Home

Externe Competitie 2021/2022

Onderstaande links brengen u naar de website van de KNSB/NHSB welke een uitgebreid overzicht geeft van de klasse waar de geselecteerde Uilen in spelen.

Openingstreffer Gerard-Jan van Wageningen

Het eerste punt had hij reeds binnen bij de gemeenteraadsverkiezingen.
Er werd op hem gestemd. Het was een kwestie van tijd of de grootse kwaliteiten- ze zijn ons inmiddels niet onbekend- van Gerard-Jan van Wageningen zouden ook tot een positief resultaat op het schaakbord leiden.
En zaterdag 2 april in en tegen Volendam was het zover. Zijn openingstreffer voor hemzelf en voor de Uil.

De stukken gingen naar de goede velden, een kwaliteit werd buitgemaakt en de techniek was verder vlekkeloos. Voeg daarbij snelle remises van de al iets oudere heren Martin, Theo en Ad en de Uil greep een vroege voorsprong, die eigenlijk niet meer in gevaar is geweest (1½-2½).

Vooral: omdat de iets- wat ik zeg ik: veel- jongere heer Rik steeds beter kwam te staan en met Dame en Paard in de aanval was het winstpunt een kwestie van tijd. Een mazzeltje bij Jan tegen Jan. Jan Tol miste een winst en de remise werd in dank aanvaard (2-4).

Toen bleven alleen nog Edwin en Jan Vreeburg over.
Edwin stond een pion achter tegen Nico Koning en kwam er niet meer uit.
Jan daarentegen sloeg de aanval af, maakte materiaal buit, bleef koel- zoals wij hem kennen- en bezegelde het lot van de Volendammers.

Volle buit dus voor de Hillegommers (3-5).
De Uil 1 kan het nog.
Reden genoeg om ons weer eens lekker te laten verwennen bij Pinokkio.

Slotduel is in en tegen Bergen op 23 april.
Er is er 1 jarig en dat is….

Volendam 1 – De Uil 1 KNSB: 3 – 5

Ad Reijneveld

 

De Uil 2 stijgt tot grote hoogten

Heren, schakers ook,

Over de Uil 1 wil ik zwijgen.
4-4 tegen de Waagtoren 1 maandag 21 maart.
Niet goed, niet slecht. Vooraf voor getekend.
Er had niettemin meer in gezeten.

Vermeldenswaard is echter zonder meer de kleine nederlaag van de Uil 2 tegen de Wijkertoren 1 donderdag.
Zij stegen tot grote hoogten, waar de Uil 1 in 2019 tegen vrijwel hetzelfde team in de pan werd gehakt.
Jan Vos doet kond van deze grote hoogte bij het ‘wijken naar de toren’:

“Jammer dat we net geen remise afdwongen. Wij (JanQ, Dick, Martin en ik) raakten op weg naar de venue aanvankelijk in het theater van Beverwijk verzeild, waar de charme en het postuur van de dame van de garderobe ruimschoots opwogen tegen het ratingverschil met De Wijker Toren. Maar ja, ons plichtsbesef tegenover De Uil weet van geen wijken. We bleken te moeten spelen op gewijde grond, in de Torenkamer van de Grote Kerk van Beverwijk. Die toren daarboven is trouwens hooooooog... Terwijl we ons over graven een weg moesten banen naar de ingang”

Jan steeg in zijn partij tegen Peter Uylings naar grote hoogte. Een mooi voorbeeld van een overgenomen, vastgelopen aanval. Aardige matvoering ook, zie rechts de stelling voor de slotzet, die u mag raden

Peter was na afloop ridderlijk over deze partij. Tevens kon hij met Jan herinneringen ophalen over vergane glorie. “We hebben met veel genoegen herinneringen opgehaald aan de jaren 70 waarin we (zonder elkaar ooit te hebben gesproken, hij was een groot talent, ik lid) ressorteerden onder de destijds toonaangevende schaakclub in de wijde regio: het Verenigd Haarlems Schaakgenootschap, VHS.”

Ook de overige spelers van het 2e hebben het relatief goed gedaan en Nico miste in tijdnood een mat in 24, zoals hij mij heeft gemaild. Dat valt hem niet kwalijk te nemen.

