Onderstaande links brengen u naar de website van de KNSB/NHSB welke een uitgebreid overzicht geeft van de klasse waar de geselecteerde Uilen in spelen.

• De Uil N1 (NHSB 1^e klasse B)
• De Uil N2 (NHSB 2^e klasse C)
• De Uil N3 (NHSB 2^e klasse D)
• De Uil N4 (NHSB 3^e klasse E)

De Uil 1 pakt punten in Nieuw-Vennep

De dag voor Sint Maarten - maandag 10 november – reden de spelers van de Uil 1 vol goede moed naar Nieuw-Vennep. De clubkampioen (Guus) had afgezegd, maar met de koploper van de interne (Jan V.) hadden we een goede vervanger. Een goed resultaat stond dus niks in de weg, zeker omdat we op alle borden behalve het eerste bord een ratingsoverwicht hadden. En toen begon de wedstrijd.

Jan H. (bord 4) moest zich verdedigen op de koningsvleugel en voor die ongemakken mocht hij een pionnetje snoepen op b2. Ongelijke lopers zijn vaak in het voordeel van de aanvallende partij, zo ook in deze partij waar wit aanviel over de zwarte velden. De witte aanval leek dreigend, maar verdedigbaar. Maar plots was Jan klaar. Ik dacht eerst puntendeling door bijvoorbeeld eeuwigschaak, maar Jan had opgegeven. 1 – 0 achter. Het voorteken dat het een moeilijke avond zou worden.

Gelukkig werd de tussenstand snel weer in evenwicht gebracht doordat ikzelf – spelend op bord 6 – won. Mijn tegenstander liet de ontwikkeling van zijn koningsvleugel achterwege en ging in plaats daarvan met zijn pionnen op damevleugel oprukken. Dit leverde weinig op en kostte wit na 17 zetten zelfs een pion. Wit had door de activiteit van de stukken compensatie, maar 1 onnauwkeurig zetje en ik kon mijn stukken volop ontwikkelen. Een goed getimed pionnenoffer zorgde ervoor dat ik 2 stukken tegen een toren kreeg. Dus 1 voordeel ingeruild voor een ander voordeel. Niet veel later en de tegenstander gaf op omdat hij mat gezet dreigde te worden. De Vennep 1 – De Uil 1: 1 – 1.

Peter P. (bord 3) ontwikkelde zijn dame (te) vroeg. Zijn tegenstander speelde de opening goed en wist stukken af te ruilen. Peter offerde een pion en toen een 2e. Compensatie: zwart moest nog de loper op f8 ontwikkelen om überhaupt te kunnen rokeren. Leek niet genoeg, maar met Peter weet je het nooit. Toen de tegenstander e5 speelde, offerde Peter ook nog zijn loper omdat hij een winnende variant had gespot. Helaas waren er ook nog 2 varianten die niet wonnen of beter gezegd niet wonnen voor wit. Peter probeerde van alles, hij offerde een toren om de koning naar voren (naar f6) te lokken, hopend op eeuwigschaak. De witte dame gaf wat schaakjes, 1 van die schaakjes werd geblokt door de witte dame. De zwarte koning stond op f5, de zwarte dame op f4 en de witte op f3. Peter speelde g4! Om dan na Kg5 met h4 de dame te winnen. Even leek het alsof wit terug in de partij zou komen. Maar zwart kon na het dameverlies ook de 2e witte toren slaan. Dus nog steeds groot materieel voordeel van 2 torens, loper en 1 a 2 pionnen tegen de eenzame witte dame. Peter moest zich uiteindelijk gewonnen geven. De Vennep kwam op een 2 – 1 voorsprong.

Theo speelde op het 5e bord een goede opening. Hij had druk op de semi-open f-lijn en bovenal leek zijn tegenstander geen tegenspel te hebben. In het middenspel won Theo een pion, maar daardoor werden de zwarte dame en paard actief. Uiteindelijk kostte dit Theo een kwaliteit. Gelukkig had hij genoeg vrijpionnen op de damesvleugel, waardoor de tegenstander genoegen nam met remise.

Net als in de 2e ronde stonden we met nog 2 borden stonden een vol punt achter. Jan V. mocht het opnemen tegen de sterkste speler van De Vennep. Alle stukken bleven lang op het bord. Manoeuvreren, manoeuvreren, en nog maar eens manoeuvreren. Helaas kwamen de zwarte stukken iets beter te staan en dan met name de paarden op d4 dan e5. Jan moest iets verzinnen anders zou de pion op d3 ooit verloren gaan. Hij speelde f5 in de hoop een aanval op koningsvleugel op te zetten. Het sloeg niet door en zwart kwam gewonnen te staan met 2 verbonden vrijpionnen op de damesvleugel. Maar Jan is taai en verdedigde zich goed. En dan is er nog zoiets als tijdnood, waar beide spelers last van kregen. Jan won een van de pionnen en kon toen zijn a-pion ruilen voor de andere gevaarlijke pion. Er ontstond een toreneindspel met een pluspion in ons nadeel. Theoretisch remise en gelukkig nam de tegenstander het remiseaanbod aan. Tussenstand: 3 – 2 achter.

Rudolf mocht/moest dus winnen. Gelukkig stond hij al geruime tijd een stuk voor. Toen hij ook nog eens de gevaarlijkste pion kon slaan, leek er geen vuiltje aan de lucht. Maar toen kwam Tfxf2. Leek goed, alleen had de tegenstander het paard op b5 slaan (Txb5). Nu stond de toren op f2 aangevallen door de witte koning en de toren op b2 door de toren op b5. Dus weg stuk en Rudolf mocht opnieuw beginnen. Gelukkig had hij nog een vrije e-pion. Die gaf uiteindelijk de doorslag. Deze kwam op e2 en zou veel materiaal kosten. De tegenstander gaf op en we kwamen goed weg. Eindstand: 3-3, De Uil 1 pakt één punten in Nieuw-Vennep.

