest was symbolisch voor de schaakavond aan de Franz Schubertlaan tegen Heemstede 1, waar wij weer de bekende namen tegen kwamen. Dat Cok zijn avond niet had, werd al eerder duidelijk. Hij kwam er niet aan te pas tegen de eeuwig jeugdige Nol Merkies. Hier stond tegenover dat Jan Vos geheel tegen zijn gewoonte in een snelle winst boekte en Jan van der Bergh tegen de Vos van Heemstede een remise speelde (1½-1½). Helaas speelde Gerie even later voor Sinterklaas, maar Martin bracht de score weer in evenwicht (2½-2½). Toen liet ik Edwin nog even doorspelen en Jan de Jong ook. De stelling van Marcel zag er goed uit, maar bood ook de tegenpartij kansen.

Hoe raar zou het lopen. Edwin verspeelde een pion en moest vechten voor remise. Jan behield steeds het overwicht. Net niet genoeg voor de winst. Toen de pech bij Marcel. In tijdnood ging het mis en daarom moest Edwin winnen. Hij had zijn pion teruggewonnen en offerde in het toreneindspel een pion voor activiteit met de toren op de 7e rij en een vrije b-pion. Toen het wonder: Edwin speelde Ke6 met ondekbaar mat. Met een witte pion op b6 en een zwarte op g7. Zie diagram.

Het arrest sprak voor zich. De Uil 2 is er nog lang niet.
We werden aangehouden en maken een pas op de plaats.

Heemstede 1 - De Uil 2: 4 – 4
Ad Reijneveld


De Uil 1 NHSB baart opzien

Vriend en vijand, winnaars en verliezers waren het er over eens.
Het waren hele lekkere stukken maandag 12 november in de Bestemming Hillegom.
Stukken met glans en statuur.
Stukken, die je lekker over de velden wil bewegen.
Natuurlijk dit materiaal kost iets meer, maar dan heb je ook wat.

Daarnaast hebben de stukken de Uil 1 NHSB het nodige geluk gebracht tegen Kennemer Combinatie 1 NHSB, dat met een stelletje namen op de proppen kwam om u tegen te zeggen. Goede vrienden Rob Duijn, Jan Bakker en Peter Pijpers gaven acte de presence en tel daar bij op de toptalenten Esper van Baar, Edwyn Mesman, Derk Kouwenhoven en Vlad Omoto. Weinigen hadden daarom de Uil een schijn van kans gegeven. Hoe anders zou het lopen.

In de goede oude tijd baarde Basman opzien met zijn opzienbare openingsrepertoire. Onlangs bleek de man nog in levende lijve te verkeren.
Edwyn Mesman probeerde het en speelde na e4: g5. Ad deed normale zetten en met een pionoffer kwam de stelling open en de zwarte koning in een matnet (1-0).
Guus speelt het liefst het eindspel. Jammer dat daarvoor een opening en middenspel nodig zijn. In de opening verloor hij maar 1 pion en hij was er in het middenspel als de kippen bij om 3 keer dezelfde stelling te claimen (1½-½).
De belangrijkste kanteling kwam in de partij van Hennie. Hij offerde een kwaliteit en kreeg met 2 paarden en Dame een prachtige aanval (2½-½).

Toen was het de beurt aan Jan Bakker om iets terug te doen tegen Willem Hensbergen. Lang was het ogenschijnlijk gelijk, maar tegen een Jan moet je altijd op je tellen passen (2½-1½). Daarna opnieuw een positieve wending voor de Uil. Joran kwam matig uit de opening, maar toen won hij plots een kwaliteit, de kansen keerden en hij maakte het mooi af (3½-1½). Jan Vreeburg heeft het lang vol gehouden tegen Rob Duijn. Paard en 2 pionnen waren uiteindelijk sterker dan de toren (3½-2½). Jan Havenaar tegen Peter en Fred tegen Fer Mesman stonden beiden een pion voor en wonder (Jan H.) boven wonder (Fred: goede overwinning, hij was er aan toe) wonnen beiden (5½-2½).

Zo kwam er een uitslag op het krijtbord waar je vooraf voor getekend zou hebben.
Of hebben we gewoon goed gespeeld en het geluk afgedwongen?
Met de lekkere stukken natuurlijk.
Dat was heerlijk schuiven.