De Uil 1 – Waagtoren 1 NHSB: 4 – 4
De Wijker Toren 1 – De Uil 2 NHSB: 4½ – 3½

De stelling van Nico van der Plas waarbij hij met wit mat in 24 had kunnen bereiken:


Ad Reijneveld

Toppers de tobbers

Zaterdag 12 maart heeft de Uil 1 in de Bestemming alsnog een 4-4 in de wacht weten te slepen tegen Spaarne 1, dat lang op voorsprong stond na gepruts aan de hoogste borden van de Uil. Tobber Reijneveld speelde een zijvariant van de versnelde draak, die hem in het verleden geen windeieren legde. Opponent Otten weerlegde de janboel (0-1). Nochtans een verbetering t.o.v. het geknoei van dinsdag 8 maart toen de voormalige topper vlak na de opening een vol stuk cadeau deed. De tobbende topper Jan Havenaar deed het die dinsdag niet veel beter door de tegenstander te laten ontsnappen met zettenherhaling. Deze zaterdag leek er niet veel aan de hand tot een remise werd geweigerd en …. het kan de beste gebeuren…. Jan blijft immers de beste qua conduitestaat (0-2).

Voor het verslag maak ik eerst dinsdag even af, dan hebben we dat gehad. Je wilt er van af zijn. Immers de overige 6 borden toentertijd stonden slecht tot verloren, behalve bij Jan Vreeburg. Een partij in evenwicht (2-1). Theo kon het deze keer niet redden tegen Frank Homburg. Martin Zegstroo speelde nog knap remise met een pion minder en Jan Vos kwam goed terug. Meer dan remise zat er niet in. Rudolf had 1 toren tegen 2 stukken. Niet meer dan remise en daarmee was het pleit beslecht. Iets waar de overwinning in tijdnood van Willem niets meer aan kon veranderen.

Zaterdag kregen we meer kansen. Martin pakte een overtuigend punt (1-2), Jan Vreeburg behield het evenwicht, Gerard-Jan pakte de remise en Jan Vos speelde de sterren van de hemel (3-3). Rik overspeelde Frans Arp tot een onnauwkeurigheid in het eindspel (3½-3½). Arp blijft een kat met negen levens. Resteert de verloren zoon Edwin Heemskerk. Na corona overleefde hij ook de scherpe variant van Aad de Bruijn. Lang leek het winst, maar Aad vond toch de weg naar remise (4-4).

Gelukkig was er daarna nog ruimte voor het après schaak bij Pinokkio, waar wij ons leedwezen mochten wegspoelen met eten en met beschouwingen over actuele toestanden..

De Uil 1 – Spaarne 1: 4 – 4
HWP 2 – De Uil 1 NHSB: 4½ – 3½
Ad Reijneveld

De Uil 1 KNSB doet Aartswoud zweten

Een mannetje minder heeft de Uil 1 niet verhinderd zich zaterdag 5 februari van zijn beste kant te laten zien in Hoogwoud tegen koploper Aartswoud.
Stad en land is afgebeld om toch nog een representatief team op de been te kunnen brengen in de bange tijden van besmettingen en andere navenante omstandigheden, die de schaakurgentie niet bepaald ten goede zijn gekomen de laatste maanden. De aanwezigen deden hun best. Het waren er zeven. Aan bord 1 zette Ad Reijneveld freeweelend Marc Helder in de klem. De goede man kon feitelijk geen zet meer doen. Onze weledelgeleerde teamleider ging er even voor zitten en pakte de zettenherhaling, terwijl de geforceerde winst voor het opscheppen lag.

Een winst, die Marc wel had gezien (1½–½ voor de thuisclub). Vervolgens was het de beurt aan Gerard-Jan om zijn onverwachte kans, die bij de analyse aan het licht kwam, niet te benutten (2½-½). Niet getreurd: het was onze Rik, die vanuit het onmogelijk ineens het volle punt scoorde, toen de opponent zijn hand overspeelde. Voeg daarbij de winst van de open kampioen van Hillegom en het stond gelijk (2½-2½). Een stukje nieuws dat Jan mij tussen neus en lippen en een volgende Skuumkoppe kwam melden. Het bericht klonk als muziek in de oren gelijk de smaak van het betere biertje. Tijd om getooid met mondkapje polshoogte te gaan nemen.