Gelukkig hebben alle teams in de klasse 1B al minimum 2 matchpunten verloren. Het wordt een spannend seizoen, waarin ondanks dit puntverlies alles mogelijk blijft. 

Stefan Lehmann

De Uil 4 heeft (ook) de eerste punten binnen

Nadat het 4e team in hun competitie eerst een team van Hoofddorp in Hoofddorp tegenkwam, vanwaar zij met minimaal (maximaal?) verlies moesten terugkeren kwam 3 november het 2e team van Westeinder naar Hillegom. Beide teams waren op papier (gemiddelde rating van 1645 vs 1631) en op de borden aan elkaar gewaagd. Piet won als eerste. Jan P. en Aad wisten ook het volle punt te scoren. Pim wist een waardevol halfje voor het team te behalen, waardoor de score voldoende werd en André en Gerard zich hun nederlaag gelukkig konden permitteren. De eerste matchpunten voor de Uil 4 zijn binnen. 

Stefan Lehmann/Aad Vledder

De Uil 1 heeft de eerste punten binnen

Dit seizoen speelt ons eerste in Klasse 1B van de NHSB. De start van het seizoen was een kleine domper want de eerste wedstrijd uit tegen Wijker Toren 2 werd met de kleinst mogelijke cijfers verloren.

Maandag 13 oktober stond de eerste thuiswedstrijd op het programma met als tegenstander het eerste team van Vredenburg. Op papier waren we favoriet, op de borden zag het er lange tijd moeilijk uit.

Peter P. speelde op bord 1 met zwart. Zijn tegenstander leek druk op de e-lijn te hebben en Peter moest heel wat zetten oppassen dat het witte offer Lxe6 geen doorslaan succes zou worden.

Jan H. – spelend op bord 2 – kwam moeilijk uit de opening. De tegenstander had een paard op d3 kunnen planten, dit leek mij vervelend voor Jan. Maar dat gebeurde niet en Jan kon de f-lijn openen en zijn torens verdubbelen. Dit optische voordeel leverde echter niks op en even leek het alsof zwart er met de buit vandoor zou gaan. Na wat ruilen bleef er een eindspel met de zware stukken over. Er zouden over en weer pionnen worden geruild en dus werd er besloten om de punten te delen.

Theo speelde op het 4e bord op het eerste gezicht een goede opening. Maar hij overzag dat de tegenstander op c3 kon slaan, of beter dat hij dan door een penning niet terug mocht slaan. Weg stelling, want de tegenstander wist tevens de witte koning op te openen de h-lijn lastig te vallen. Met wat kunst- en vliegwerk wist Theo de stelling half te redden. Weliswaar ten koste van een pion, maar dat viel bijna niet op doordat de witte koning voor pionnetje speelde op g3. Maar helaas, de tegenstander kon lang rokeren en de witte koning bleef een aanvalsdoel. En het pionnetje zag Theo – behalve naast het bord – nooit terug. Eindresultaat: een nederlaag en dus een tegenvaller voor het team.

Ikzelf speelde een goede partij op het onderste bord. Geen dame weggegeven, dus de eerste meevaller was binnen. Tel daarbovenop een stelling waarbij alle stukken op de zwarte koning gericht waren en het leek een kwestie van tijd voordat het punt geteld kon worden. Maar de tegenstandster verdedigde goed en wist altijd net het offer op a5 te ontkrachten. Waarschijnlijk had ik met mijn dame naar c6 kunnen gekund om nog meer druk op te bouwen maar ik dacht nonchalant dat ik alle tijd van de wereld had. Schijn, want na een zwart Dc7 was de kans vervlogen en de computer geeft me nooit groot voordeel. In het vervolg kon juist zwart de stukken activeren en kwam beter te staan. Gelukkig was de tegenstandster content met remise. Kwam ik goed weg.

Met nog 2 borden stonden we 1 punt achter. Aangezien Rudolf (bord 5) mijns inziens slechter stond en Guus (bord 3) lange tijd gedrukt stond had ik geen grote hoop meer op een goed einde. Maar Rudolf wint wel eens vaker onverwachts. Dit keer wist hij zijn tegenstander tot een dubieus offer te verleiden. Plots had Rudolf 2 lichte stukken en een toren tegen 2 torens. Behendig wist hij de stukken te activeren en een matnet om de witte koning op te bouwen. Erg mooi gedaan en een welkom punt.

Guus stond op dat moment al iets beter. De tegenstander had veel ruimte gepakt door de pionnen op de koningsvleugel naar voren te bewegen. Maar dat gaat altijd ten kostte van de velden achter de pionnen. Guus kon plots op de zwarte velden binnendringen en won de witte h-pion. Maar was dit genoeg? Guus dacht van wel, maar gelukkig hoefde hij het niet lang uit te spelen. De tegenstander zag een schaak op h2 over het hoofd en aangezien de witte dame op b2 ongedekt verloren ging, was de partij afgelopen. Mooi geduldig gespeeld.

En daarmee eindigde de wedstrijd toch nog in ons voordeel. Vredenburg werd de kleinst mogelijke nederlaag huiswaarts gestuurd. De Uil 1 – Vredenburg 1: 3½ – 2½

Stefan Lehmann