De Uil 1 - Kennemer Combinatie 1: 5½ – 2½
Ad Reijneveld


Rustig begin de Uil 3

Maandag 29 november heeft de Uil 3 het rustig aan gedaan tegen het sterke Santpoort 2 uit Velserbroek.
Het te sterke Santpoort 2, veel te sterke.
Alleen Peter de Haas wist een vol punt te scoren en invaller Peter van Bakel een half punt.
Aad Vledder had snel het nakijken en Ron van der Linden niet snel, maar wel het nakijken.
Ook Jan van der Bergh bleef aan de verkeerde kant van de medaille qua score en Kees speelde een uitstekende partij.
Toen het tijd was om te oogsten, oogstte hij niet.
Gezellig was het wel en de volgende keer beter. Een beetje veel beter. Mogen we hopen. Gaan we hopen.

De Uil 3 – Santpoort 2: 1½ – 4½
Ad Reijneveld


De Uil zaterdag verrast

Een huzarenstukje wilde ik eerst stellen. De prestatie van de Uil 1 zaterdag 3 november thuis en uit in Uithoorn tegen de Amstel.
Dat is te veel eer, maar een verassing was het zeker tegen een opponent die op de borden 3 tot en met 8 duidelijk ratingfavoriet was.
Daarbij stond het koningskoppel Havenaar en Reijneveld vrijwel de gehele partij verloren tot slecht en tel dan maar eens je winst. Die was lang in de verste verte nergens te bekennen in het fraaie dienstencentrum in Uithoorn waar wij onze thuiswedstrijd mochten spelen in hol van de Leeuw, omdat onze vaste locatie in Hillegom -de Bestemming- niet beschikbaar was. Een pikant detail was ook de aanwezigheid van onze tegenwoordige sterspeler Willem Hensbergen aan de andere kant van de tafel. De Amstel is en blijft zijn eerste club.

Hoe anders zou het lopen. Last minute invaller Jan Vos, die na 48 jaar lidmaatschap van de bond zijn debuut maakte voor de KNSB, kreeg een remise aanbod in een ogenschijnlijk mindere stelling. Dat mocht hij aannemen van de teamleider. Met korte ei deze keer, want laten we wel wezen als leider heeft hij goed werk afgeleverd. Als schaker wat minder, maar na 1 mindere zet van Rik Könst was hij er als de kippen bij om zetten herhaling af te dwingen (1-1). Ook Fred kreeg een gouden kans op zettenherhaling tegen Patrick van Lommel. De point van zijn fraaie vondst Pf5 ontging hem echter en daarna kon hij zijn droeve lot niet afwenden (1-2). Gelukkig was daar nog supersub Richard Copier. Een objectief rekenmeester zou beweren dat hij heel lang 2 volle pionnen achter stond. Volgens Richard was dat anders en dat toonde hij ook aan (1½-2½).

Even later scoorde Willem de gelijkmaker (2½-2½). Wat zeg ik nu? Die speelde toch bij de Amstel? Jazeker, maar even niet in vorm en spelend tegen een ijzersterke Jan Vreeburg kan je je geen fout permitteren. We zijn hem hier dankbaar voor. Hulde natuurlijk aan Jan, die zijn kansen pakte op het juiste moment.

Toen waren het er nog drie en het moest wel heel gek lopen als dit geen drie remises werden. Dat zijn het ook geworden.
Houdini Havenaar liet zich aardig inpakken. Op wonderbaarlijk wijze wist hij af te wikkelen naar een remise toreneindspel met 1 pion minder (3-3).
Rob speelde met wit een uistekende partij, had steeds een plusje. Dit was ruim voldoende voor een puntendeling (3½-3½).
Martin was weer de grote man van de Uil 1. De stukken gingen keurig naar de juiste velden en Theo Hendriks zag zich genoodzaakt een stuk tegen 2 pionnen te geven. Heel lang zijn ze nog bezig geweest. Er werd veel geruild en uiteindelijk was de remise onvermijdelijk (4-4).

Het eerste matchpunt voor de Uil. Daar had ik vooraf voor getekend en ook achteraf wist ik niet hoe snel ik het formulier, dat wedstrijdleider Koen Beentjes mij onder de neus schoof, moest tekenen. De Amstel bedankt. De Uil bedankt. Vrede zij met hen.