Bij Jan en Jan (Vos) was het onduidelijk. Bij Theo minimaal remise. Een 4-4 hing in de lucht. Voor even. Bij Theo werd het remise, maar de gewiekste opponenten Holscher en Jeroen Bakker wisten slim hun stelling tot een winst om te zetten, zodat ons niet meer restte dan de terugtocht naar Hillegom en Lisse met een prima slotmaaltijd bij de Chinees in de Poelpolder.

Aartswoud 1 – De Uil 1: 5 – 3
Ad Reijneveld

Bof de Uil 1 NHSB

Het werd een keer tijd.
Na hevig misfortuin de laatste 2 bondswedstrijden op zaterdag was het ‘geluk’ deze keer aan de zijde van de Uil.
4-2 achter na de tijdcontrole en 2 partijen met een kwaliteit minder.
In het denksportcentrum Haarlem konden wij zaterdag 27 november nog net voor de avond lockdown onze match tegen HWP 3 spelen.
Iedereen was mooi op tijd en met QR code.
Ad en Rik mochten met Gerard-Jan mee rijden in het nieuwste Tesla model.
Een ervaring een ruimtereis waardig.

Op het schaakbord troffen Rik en Gerard-Jan de voormalige vedetten van HWP, Pieter-Jan Morssink en Bart Stam.
Mannen, die het schaken nog niet verleerd waren.
Onze talenten speelden absoluut geen slechte partij, die helaas in het eindspel net verkeerd afliep.
Gelukkig voor ons had Jan de Jong snel gewonnen. Op een gegeven moment telde ik de stukken en hij had er eentje meer.
Jan Havenaar is iemand die het team nooit laat zitten. Nochtans kwam hij er deze keer niet aan te pas.
Voeg daarbij de gedegen remises van Martin en Jan Vreeburg en de 4-2 achterstand is verklaard.
Schone taak voor Theo en Ad om er nog iets van te maken.

Een snelle blik op het bord van Theo eerder leerde dat hij met ver opgerukte pionnen ruime compensatie had, die werd op gegeven moment zo concreet dat hij de vis op het droge bracht (4-3).
De compensatie bij Ad was lange tijd ver te zoeken. Ook bleef Jan Seeleman steeds sterke zetten spelen. Tot hij vlak voor de 40e zet 2 verbonden pionnen in het centrum toeliet. Dat kostte een toren.

Het geschenk werd in dank aanvaard.
We hebben geboft.

HWP 3 – De Uil 1: 4 – 4
Ad Reijneveld

De Uil 1 NHSB en de Uil 2 revancheren zich

Begin 2020 verloor het vlaggenschip nog tegen Krommenie en stond de Uil 1 op het punt van degraderen.
Corona bracht redding.

Nu ging het pico bello. Rudolf kwam binnen met paarden op d4 en d3. Een snelle winst.
Joran speelde een voor hem bekende opening en kreeg een fraai initiatief en weldra de winst.
Bij Theo werd veel geruild: remise. Ook bij Ad werd alles afgeruild met remise.
Marcel verloor een kwaliteit met compensatie, die werd zo concreet dat hij de winst pakte (4-1 tussenstand).

Jan Vreeburg kreeg een gevaarlijke aanval over zich heen. Dat kostte een kwaliteit en later de partij.
Ook Jan Havenaar had het ogenschijnlijk lastig tegen de andere Breedveld.
Aan het eind van de partij wist Jan slim- zijn ‘middle name’ de winst te boeken.
Bij Willem tegen Chris de Saegher werd het evenwicht niet verbroken.

Op dezelfde avond speelde De Uil 2 in Heemstede en won met 3,5 – 4,5.
Ook dat was een revanche voor de nederlaag uit het seizoen 2019-2020.

Cok, Hennie en Fred waren de gelukkigen. Voeg daarbij remises van Martin, JanQ en Dick en dan is het voldoende. Dick had een stuk meer, maar geen pionnen meer.

De Uil 1 NHSB – Krommenie 1 5½ – 2½
Heemstede 1 – de Uil 2 3½ – 4½
Ad Reijneveld

Uils hoop in bange dagen

Er is nog hoop.
Zaterdag 6 november in de Bestemming, Hillegom leed de Uil 1 KNSB een nederlaag van 3½ – 4½ tegen Kennemer Combinatie 3. Opnieuw onnodig. Het zijn bange dagen.

