Mooie schaakpropaganda bij de Simultaan van de Harddraverij op 8 september 2014

Dit jaar opnieuw een kleine daling van het aantal deelnemers bij de jeugd en hoewel je daar geen verregaande consequenties aan kunt verbinden, zal het verschuiven van de begintijd voor de jeugd naar zeven uur volgend jaar zeker van invloed zijn.
Dit jaar waren de simultaangevers bij de jeugd Mark van der Ploeg en Jake van Biezen, die zeg maar, zijn vuurdoop onderging. Bij de senioren waren het clubkampioen Jan Havenaar en Peter Pijpers. Beiden hebben hun sporen op simultaangebied al ruimschoots verdiend.

 Mark & JakeMaar laten we bij de jeugd beginnen. Mark kreeg 11 deelnemers(sters) achter de tafels en Jake keek voor het eerst in zijn nog prille schaakcarrière ineens tegen 8 tegenstanders(sters) aan in plaats van één. Jake moest hier duidelijk aan wennen want pas tegen kwart over negen boekte hij zijn eerste (winst) resultaat. Een klein kwartiertje later was het Rik van Rootselaar die als eerste een remise afdwong, naar later zou blijken de enige remise. Jake ging echter onverstoorbaar door en liet zich niet van de wijs brengen.

Tegen de klok van tienen had Jake op fraaie wijze al zijn partijen afgewerkt en had hij alleen de reeds vermelde remise moeten toestaan. Een prachtig resultaat goed voor een score van 93,75%. Rik van Rootselaar dus goed voor de 1e prijs en daar er drie prijzen te verdienen vielen kwamen ook nog eens de twee langstzittenden in aanmerking: Lodewijk van Thienen en Phoêbe-Faye Evers werden respectievelijk 2e en 3e.

Mark van der Ploeg had het tempo er net als vorig jaar al snel in. Om kwart voor negen viel het eerste “slachtoffer” en met de regelmaat van de klok kwamen daar steeds meer sippe gezichten bij. Maar al deze gezichten fleurden op toen zij het gratis kaartje voor een kermisattractie kregen overhandigd door de heer Cees Meijer van de Harddraverij-vereniging. Winnaar of verliezer allemaal kregen zij een kaartje.

Mark had ondertussen tegen half tien zijn laatste partij afgewerkt en de geweldige score van 11 gewonnen partijen bereikt. Elf uit elf een meer dan fraaie score van 100%. Toch moesten er nog drie spelers aangewezen worden voor de prijzen. Het werden de langst zittenden Gerrit Verschoor, Jitse Stunnenberg en Ko van Rootselaar die in deze volgorde de 1e t/m 3e prijs kregen uitgereikt. Onder luid applaus werden de prijzen door genoemde Cees Meijer aan de winnaars en de simultaangevers overhandigd.

De seniorenBij de senioren was het aantal deelnemers nagenoeg gelijk aan vorig jaar. Jan Havenaar kreeg 14 schakers achter zijn borden en Peter Pijpers had er 12 te bestrijden.

De simultaangevers draaiden rustig hun rondjes en het was omstreeks kwart voor tien dat aan beide tafels het eerste resultaat bijna gelijktijdig viel. Bij Jan was het Henk Kramer die remise aan liet tekenen terwijl dat bij Peter een verliespartij was. Echter nog geen tien minuten later was het ook bij Peter raak. Richard Copier bood remise aan in een moeilijk te taxeren partij en Peter accepteerde dit aanbod. Richard de eerste remise dus. Bij Jan was intussen ook de tweede remise gevallen, Piet Muller liet trots zijn resultaat noteren. En zowaar na tien minuten opnieuw een remise ditmaal Kick van Rooijen. Achteraf zou blijken dat al deze remises niet in aanmerking kwamen voor een prijsje.

Bij Peter ging het inmiddels rustig voort. Zijn zetten al of niet gehinderd door sterke tegenstand waren wel-doordacht en zijn winstpartijen stapelden zich op, totdat omstreeks tien voor elven “good-old” Wout Bénard de volle winst greep. Wout, een sterke speler van zo’n pakweg 40 jaar geleden bij de Uil, vertrouwde mij toe dat hij het schaken toch weer wat meer wilde gaan beoefenen en zie daar wat is er dan mooier als een fraai resultaat bij de simultaan. Misschien toch weer af en toe op maandagavond een leuke partij meespelen. Het Keizersysteem staat af en toe spelen toe.

De seniorenBij Jan was intussen ook een winstpartij te bejubelen (voor Jan zelf uiteraard niet). Dick Roosa mocht het zoet der overwinning smaken. Na een kwartier volgde de tweede winstpartij, het was Peter van Bakel die Jan de das omdeed en dan te beseffen dat Jan zelden een das draagt en zeker niet met dit warme weer. U begrijpt dit laatste is natuurlijk weer een flauwe grap van de schrijver dezes.
Tegen half elf was het opeens Johan Heidema die bij Jan de volle winst voor zich opeiste.

Drie winnaars dus, goed voor de drie prijzen. Dick Roosa, Peter van Bakel en Johan Heidema werden in deze volgorde 1e t/m 3e. Jan had 14 spelers tegenover zich. Hij won er 8, speelde er 3 remise en verloor er ook drie. Een score van 67,86%.

Peter Pijpers zette zijn zegereeks voort na de nederlaag tegen Wout Bénard. Het duurde wel tot kwart over elven maar toen was de lucht ook voorgoed geklaard. Er moest echter toch nog een derde prijs aangewezen worden en dat werd Jaap van Aalst omdat hij ondanks verlies toch het langst achter het bord zat. Dus Wout Bénard winst, Richard Copier remise en Jaap van Aalst verlies/langst-zittende. Peter had 12 tegenstanders, won er 10, één remise en één verloren, goed voor een fraaie score van 87,5%.

Rond de klok van half twaalf reikte Cees Meijer van de Harddraverijvereniging de prijzen uit aan de winnaars en de simultaangevers. Een hele goed propaganda-avond voor de schaaksport, maar vooral De Uil, lag weer achter ons.

Cok Ippel