De Uil 1 – De Amstel 1: 4 – 4
Ad Reijneveld


De Uil 2 houdt huis

Maandag 15 oktober heeft de Uil 2 uit het nietige Hillegom flink huisgehouden tegen het almachtige Hoofddorp uit de gemeente Haarlemmermeer.
Eigenlijk hadden we niet veel anders verwacht dan een monsteruitslagje. De Uil heeft namelijk de laatste jaren flink ingekocht -bij wijze van spreken-, zodat het echte aantal Hillegommers in de Uil 1 en 2 op de vingers van 1 hand te tellen is. In feite is Edwin de enige Hillegommer van de Uil 2 en hij was als eerste klaar. Grootmeester Timofejev liet een stuk instaan en dat buitenkansje was aan onze Hillegommer wel besteed. Cok scoorde het 2e punt. Hoe dit in zijn werk is gegaan kan ik u niet verklappen, want hij was al klaar toen ik terugkwam in de Bestemming na een snelle hap thuis.

Vervolgens ontstond er een soort van status quo en duurde het even voor de volgende uitslag bekend werd.
Jan van de Bergh was degene die het 3e punt binnen bracht. Vlekkeloos behandelde hij een gunstig toreneindspel. Daarna deden we rustig aan met 3 remises van Richard, Marcel en Martin en was de buit binnen. Martin speelde tegen een muur en kwam niet verder. Richard speelde tegen Jan Los en dan is een gelijkspel een goed resultaat. Marcel speelde een stevige remise, zoals dat heet. Steeds had hij het initiatief.

Ook Gerie wilde remise geven, maar nog net op tijd zag hij de winnende zet en die versmaadde hij niet.
Tot slot was het de eer aan Jan Vos, die weer de laatste partij speelde, om nog een punt aan de score toe te voegen.

We gaan lekker zo.
Of dat nu ligt aan het sterke spel van de jongelui of de goede teamleiding laten we nog even in het midden.
Er komen nog zwaardere kluiven.

De Uil 2 - Hoofddorp 1: 6½ – 1½
Ad Reijneveld


Regelmatige zege de Uil 1 NHSB

Vrijdag 12 oktober heeft de Uil 1 een regelmatige overwinning behaald tegen Chess Society Zandvoort in de 1e klasse van de NHSB competitie.
Het was een wat saai avondje in Zandvoort aan de borden. Aan de bar was het gezelliger met Olaf en Ben, de bekende schaakmatadoren uit Amsterdam en Aalsmeer, die snelle remises tegen Ad en Joran wisten af te dwingen. Ad meende een pion te moeten winnen, maar kon een zettenherhaling over de zwarte velden rond zijn Koning niet vermijden. Joran dacht met zwart een mindere stelling te hebben. Het viel mee en een half punt was zijn deel. Een belangrijk punt kwam van Jan Vreeburg. In feite was het een déjà vu van zijn partij de vorige keer met als belangrijk verschil dat Jan nu de witte stukken hanteerde met de zwartveldige loper en meer ruimte en spel had dan Kees Koper. Zijn torens werden oppermachtig en dat werd her eerste punt voor de Uil.

Jan Havenaar kwam niet los tegen Chris van Bockel en mocht van de teamleider remise aannemen. Immers Willem en Hennie hadden prachtige stellingen, die zij overtuigend in winst hebben omgezet. Hennie offerde een stuk, behield druk en de opponent ging door zijn vlag. Bij Willem werd het mat. Dick speelde weer eens een echte Roosa. Spitsroeden lopen met een Paard aan de rand en de Koning op pad naar d7. Het ging allemaal net. Mat wist hij slim te vermijden met een tussenzet. In het eindspel werd het remise door de ongelijke lopers Zijn pluspion was onvoldoende. Fred speelde remise tegen Boudewijn Eijsvogel. Hij hoefde niet tot het gaatje te gaan en daarmee bleef de Uil ongeslagen. Niet slecht deze regelmatige overwinning. Het zware werk moet echter nog beginnen.

Chess Society Zandvoort - de Uil 1: 2½ – 5½
Ad Reijneveld


De Uil zaterdag geeft niet thuis

Zaterdag 6 oktober, uit tegen Waagtoren 3 in Alkmaar, heeft het weinig uitgeslapen de Uil niet thuis gegeven en leed een 4½-3½ nederlaag waar weinig tot niets op viel af te dingen. Vechter Jan Vreeburg was weer degene die het tot het eind toe heeft geprobeerd. Hij kwam een pion voor in een paardeindspel, maar dit was onvoldoende voor de winst. Martin Zegstroo was de enige die een vlekkeloze partij speelde. Met uitstekend spel won hij een pion en toen alle stukken weren geruild was het kat in het bakje en scoorde de Uil het 3e punt.