Nochtans spreek ik over hoop, want debutant Rik van Rootselaar speelde een prachtige partij die de toeschouwers –hoewel afwezig- op de banken bracht. Hij won een partij in de opening, het middenspel en eindspel. Daar tussendoor een paar kleine foutjes. Het knappe was dat hij de moed niet liet zakken en met een nieuw plan overschakelde naar de andere fase van de partij. Het werd de langste partij van de middag met een gunstig resultaat. Ook Theo Bakker speelde een prachtige partij. Hij won een pion in de opening en met actief spel bracht hij de vis op het droge. Hier stonden helaas nederlagen van Gerard-Jan en Jan de Jong tegenover. Dat kan verkeren. Bij de andere partijen was er geen vuiltje aan de lucht. Jan Havenaar kreeg een mooi overwicht en plots won hij een stuk tegen de voormalige plaatsgenoot Pieter Kroon (2-2 tussenstand).

Bij Jan Vreeburg ging het net mis. Ondanks een pion achterstand was de remise lang binnen het bereik.
Ad bereikte niets tegen Gerard Snijders. Na een ultieme verliespoging werd het remise aanbod aanvaard.
Ondertussen was Martin na een moeilijke opening sterk terug gekomen tegen Ad fundum Hendrikse. Ad ging tot de bodem en liet zijn a-pion promoveren. Daarmee was het pleit beslecht.

Voor de Uil zijn het bange dagen. We worden er niet jonger op en de betere zetten worden schaarser.
Gelukkig is er hoop in de persoon van Rik.
We hebben van je genoten.

De Uil 1 KNSB – Kennemer Combinatie 3: 3½ – 4½
Ad Reijneveld

De Uil 2 NHSB pakt de punten in het laatste uur

Op een miraculeuze manier heeft de Uil 2 alsnog de volle buit weten te pakken tegen Spaarne 1 maandag 18 oktober in de Bestemming in Hillegom met een scenario, waar vooraf rekening mee was gehouden, maar dat tijdens de avond helemaal niet vanzelfsprekend meer was.

Wij waren favoriet aan de lagere borden en Spaarne aan de hogere. Spaarne maakte dit waar aan de borden 1, 2 en 3 met de kanonnen Veenendaal, de Bruijn en Arp. Fred had tegen Frans Arp heel lang een prettige stelling. Tegen het eind keerden de kansen. Hier stond tegenover dat het stukoffer van Leo Littel tegen Jan de Jong niet doorsloeg. Jan nam het initiatief overtuigend over. Tussenstand 1,5 -3,5. Het halfje kwam van Hennie en dat was in feite ook winst, want hij was tot passiviteit gedwongen.

Bij Cok was het remise en Martin stond een volle pion achter. Invaller Edwin liet zich van zijn beste kant zien. Hij won een pion en even later de partij. Bij Martin keerden de kansen in ons voordeel. Hij kreeg een ijzersterk paard en pakte de winst. En dat lukte ook Cok. Alsnog, miraculeus en van harte welkom.

Nog voor corona was de laatste wedstrijd van het tweede een winstpartij tegen Spaarne in Haarlem. Ook nu trok de Uil 2 aan het langste eind.
We zijn onze vrienden zeer dankbaar en de meeste zien we ook weer terug bij het Open Kampioenschap van Hillegom.

De Uil 2 NHSB – Spaarne 1: 4½ – 3½
Ad Reijneveld

De Uil 1 NHSB blijf wakker in IJmuiden

In de kantine van voetbal club Stormvogels in IJmuiden heeft de Uil 1 op vrijdag 15 oktober tegen het op papier bepaald niet sterkere Kijk Uit 1 een benauwde 3½ – 4½ overwinning behaald.
Het bleef wakker, maar daar was alles wel zo’n beetje mee gezegd.

We missen- en dat had ik eigenlijk in het vorige verslag ook naar voren willen brengen een strenge teamleider, die het talentvolle gezelschap niet alleen bij de les houdt, maar ook tot grotere daden weet te bewegen. Het was eigenlijk slappe hap met een overwicht op vrijwel alle borden en meestal remise als resultaat. De kroon spande de man die zich hedentendage als een pseudo teamlijder opwerpt. Twee keer kon hij een pion winnen met Pb3 of Kxg4 een gewonnen stelling bereiken. Het gekozen paardeneindspel was glad verloren.