Ook invaller Rob heeft het lang vol gehouden. De zwaktes in de koningsstelling hebben hem uiteindelijk de das om gedaan. Even daarvoor wist Theo ternauwernood remise te spelen en was er hoop op een stiekem gelijkspel na een zeer ongelukkig begin van de Uilen in de bekende zaal aan de Koorstraat die tot de nok toe gevuld was met schaakvolk. Mark won een kwaliteit, doch de compensatie voor zijn opponent was dusdanig dat dit averechts werkte. Intussen hadden Fred, Ad en Jan remise gespeeld. Bij Fred werd het snel een eindspel, waar zettenherhaling niet te vermijden was.

Teamlijder Ad versmaadde een volle pion op a2. In plaats daarvan deed hij een grafzet, die tot verlies had kunnen leiden, ware het niet dat zijn sympathieke tegenstander remise aanbod. Jan had in de opening een pion verloren. Om toch weer een beetje in de partij terug te komen werd er zoveel materiaal geruild, dat alle muziek uit de stelling verdween.

Goed dat Cok dit niet heeft hoeven mee te maken, denk je dan onwillekeurig.

Gelukkig was daar nog de pizzeria Pinoccio in Hillegom. Daar was het weer smikkelen en smullen en kwamen we uit in een topbezetting met Rob, Fred, Ad, 2 keer Jan en…Theo!

Dat smaakt naar meer.

De Waagtoren 3 - De Uil 1: 4½ – 3½
Ad Reijneveld


De Uil 2 weet Assendelft te vinden

Assendelft. Waar ligt dat eigenlijk?.
Bij Assen of bij Delft?

De Tom Tom, die mij was aanbevolen door een familielid, stuurde mijn wagen overal en nergens heen. Het werd steeds donkerder. Je zag geen hand voor ogen op het smalle weggetje, maar uiteindelijk heeft de vriendelijke vrouwenstem ons het juiste pad gewezen naar de Dorpsstraat van Assendelft, de langste dorpsstraat van Nederland (7,2 kilometer). Aangekomen in het Dorphuis nummer 350 zaten de “Spanjolen” ons op te wachten. Een vriendelijk gezelschap, dat de bijnaam geen eer aan deed deze avond maandag 1 oktober en ons weinig kwaad wist te doen.

Daar was wel een opoffering van Richard voor nodig. We waren nog nauwelijks begonnen of hij offreerde het volle punt. Een hoogst origineel relatiegeschenk voor onze gastheren. Een briljant eigen doelpunt. Vol in de kruising. Mat na 7½ zet. Cok en Nico waren daarentegen wat minder hoffelijk. Zonder scrupules werd het aangeboden kleinood aanvaard en de Uil kwam op een 1-2 voorsprong.

Martin speelde een goede remise en daarna wonnen Jan de Jong en Gerie snel achter elkaar en was de buit binnen (4½ punt). Edwin nam remise aan tegen Jan Kat, wiens zoon in Hillegom woont tussen het goede volk. Toen knalde er een glas tegen de grond. De scherven, die hiervan het gevolg waren, brachten het geluk voor Jan Vos. Zo kondigde hij op dat moment aan. Dat had hij hard nodig met 2 pionnen achter. Uiteindelijk scoorde hij een welverdiend halfje vanwege de ongelijke lopers.

“Wilt u nu omkeren” hoorde wij de vriendelijke vrouwenstem ons toe fluisteren.
Braaf gehoorzaamden wij en togen over het smalle donkere pad naar Hillegom, naar het goede volk.

Assendelft - De Uil 2: 2½ – 5½
Ad Reijneveld


Benauwde zege De Uil 1 NHSB

Maandag 24 september heeft de Uil 1 een benauwde zege behaald tegen HWP 2 in de 1e klasse van de NHSB competitie..
Het was door het oog van de naald.Nog onkundig van het feit dat Willem en Joran in een andere dimensie anderhalf punt binnen zouden sprokkelen, leek er vroeg op deze avond geen vuiltje aan de lucht voor de wakkere, al wat oudere Uilen. Ad hield de Koning van zijn opponent in het midden en weldra verloor zwart have en goed door ruimtegebrek en het was 1-0.

Over have gesproken, onze deskundige op dat gebied, Jan Havenaar, wist op nare wijze Frank Homburg in de opening 2 pionnen te ontfutselen. Daarna heeft Frank het nog lang vol gehouden. Nochtans is de tweede overwinning van de Uil niet meer in gevaar geweest.

Ondertussen speelde Hennie een goede remise, zoals de uitgebreide analyse uitwees en stond Jan Vreeburg een pion achter in een dichte stelling met ongelijke lopers. Die lopers zag ik ook bij Fred in een gelijke stelling, terwijl Dick goed terug kwam uit een mindere positie. Hij won een aantal pionnen en zelfs een stuk. Weliswaar stond zijn koning onveilig, maar dat moest toch oplosbaar zijn, was mijn indruk. Die indruk kon weldra in de prullenmand, want plots was daar een ondekbaar mat.

Vrijwel op hetzelfde moment schoot ook Fred schoot in eigen doel. Jaap van FC Knudde zou er trots op zijn geweest. Nochtans was het nu gelijk en aan Jan Vreeburg de ondankbare taak zijn stelling zonder perspectief in elk geval niet te verliezen. Met de grootste bewondering heb ik het gevangenisschaak van Jan mogen aanschouwen. Waar een ander in wanhoop uit het raam gesprongen zou zijn, speelde Jan -alsof het de gewoonste zaak van de wereld was- zijn torens van links naar rechts en van voor naar achter over de onderste rij en de h-lijn, geduldig wachtend op de doorbraak, die tegenstander Kir Teo tergend lang uitstelde. Laat op de avond kwam wit alsnog binnen met Koning en zwart-veldige loper en won een 2e pion, maar niet de partij dankzij de wit-veldige loper van Jan.

Zodoende was het 3-3 en de eer en het genoegen aan onze topborden Willem en debutant Joran de score alsnog in gunstige zin te ontwikkelen. Zij zijn daarin geslaagd. Joran speelde remise tegen Willem Mook en onze Wim won van Ben de Jong, die 1 van de oprichters van AAS is geweest, biechtte hij op. Die andere oprichter Ben, zien wij trouwens de volgende bij Chess Society Zandvoort, vrijdag 12 oktober en dan hoop ik weer te mogen rekenen op ieders aanwezigheid.

De Uil 1 – HWP 2: 4½ – 3½
Ad Reijneveld


Eervol verlies De Uil zaterdag

Zaterdag 15 september, thuis in de Bestemming Hillegom, was het zover. De rentree van de Uil in de KNSB. De oprichting van een nieuwe 4e klasse was er voor nodig, maar deze mogelijkheid om weer eens op zaterdag voor de bond te spelen konden we niet aan ons voorbij laten gaan. Jerry Bey speelt onregelmatig mee, maar op zich is het positief dat hij erbij wil zijn. Hetzelfde geldt voor Theo Bakker. Jan de Jong was deze keer verhinderd, wegens een bowling wedstrijd.

Bij de aankomst van tegenstander Botwinnink wisten we niet wat we zagen. Er is nog jeugd die schaakt. De gemiddelde leeftijd was minimaal 30 jaar jonger dan de Uil, Mark uitgezonderd.

Ad kon snel naar de Kermis om te gaan ballengooien, 2 verbonden vrijpionnen liepen naar de overkant. Fred en Mark konden daar 2 goede remises aan toevoegen, zodat we na 3 uur spelen van een prettige voorsprong mochten genieten (2-1). Virtueel, want Jan H. speelde een kansloos eindspel met 2 pionnen minder en Theo verloor aan bord 12 in de opening een stuk tegen 2 pionnen, kwam daarna weliswaar sterk terug, maar uiteindelijk was dit onvoldoende. Invaller Richard had uitstekende compensatie voor een pion, moest doorspelen na een remise aanbod, maar vergat te rokeren, waarna de kansen keerden (2-4).

De stellingen van Jan V. en Martin gaven op het 1e gezicht weinig hoop op resultaat. Jan hield het knap lang vol, doch redde het niet. De sensatie kwam van de andere invaller Martin. Hij won plots een stuk en hield de vrijpionnen tegen, zodat de match toch nog leuk eindigde. Het was leuk aan het begin en leuk aan het eind. Mede dankzij de uitstekende catering van Hannie en de piekfijne wedstrijdleiding van Peter Kaptein.

Het grootste moment mochten wij bij de pizzeria Pinoccio beleven. Het was weer smikkelen en smullen voor Ad, Jan H, Fred , Peter en …. Jan Vreeburg. Hij was er bij zoals gebruikelijk altijd bij het schaken, maar nu ook bij het tafelen en eten na afloop. Dat belooft wat voor dit seizoen. Wij zijn er klaar voor. Zo’n gezellige zaterdag verdient herhaling.

De Uil 1 – Botwinnik 1: 3 – 5
Ad Reijneveld