Meer genieten was het aan de borden 1 en 2. Joran en debutant Marcel Mol speelden een uitstekende pot en deelden het punt met hun sterke tegenstanders. Theo kreeg ook de betere stelling. Het materiaal was echter dermate uitgedund dat doorspelen geen zin had. Vooral omdat Rudolf en Jan Havenaar een ogenschijnlijk veelbelovende aanval op touw hadden gezet. Die van Rudolf werd afgewend en gelukkig kon hij afwikkelen naar een gelijk eindspel. Jan moet ergens de winst gemist hebben. De zettenherhaling kon hij niet uit de weg gaan.

Gelukkig hadden we nog 2 schakers, die wel het doel konden vinden. Ze zaten in een zijzaaltje om de hoek en vielen daardoor niet zo op. Een snelle blik tussendoor leerde dat Marcel Bolhuis zijn stukken op de juiste velden had neergezet en even later werd bericht dat hij plots een stuk had buit gemaakt. Hoe Jan Vreeburg gewonnen heeft, kan ik u niet verklappen. Het gewonnen punt konden wij natuurlijk goed gebruiken.

Kijk Uit 1 – De Uil 1: 3½ – 4½
Ad Reijneveld

Koude douche de Uil 1 zaterdag

Op een prachtige herfstdag in Alkmaar heeft de Uil 1 op zaterdag 9 september tegen het op papier bepaald niet sterkere Waagtoren 3 een onnodige 4½-3½ nederlaag moet slikken.
Een koude douche. Niet meer en niet minder.

Lang was er geen vuiltje aan de lucht. Weliswaar moest invaller Gerie snel de koning omleggen, een vlekkeloze partij van Martin Zegstroo stond hiertegenover terwijl Jan Havenaar in een mindere stand zettenherhaling wist af te dwingen. Voeg daarbij dat Jan Vos in een vlijmscherpe stelling plots de winst pakte en dat Jan Vreeburg in een grandioze partij met een fraaie combinatie het volgende punt liet noteren (1½-3½).

Daarmee was de koek op. Edwin had een pion verloren en kon de kansen niet meer keren. Ad bakte ze helemaal bruin. Hij sloeg het remise aanbod af en speelde een zet, die direct tot zelfmat leidde.
Ondertussen was Marcel in een partij, die lang gelijk opging, ergens een pion kwijtgespeeld. Hij probeerde het nog lang. Het paardeneindspel was niet te houden (4½-3½).

Gelukkig bracht China Town in Lisse troost. Hoewel geen Lange Muur (Hillegom) smaakte de mihoen Singapore als nooit tevoren.

Waagtoren 3 – De Uil 1: 4½-3½
Ad Reijneveld

Rustige winst de Uil 1 zaterdag

Na alle corona perikelen heeft de Uil 1 op zaterdag 18 september thuis in de Bestemming Hillegom tegen het op papier bepaald niet sterkere Caissa Eenhoorn 3 een bescheiden 5-3 winst mogen boeken. Niet meer en niet minder.

Invaller Fred trof aan bord 8 geen tegenstander aan. Een welkome opsteker voor het scorebeeld, dat lang op alle borden gelijkspel te zien gaf. Gerard-Jan, Jan de Jong en Martin pakten inderdaad de remise en nadat Jan Havenaar een toreneindspel onberispelijk naar winst voerde was het in feite kat in het bakkie gezien de gewonnen stelling van Edwin. Later werd dit pleit beslecht, zodat Jan Vreeburg na een moeilijke partij de betere nederlaag mocht pakken in een wedstrijd, waarbij het team won. Het leeftijdverschil aan bord 1 was vrijwel net zo groot als het ratingverschil, maar aan de zetten was dit niet te merken. Remise na een grote afruil.

In de tussentijd wisten we te genieten van een heerlijk bakje koffie van gastvrouwe Hannie en na de broodjes kaas en ham met stukjes tomaat en ei bleef er ook nog een heerlijke Heineken over.

Dat smaakt naar meer de volgende keer.

De Uil 1 KNSB – Caissa Eenhoorn 3: 5-3
Ad Reijneveld